Protovestiarios

Protovestiarios (Modern Yunanca: πρωτοβεστιάριος, "ilk vestiarios") Bizans yüksek bir saray görevidir, başlangıçta hadımlar için ayrılmıştır. Geç Bizans döneminde (12 ile 15. yüzyıllar), İmparatorluğun en üst düzey mali yetkilisiydi ve bu makam ayrıca Ortaçağ Sırp devletleri tarafından da benimsenmiştir.

Tarihi ve fonksiyonları

Unvan ilk defa 412 yılında, praepositus sacri cubiculi yöneticisine bağlı imparatorun "kutsal gardırobu" (Latince: sacra vestis) sorumlusu comes sacrae vestis olarak kullanılmıştır. Yunanca, kullanılan terim oikeiakon vestiarion (Grekçe: οἰκειακόν βεστιάριον, "özel gardırop") idi ve bu isimle 7. yüzyıldan itibaren bilinmeye devam etti. Bu nedenle, makam chartoularios tou vestiariou unvanı taşıyan bir devlet memuruna emanet edilen kamu veya imparatorluk gardırobu olan basilikon vestiarion'dan farklıydı.[1][2] Özel gardırop ayrıca Bizans imparatorunun özel hazinesinin bir parçasını da kapsar ve kapsamlı bir personel tarafından kontrol edilirdi.[1] Dişi formu ise protovestiaria (Modern Yunanca: πρωτοβεστιαρία) idi, imparatoriçenin hizmetlilerinin başı. Ayrıca Protovestiarioi özel vatandaşlar için de kullanılırdı, bu durumda unvan yine baş hizmetkara ve saymanlar atıfta bulunur.[3]

Önemli protovestiarioi

  • Konstantinos Leichoudes, sonra patrik 1059–63, III. Konstantinos
  • Andronikos Dukas (fl. 1071–77), Romen Diyojen ve VII. Mihail'e hizmet etmiştir
  • Alexios Raoul, III. İoannis hükümdarlığında
  • Georgios Mouzalon, II. Theodoros'un yüksek kademeli yöneticisi ve kısa süreli naip
  • V. Aleksios, 1204 yılında kısa bir süre imparator
  • III. İoannis, İznik imparatoru 1222–54
  • Mihail Tarchaneiotes, VIII. Mihail'in yeğeni ve generali
  • Mihail Apsaras, Epirus despotu Thomas Preljubović'in yüksek kademeli yöneticisi

Ayrıca bakınız

  • Vestararius, protovestiarios makamından türemiş papalık makamı
  • Logothetes ton oikeiakon

Kaynakça

Özel
  1. Bury 1911, s. 125.
  2. Haldon 1997, s. 181.
  3. Kazhdan 1991, s. 1749.
Genel
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.