Portekiz vatandaşlığı

Portekiz vatandaşlık yasası; Portekizli bir ebeveynden doğma, Portekiz'de oturma izniyle vatandaşlığa kabul veya Portekiz vatandaşıyla evlilik yoluyla edinilen, Portekiz vatandaşlığına erişimi düzenleyen yasal kurallar dizisidir.

Bazı durumlarda, Portekiz'de vatandaş olmayanların Portekiz'de doğan çocukları Portekiz vatandaşlığına hak kazanabilir. Ancak bu turistler veya kısa süreli ziyaretçiler için doğan çocuklar için geçerli değildir. Portekiz vatandaşlık yasası, çok sayıda eski koloninin varlığı nedeniyle karmaşıktır ve burada yaşayan ülke vatandaşlarının bazı durumlarda Portekiz vatandaşlığı talep etmeleri mümkündür. Bunlardan en dikkat çekeni Portekiz Hindistanı (1961'de Hindistan tarafından ilhak edilmiş), Doğu Timor ve Makao'dur. .

Genel olarak, 1981 tarihli Portekiz milliyeti yasası Jus sanguinis'e imtiyaz verirken, 1959 tarihli emsal kanun Jus soli prensibine dayanıyordu. Bu değişim 1975 ve 1981'de gerçekleşti, bu nedenle temelde sadece birinci nesil göçmenlere değil, aynı zamanda çocuklarına ve torunlarına da vatandaşlığa geçmeyi zorlaştırdı.

Son yıllarda Portekiz, AB vatandaşı olmayanların oturma izni almaları için bir yol sağlayan Altın Vize Programını oluşturdu. 8 Ekim 2012'de başlatılan Portekiz Altın Vize Programı, AB vatandaşı olmayan kişilerin, belirli bir yatırım karşılığında Portekiz'de oturma izni, Portekiz pasaportuyla seyahat özgürlüğü, güvenlik ve yaşam tarzı avantajları almasını sağlar.[1] 2019'da, Portekiz’in Altın Vize programı % 13'lük bir artışla rekor sayıda temin edilen oturum izni sayısına ulaştı.[2][3] 2020 yıl sonunda 9.389 kişi oturma izni alırken, toplam 16.050 aile üyesi de programa dahil edildi.[4]

Portekiz vatandaşlığının elde edilmesi

Kökene göre Portekizlilik
  • Portekiz topraklarında doğmuş bir Portekizli anne veya babanın çocukları
  • Portekizli bir ebeveyn Portekiz Devleti'ne hizmet veriyorsa, Portekizli bir annenin veya babasının yurtdışında doğan çocukları
  • Portekizli bir annenin ya da babasının çocukları, doğumlarını Portekiz resmi kayıt defterine kaydederse veya Portekizli olmak istediklerini beyan ederlerse yurtdışında doğarlar;
  • Eğer ebeveynlerden en az biri de Portekiz'de doğmuşsa ve doğum anında unvanı ne olursa olsun, burada ikamet ederse, Portekiz topraklarında yabancı ebeveynlere doğan kişiler;
  • Portekiz topraklarında doğan, Portekizli olmak istediklerini beyan eden ve ebeveynlerden birinin talepte en az iki yıl boyunca yasal olarak Portekiz'de ikamet etmesi koşuluyla, kendi Devletlerine hizmet etmeyen yabancı ebeveynlere doğan kişiler (Kayıt veya deklarasyon için yaş sınırı yoktur ve doğum zamanına kadar geriye dönük olarak uygulanır. Bu hak gelecek nesiller için ancak bir öncekinin ölümden önce tamamlanması halinde kapsamlıdır. Hiçbir kuşak atlanamaz);
  • Başka bir milliyete sahip olmayan Portekiz topraklarında doğan kişiler.
  • Yurtdışında doğmuş olan kişiler, bu vatandaşlığı kaybetmemiş direk hattın ikinci derecesinde (büyükbaba veya büyükanne) en az bir Portekizli yükselen kişiyle.

İkamet süresi doldurarak (telsik yoluyla) vatandaşlığa geçiş

18 yaş ve üzeri bir kişi 5 yıllık yasal ikamet sonrasında Portekiz vatandaşı olarak vatandaşlığa alınabilir.[5] Portekizce dili hakkında yeterli bilgiye ve ulusal toplumda etkili bağlantılara sahip olma şartı vardır. 18 yaşından küçük çocuklar, ebeveynleri vatandaşlığa alındıklarında beyanname yoluyla Portekiz vatandaşlığı kazanabilirler ve bu tür Portekiz vatandaşlarının gelecekteki çocukları doğumda Portekiz vatandaşları olarak kabul edilecektir.

