Perde

Perde; genellikle kumaştan üretilen ve dikey vaziyette asılan, görüntü engelleyici eşya. Pencere perdeleri genellikle iç mekanın görülmemesi ya da ışığın yoğunluğunu ayarlamak için kullanılır. Kumaş perdeler dışında, plastikten ya da ahşaptan yapılan ve bol parçalı, jaluzi adı verilen eşya da perdeye benzer şekilde kullanılır.

Açılmış vaziyette iki parçalı bir perde

Türleri

Bir sahne perdesi

Perdeler genel olarak kategorilere ayrıldığında: Mekanik perdeler, kumaş Perdeler ve Tül Perdeler olmak üzere üç kısma ayrılabilir. Mekanik perdeler kendi aralarında da ayrılırlar, bunlar: stor, zebra, jaluzi ve dikey perdelerdir. En yaygın perde örnekleri: Pamuk, keten, yün, ipek, akrilik, polyester, viskoz ve asetat, ağartılmış jüt, kolrofil ve cam elyafı gibi malzemelerle yapılan, tek renkli düz dokumalardan oluşur. Ayrıca bu maddelerden yapılmayan perdelerde de bu tüm liflerle yapılmış izlenimi oluşturulmaya çalışılır. Perdelerde damask tarzları dahil, jakarlı ve doby dokumalar; büzgülü kumaşlar, dokuma ve örgülü yün, pamuk, moher ve akrilik liflerden yapılma ürünler tercih sebebidir. En çok tutulan karışımlar pamuk- viskoz-keten ile polyester-keten karışımlarıdır.[1]

Stor perde

Kumaşın rulo etrafında sarmalanması prensibiyle çalışan bir perde sistemidir. Yukarı veya aşağı konumlandırılabilir. Türkiye'de en çok tercih edilen perde sistemidir. Geniş alanlarda motorlu sistem kullanılır. Stor perdeler normal perdeler yerine daha çok tercih edilir.

Tül Perde

Nüfusun artmasıyla birlikte yoğunlaşan mimari yapılaşmaya bağlı olarak güneş ışığından faydalanma ihtiyacı doğmuştur. Kalın perdenin yanında tül perdelerin kullanımını da gündeme getirmiştir. Günümüzde renkle, iplik kalınlığıyla ve dokuyla oynayarak çok çeşitli tül perdeler üretilmektedir.

Kalın Perde

Kalın perdeler, mekânda ısı, ışık ve ses yalıtımı gibi işlevsel özelliklerinin yanı sıra dekorasyonda önemli unsuru oluşturmaktadırlar.

Tarih

Olynthus, Pompeii ve Herculaneum gibi kazı alanlarındaki çalışmalarda önemli bilgilere ulaşılmıştır. Klasik antik devirde odaları birbirinden ayırmak için kullanıldığı düşünülmektedir. 2. ve 6. yüzyıllardan kalan mozaikler sütunlar üzerindeki kemerlerden perde sarkıtıldığını göstermektedir.[2]

Rönesans sonrası sadece işlevsel değil, aynı zamanda dekoratif birer unsur olan perdeler, döküm ve kıvrımlarıyla odaların genel dekorasyonuna eşlik etmişlerdir. 16.y.y’da İtalyan ve Fransız dekoratörler zarif desenli, zengin bordürlü, parçalı ve kısa perdelerin tercih etmişlerdir. Renk olarak genellikle turuncu, kahverengi, koyu yeşilin hâkimiyeti vardır.

Galeri

Kaynakça

  1. Dilek Yurt, 2006 Yüksek Lisans Tezi, Ev tekstilinde renk olgusu s. 20
  2. "Curtain". Encyclopædia Britannica. 1 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mayıs 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.