Olga Korbut

Olga Valentinovna Korbut (Beyaz Rusça: Во́льга Валянці́наўна Ко́рбут, Rusça: Ольга Валентиновна Корбут; d. 16 Mayıs 1955), Beyaz Rus Minsk Serçesi lakaplı eski bir jimnastikçi. Sovyetler Birliği adına katıldığı 1972 ve 1976 Olimpiyatlarında 4 altın ve 2 gümüş madalya kazanmıştır.[1] 1988 yılında Uluslararası Cimnastik Şöhretleri Salonunun açılışını yapmıştır.

Olga Korbut
Korbut 1972 Olimpiyatlarında
Kişisel bilgiler
Tam isim Olga Valentinovna Korbut
Takma isim Minsk Serçesi[1][2]
Ülke Sovyetler Birliği
Doğum yeri Grodno, Beyaz Rusya SSC, Sovyetler Birliği
Boy 4 ft 11 in (150 cm)[2]
Kariyer bilgileri
Kulüp Sovyet Grodno Ordusu
Emeklilik 1977
Madalyalar
 Sovyetler Birliği adına
Olimpiyatlar
Altın1972 MünihTakım
Altın1972 MünihDenge aleti
Altın1972 MünihYer hareketleri
Altın1976 MontrealTakım
Gümüş1972 MünihAsimetrik paralel
Gümüş1976 MontrealDenge aleti
Dünya Şampiyonaları
Altın1974 VarnaTakım
Altın1974 VarnaAtlama masası
Gümüş1974 VarnaGenel toplam
Gümüş1974 VarnaAsimetrik paralel
Gümüş1974 VarnaDenge aleti
Gümüş1974 VarnaYer hareketleri
Avrupa Şampiyonları
Gümüş1973 LondraGenel toplam
Azerbaycan posta pulu. Olga Korbut 1972 Olimpiyatları'nda

Korbut, 1977'de jimnastikçiler için genç kabul edilen 22 yaşında jimnastikten emekliye ayrıldığında,[3] Korbut'un jimnastiğe olan etkisi ve mirası çok büyüktü.[4] Özellikle 1972 Olimpiyatlarındaki performansı ile jimnastiğin tanımını değiştirmiştir. Bale ve zarafet üzerine kurulu olan jimnastik, akrobasi ve tekniğe dönüşmüştür.[3]

Çocukluğu

Korbut Grodno şehrinde 1955 yılında doğdu. Antrenmanlara 8 yaşında başladı, ve Renald Knysh başkanlığındaki Belarus spor okuluna 9 yaşında girdi. Orada, Korbut'un ilk antrenörü 1964 Olimpiyatları altın madalyası sahibi Elena Volchetskaya'ydı,[3] ama Knysh'in grubuna bir yıl sonra geçti. Başlangıçta onu "tembel ve kaprisli" buldu ondaki potansiyeli ve büyük yeteneği fark etmesi uzun sürmedi, olağan dışı esnek bir omurga ve karizmaya sahipti.[3] Onunla birlikte, denge aletinde geriye doğru takla atmayı öğrendi. Bunu 1969'da SSCB'de düzenlenen bir yarışmada yaptı. Aynı yıl, Korbut asimetrik barda geriye doğru takla atmayı öğrendi; Bu, şimdiye kadar barlarda bir kadın tarafından yapılan ilk geriye doğru hareketti.

1969 SSCB şampiyonasında, 15 yaş altı bir yaşta yarışmasına izin verilen ilk yarışmasında beşinci oldu.[3] Ertesi yıl, tonozda altın madalya kazandı. Hastalık ve yaralanma nedeniyle, 1972 Olimpiyatları öncesinde birçok yarışmada yarışamadı.