Evlat edinilme yoluyla Portekiz vatandaşlığı

Portekiz vatandaşı tarafından evlat edinilen bir çocuk Portekiz vatandaşı olur. Çocuk 18 yaşın altında olmalıdır.

Evlilikle Portekiz vatandaşlığı

Portekiz vatandaşı ile en az beş yıl evli olan bir kişi, beyanname ile Portekiz vatandaşı olabilir. Portekiz'de resmi bir ikamet süresi gerekli değildir, ancak Portekizce dili hakkında yeterli bilgi ve Portekiz toplumu ile etkili bağlar kurmuş olmak gereklidir.[6]

Çifte vatandaşlık

Portekiz çifte vatandaşlığa izin vermektedir. Dolayısıyla, yabancı vatandaşlık sahibi olan veya bu vatandaşlığı alan Portekiz vatandaşları Portekiz vatandaşlığını kaybetmezler. Benzer şekilde, Portekiz vatandaşı olanlar yabancı vatandaşlıklarından vazgeçmek zorunda değildir.

Avrupa Birliği Vatandaşlığı

Portekiz, Avrupa Birliği'nin bir parçası olduğundan, Portekiz vatandaşları da Avrupa Birliği yasası adı altında Avrupa Birliği vatandaşıdırlar. Böylece serbest dolaşım haklarına ve Avrupa Parlamentosu'nda oy kullanma hakkına da sahiptirler.[7] Portekiz büyükelçiliği bulunmayan ve AB üyesi olmayan bir ülkedeyken, Portekiz vatandaşları o ülkede bulunan diğer AB ülkelerinin büyükelçiliğinden konsolosluk koruması alma hakkına sahiptir.[8][9] Portekiz vatandaşları , AB Antlaşması'nın 21. maddesinde tanınan serbest dolaşım ve oturma hakkı nedeniyle AB içindeki herhangi bir ülkede yaşayabilir ve çalışabilirler.[10]

Portekiz vatandaşlarının seyahat özgürlüğü

Şubat 2018 itibarıyla, Portekiz vatandaşlarının 186 ülke ve bölgeye varışta vize veya vizesiz seyahat etme hakkı vardır, bu durum Portekiz pasaportunu seyahat özgürlüğü açısından tüm pasaportlar arasında 4. sıraya koyar (Amerikan, Avusturya, İngiliz, Hollanda, Lüksemburg ve Norveç pasaportlarıyla birlikte)[11]

Portekiz uyruğu, Uyruk Endeksi'nde (QNI) onikinci sırada yer alıyor. QNI, seyahat özgürlüğü gibi dış faktörlere ek olarak barış ve istikrar, ekonomik güç ve insani gelişme gibi iç faktörleri de göz önünde bulunduran bir endekstir.[12]

Kaynakça
  1. "Portugal golden visa benefits". 14 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2020.
  2. Residence Permit for Investment Activity Report (2019)
  3. Portugal golden visa applications reach new high
  4. "2012-2020_Residency-Permit-For-Investment-Activity_Dec.pdf" (PDF).
  5. "Portal SEF". Sef.pt. 14 Aralık 2006. 7 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2014.
  6. "Changes to the Portuguese nationality regulations" (PDF). PLMJ Law Firm. Temmuz 2017. 26 Eylül 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Eylül 2018.
  7. "Portugal". European Union. 27 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2015.
  8. Article 20(2)(c) of the Treaty on the Functioning of the European Union.
  9. Rights abroad: Right to consular protection: a right to protection by the diplomatic or consular authorities of other Member States when in a non-EU Member State, if there are no diplomatic or consular authorities from the citizen's own state (Article 23): this is due to the fact that not all member states maintain embassies in every country in the world (14 countries have only one embassy from an EU state). Antigua and Barbuda (UK), Barbados (UK), Belize (UK), Central African Republic (France), Comoros (France), Gambia (UK), Guyana (UK), Liberia (Germany), Saint Vincent and the Grenadines (UK), San Marino (Italy), São Tomé and Príncipe (Portugal), Solomon Islands (UK), Timor-Leste (Portugal), Vanuatu (France)
  10. "Treaty on the Function of the European Union (consolidated version)". Eur-lex.europa.eu. 29 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2015.
  11. "Global Ranking – Passport Index 2018" (PDF). Henley & Partners. 9 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2018.
  12. "The 41 nationalities with the best quality of life". www.businessinsider.de. 6 Şubat 2016. 9 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2018.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.