Sündiken Dağları

Sündiken Dağları, Eskişehir il sınırlarında bulunan sıra dağlardır. Karadeniz Bölgesi ile İç Anadolu Bölgesinin sınırını oluşturur[1].

Sündiken Dağları
En yüksek noktası
Yükseklik	1.818 m (5.964 ft 7 in) Kızıl Tepe
Koordinatlar	Enlem: 39° 42′ 0″ Kuzey Boylam: 44° 17′ 0″ Doğu
Coğrafya
Konum	Eskişehir, Türkiye
Jeoloji
Dağ türü	Orojenez Kıvrım

Güneyinde Eskişehir Ovası, kuzeyinde Sakarya Nehri bulunur. Doğu-batı doğrultusunda uzanan dağların uzunluğu 70 km, kuzey-güney genişliği 30 km'dir. Kapladığı alan yaklaşık 210.000 hektardır (2.100 km²). Kuzeyde Sakarya Nehri kıyılarında 300 m rakımdan başlayan dağlık kütle, 1500–1800 m yüksekliklere ulaşır, güneyde dik yamaçlarla Eskişehir Ovası'na 800 m'ye iner[2]. Eskişehir il topraklarının %17'sini oluşturur.

Dağ kuşağının üzerinde pek çok yüksek tepe bulunur[2]: Kızıl Tepe 1818 m, Sündiken Tepesi 1769 m, Kartal Tepe 1754 m, Ayı Tepesi 1699 m, Karameşelik Tepe 1695 m, Karakütük Tepesi 1600 m, Yalıkıran Tepe 1585 m.

Sündiken Dağları İç Anadolu, Marmara, ve Ege bölgeleri arasında zoocoğrafya bakımından geçiş bölgesidir[3].

Sündiken Dağları genel olarak birinci zaman arazilerinden oluşur. Kenarları Neojen yaşlı tortul tabakalarla çevrilidir. Bir aşınma ve taşınma alanı olan dağların üzerinde farklı basamaklar halinde peneplenler seçilir. Basamaklı peneplenlerin bulunması ve eğim açısından bozulmuş olmaları dağın yakın zamanlarda yükseldiğini ifade eder[4]. Ana kütle Paleozoik zamanlı metamorfik şistler ve mermerleşmiş kalkerden oluşur. Dağlık arazinin 146.364 hektarı orman ile kaplıdır. Ormanların; %33,35'i karaçam, %21,3'ü meşe türleri, %13,1'i kızılçam, %12,6'sı karışık (geniş yapraklı+ibreli ağaç), %12,3'ü ardıç, %5,2's, ibreli karışık, %2,1'i sarıçamdır.

Sündiken Dağları, güneyden karasal iklim, kuzeydan Karadeniz Ardı iklimi etkisindedir. Karadeniz üzerinden gelen hava kütleleri, Köroğlu Dağları, Bolu Dağı ve Akçakoca Dağlarında nemini bıraktığından ikimde karasallık hissedilir derecededir[5]