Olimpiyatlar

Olimpiyatlar sırasında, Korbut, takım oyunlarındaki dinamik performansından sonra her şeyin favorisi oldu; ancak, ancak 3 kez barı tutamadı ve unvan takım arkadaşı Ludmilla Tourischeva'ya gitti. Bununla birlikte, Korbut denge çubuğu, zemin egzersizi ve takım yarışmalarında üç kez altın madalya kazandı. Tüm zamanların en tartışmalı sonuçlarından olan asimetrik barda ise gümüş madalya aldı. Korbut'un asimetrik bardaki ilk denemesi, çeşitli hatalarla gölgelendi ve toplamda altın madalya kazanma şansını sona erdirdi. Sonraki gün, Korbut aynı hareketi başarılı bir şekilde tamamladı. Jüriler skoru 9.8 olarak açıkladıktan sonra, seyirciler puanın çok düşük olduklarına inandıkları için, ıslık çalmaya, alay etmeye, ayaklarıyla yere vurmaya ve jüri hakkında ağır şeyler söylemeye başladılar. Bu dakikalarca devam etti; ancak jüri skoru değiştirmeyi reddetti.[3]

Korbut en çok denge aleti ve asitmerik bardaki başarılarıyla bilinir. Aynı zamanda seyirciyi büyüleyen karizmatik performanslarıyla da meşhurdur.[4] Olimpiyatlardaki başarısıyla ABC'nin yılın atleti ödülünü kazandı.

1976 Montreal Yaz Olimpiyatlarında, Sovyet koçları Korbut'u Nadia Comăneci'yi yenebilecek kadın olarak seçmişlerdi, ancak Korbut sakatlandı ve tam performansını sergileyemedi. Sadece Comăneci'nin değil, aynı zamanda takım arkadaşı Nellie Kim'in gölgesinde kaldı.[3] Takımlarda altın madalya, bireyselde ise denge aletinde gümüş madalya kazandı.

Ünlü olmasını sağlayan hareketleri
Londra'daki Madame Tussauds'da Korbut'un balmumu heykeli

4 Olimpiyat Altın madalyası kazanan Korbut'un tanınmasını sağlayan meşhur hareketi "Korbut dönüşü"dür. Asimetrik barda yapılan bir backfliptir. Yüksek çubukta duran bir konumdan başlayıp, aynı çubuğu aşağıdan yakalamak şeklinde gerçekleşir. Bu hareket 1972 Yaz Olimpiyatlarından sonra adını Korbut'tan almıştır, o zamandan beri bu hareketin yapımı yasa dışıdır.[5] 1972 Yaz Olimpiyatından sonra, Richard Nixon ile Beyaz Saray'da görüşmüştür. Görüşmeyle alakalı olarak Korbut şunları söylemiştir: "Senin Münihteki performansın iki ülke arasındaki Soğuk Savaş kaynaklı siyasi gerginliğin azaltılması için elçiliklerin beş yılda yapabileceğinden daha etkilidir"[6] Jimnastik dünyasını büyük ölçüde tanıtmanın yanı sıra, sporun yapısında belirgin bir değişime katkıda bulundu. 1972 öncesinde atletler genelde daha yaşlıydı ve akrobasi yerine zarafet üzerine hareketler yapıyorlardı.[5] Korbut Olimpiyat Oyunlarına katıldıktan sonraki on yılda vurgu tersine döndü.[3] Korbut, 4 ft 11 in (1,50 m) boyu ve 82 pound (37 kg) kilosuyla küçük boyuttaki kadınları spora katılmaları yönünde ilham kaynağı oldu.[7]

Kaynakça
  1. Olga Korbut 7 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Sports Reference
  2. Thomas, David (27 Temmuz 2012). "Legends who fell to earth: Bankruptcy, shoplifting, adultery and disgrace. Which Olympians stayed on track – and which didn't?". Daily Mail. Associated Newspapers. 15 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2014.
  3. Doyle, Paul (6 Temmuz 2012). "50 stunning Olympic moments No47: Olga Korbut redefines gymnastics". The Guardian. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2017.
  4. McCarthy, Brigid (24 Temmuz 2012). "40 Years Ago, Soviet Gymnast Olga Korbut Dazzled the World". PRI's The World (Radio broadcast). 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2017.
  5. Tennent, Callum (6 Ağustos 2012). "Olga Korbut: 'The Sparrow from Minsk' who changed gymnastics". CNN. 5 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2013.
  6. Cousineau, Phil (2003). The Olympic Odyssey: Rekindling the True Spirit of the Great Games. Quest Books. s. 159. ISBN 0835608336.
  7. Howell, Colin D. (2001). Blood, Sweat, and Cheers: Sport and the Making of Modern Canada. University of Toronto Press, Scholarly Publishing Division. s. 122. ISBN 0802082483.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.