Perde
Perde; genellikle kumaştan üretilen ve dikey vaziyette asılan, görüntü engelleyici eşya. Pencere perdeleri genellikle iç mekanın görülmemesi ya da ışığın yoğunluğunu ayarlamak için kullanılır. Kumaş perdeler dışında, plastikten ya da ahşaptan yapılan ve bol parçalı, jaluzi adı verilen eşya da perdeye benzer şekilde kullanılır.
Türleri
Perdeler genel olarak kategorilere ayrıldığında: Mekanik perdeler, kumaş Perdeler ve Tül Perdeler olmak üzere üç kısma ayrılabilir. Mekanik perdeler kendi aralarında da ayrılırlar, bunlar: stor, zebra, jaluzi ve dikey perdelerdir. En yaygın perde örnekleri: Pamuk, keten, yün, ipek, akrilik, polyester, viskoz ve asetat, ağartılmış jüt, kolrofil ve cam elyafı gibi malzemelerle yapılan, tek renkli düz dokumalardan oluşur. Ayrıca bu maddelerden yapılmayan perdelerde de bu tüm liflerle yapılmış izlenimi oluşturulmaya çalışılır. Perdelerde damask tarzları dahil, jakarlı ve doby dokumalar; büzgülü kumaşlar, dokuma ve örgülü yün, pamuk, moher ve akrilik liflerden yapılma ürünler tercih sebebidir. En çok tutulan karışımlar pamuk- viskoz-keten ile polyester-keten karışımlarıdır.[1]
Stor perde
Kumaşın rulo etrafında sarmalanması prensibiyle çalışan bir perde sistemidir. Yukarı veya aşağı konumlandırılabilir. Türkiye'de en çok tercih edilen perde sistemidir. Geniş alanlarda motorlu sistem kullanılır. Stor perdeler normal perdeler yerine daha çok tercih edilir.
Tül Perde
Nüfusun artmasıyla birlikte yoğunlaşan mimari yapılaşmaya bağlı olarak güneş ışığından faydalanma ihtiyacı doğmuştur. Kalın perdenin yanında tül perdelerin kullanımını da gündeme getirmiştir. Günümüzde renkle, iplik kalınlığıyla ve dokuyla oynayarak çok çeşitli tül perdeler üretilmektedir.
Kalın Perde
Kalın perdeler, mekânda ısı, ışık ve ses yalıtımı gibi işlevsel özelliklerinin yanı sıra dekorasyonda önemli unsuru oluşturmaktadırlar.
Tarih
Olynthus, Pompeii ve Herculaneum gibi kazı alanlarındaki çalışmalarda önemli bilgilere ulaşılmıştır. Klasik antik devirde odaları birbirinden ayırmak için kullanıldığı düşünülmektedir. 2. ve 6. yüzyıllardan kalan mozaikler sütunlar üzerindeki kemerlerden perde sarkıtıldığını göstermektedir.[2]
Rönesans sonrası sadece işlevsel değil, aynı zamanda dekoratif birer unsur olan perdeler, döküm ve kıvrımlarıyla odaların genel dekorasyonuna eşlik etmişlerdir. 16.y.y’da İtalyan ve Fransız dekoratörler zarif desenli, zengin bordürlü, parçalı ve kısa perdelerin tercih etmişlerdir. Renk olarak genellikle turuncu, kahverengi, koyu yeşilin hâkimiyeti vardır.
Galeri
- Şelale perde
- Duş perdesi
- Noren Japon perdesi
- Avusturya perdesi
- Deniz kabuğu perdesi
Kaynakça
- Dilek Yurt, 2006 Yüksek Lisans Tezi, Ev tekstilinde renk olgusu s. 20
- "Curtain". Encyclopædia Britannica. 1 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2012.