Petros Vulgaris

13 Eylül 1883'te[1] Hydra adasında Georgios Voulgaris ve Archonto Vatsaxi'nin oğlu olarak doğdu. 1885'te babasının ölümünden sonra ailesi, annesinin akrabaları ile birlikte Atina'ya yerleşti.

Okulu bitirdikten sonra, 10 Ekim 1899'da Yunan Kuvvetleri Akademisine girdi ve 16 Temmuz 1903'te Teğmen olarak görevlendirildi. 1908-1910 yılları arasında yurtdışında eğitim almak için ülkeden ayrılmış ve 1912'de Fransız Donanması kruvazörü Ernest Renan'a hizmet etmiştir. 29 Mart 1910'da ÜstTeğmen'e terfi edilerek 1912-13 Balkan Savaşları'na Panthir gemisinde Elli Savaş ve Imbros, Samothrace ve Athos Dağı'yı ele geçirme operasyonlarında yer alarak katıldı. 2 Haziran 1913'te Birinci Sınıf Teğmenliğe terfi edilerek 16 Temmuz 1916'da Denizcilik İşleri Bakanı Amiral Pavlos Kountouriotis (1915-16) ve torpido teknesi Thetis'in kaptanı olarak görev yaptı.

1916 Ağustos'unda Selanik'te Ulusal Savunma isyanının ortaya çıktığı zaman, Venizelist Vulgaris, akıl hocası ve Profesör Hydriot Kountouriotis gibi Atina'yı terk edip devrimci hükûmete katıldı. 1916-1919 yılları arasında, yıkıcı Velos'a, 1. Dünya Savaşı sırasında Ege'de Müttefikler'in deniz operasyonlarına, 1919'da Ukrayna'ya Müttefik Seferi'ne ve Küçük Asya Küçük seferinin açılış safhasına komuta etti. 1919-20 yıllarında, 22 Mart 1920'de Komutanlığa terfi edilerek, Donanma İşleri Bakanı Athanasios N. Miaoulis'in yardımcısı olarak görev yaptı.

Kasım 1920'de Venizelist seçmen yenilgisinden sonra, 18 Haziran 1921'de yeni kraliyetçi hükûmet tarafından faal olarak görevden alındı. Küçük Asya cephesinin çökmesi ve 11 Eylül 1922 Devriminin patlak vermesinin ardından, 15 Eylül'de aktif göreve çağrıldı. Daha sonra Faliro Donanma Havacılık Komutanı (1923) ve Panthir (1923-24) komutanı destroyer Leon'un (1922-23) kaptanı olarak görev yaptı.

Haziran 1924'te "Deniz Kuvvetleri Grevi" nin liderlerinden biriydi ve Deniz Kuvvetleri'nden istifa etti, ancak 21 Ağustos'ta tekrar görevlendirildi. 28 Ağustos 1925'te General Theodoros Pangalos darbesinin ardından Voulgaris, Yüzbaşı rütbesiyle tekrar istifa etti. Ağustos 1926'da Pangalos'un devrilmesini takiben, hizmetine asla emekli olmadığı için tekrar hizmete girdi. 15 Eylül 1926'da Yüzbaşı rütbesine terfi etti.

Voulgaris, 1926-30 yıllarında Deniz Havacılıkının Üstün Komutanı olarak görev yapmıştır. Havacılık Bakanlığı 1930'da kurulduğunda bakanlıktaki Hava Kuvvetleri Ofisi Direktörü oldu. 1931'de Salamis Deniz Üssü Komutanlığına getirildi ve 1931-34 yıllarında Üst Denizaltı Komutanı olarak görev yaptı. 1934'te İstanbul'da, Ankara ve Belgrad'a askeri ataşe olarak yerleşti.

II. Dünya Savaşı ve sonrasında birkaç yıl boyunca özel sektörde çalıştı ve sonunda Mısır'daki Yunan sanayi patronu Prodromos Bodosakis-Athanasiadis için çalıştı. 6 Mayıs 1943'te sürgünde bulunan Yunan hükûmeti, kendisini 1935'te kovulan diğer subayların yanı sıra hizmet vermeye çağırdı ve Amiralliğe terfi etti. 15 Eylül 1943'te emekli olduktan sonra Koramiral olarak emekliye ayrıldı.  

20 Mayıs 1943'te, Çuderos kabinesin istifa ettiği sırada, Emmanuil Çuderos kabinesinde Havacılık Bakanı görevini 20 Mayıs'ta aldı ve 14 Nisan 1944'e kadar bu görevi elinde tuttu. EAM Deniz Kuvvetleri isyanının doruğuna ulaşmasıyla birlikte, 20 Nisan'da Amirallik rütbesi ile tekrar hizmete çağrıldı ve ertesi gün Filo Komutanlığı Şefi olarak görev yaptı. Bu görevinden dolayı, mütareke uğrayan gemilerin şiddet yoluyla yeniden ele geçirilmesini, polis ekipleri tarafından denetlendi. Ekim 1944'te Yunan filosunu Yunanistan'a geri döndürdü ve Deniz Kuvvetleri Genelkurmay Başkanı olarak göreve geldi.

Kurtuluştan sonraki aylarda Yunanistan'daki siyasi durum son derece istikrarsızdı: hükûmet ile İngiliz güçleri ve EAM-ELAS gerillaları arasındaki aylarca süren çatışmalarda Varkiza Antlaşması, silahsızlanma ile sonuçlandı. Nikolaos Plastiras'ın ılımlı hükûmeti 8 Nisan 1945'te İngiliz baskısı altında istifa etti ve Atina Başpiskoposu Damaskinos, geçici bir hükûmete başkanlık etmek üzere Vulgaris'i seçti.

Askeri İşler, Denizcilik İşleri ve Havacılık Bakanı ve 11 Ağustos - 17 Ekim arasında başlangıçta İçişleri ve Dışişleri bakanlıklarına başkanlık ederek yavaş yavaş sivil bakanlara geçti. 8 Ekim 1945'te son kez aktif olarak hizmetinden emekliye ayrıldı.

1 Temmuz 1947'de, Deniz Kuvvetleri Mütarekesini bastırma, çarpışma etkinliğini hızla geri getirme ve tekrar ana vatan kara sularına götürme konusundaki rolünden ötürü, Valor madalyasına ödülüne layık görüldü.

26 Kasım 1957'de kalp yetmezliği nedeniyle Atina Deniz Kuvvetleri Hastanesinde hayatını kaybetti ve Atina Birinci Mezarlığı'na gömüldü.