Moro İsyanı

Moro İsyanı, Filipinler'in Mindanao bölgesinde Müslüman Morolar ile Filipinler Ordusu arasındaki çatışmalardır.

Moro İslami Kurtuluş Cephesi üyesi
Moro İsyanı

ABD ve Filipinli askerler eğitim sırasında
Tarih29 Mart 1969 - günümüz
Bölge
Sonuç devam ediyor
Taraflar

Filipinler

  • Filipinler Silahlı Kuvvetleri
  • Filipinler Polisi

Destekleyen:
ABD (tavsiye)[1]
Avustralya[2]
Malezya (2001'den beri)[3][4][5][6]
Endonezya[6][7]

Moro Ulusal Kurtuluş Cephesi (MNLF)[8]
Moro İslami Kurtuluş Cephesi (MILF) (2014'e kadar)
Moro Direniş ve Kurtuluş Örgütü (MRLO)[9]
Ampatuan milisleri[10]

Eski destek:
Mısır (MILF'e)[7]
Libya (MNLF'ye)[11][12][13][14]
Malezya (MNLF ve MILF'e)[15][16]

Racah Süleyman Hareketi
IŞİD Mindanao Halifeliği[17]

  • Bangsamoro İslami Özgürlük Savaşçıları
  • İslami Cemaat (örgüt)
  • MILF'den kopan militanlar[18]

MILF'den kopan diğer gruplar

  • İslami Hareket için Adalet

Destekleyen:
El Kaide[19]
14K Üçlüsü(ASG'ye)[20][21]


IŞİD[22]

  • Ebu Sayyaf
Filipinler'in Mindanao eyaletinde Müslüman Moroların çoğunluk olduğu bölgeler (yeşil)

Kaynakça

  1. "Defense.gov News Article: Trainers, Advisors Help Philippines Fight Terrorism". 14 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2015.
  2. Philippines to be a key recipient of Australia's New Regional Counter-Terrorism Package – Australian Embassy(archived from the original on 1 September 2007)
  3. "Nur Misuari to be repatriated to stand trial". Australian Broadcasting Corporation. 20 Aralık 2001. 5 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2014.
  4. Soliman M. Santos (2003). Malaysia's Role in the Peace Negotiations Between the Philippine Government and the Moro Islamic Liberation Front. Southeast Asian Conflict Studies Network. ISBN 978-983-2514-38-1. 15 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015.
  5. "Malaysia asks PHL for help in tracking militants with Abu Sayyaf ties". GMA-News. 6 Temmuz 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2014.
  6. Malcolm Cook (17 Mart 2014). "Peace's Best Chance in Muslim Mindanao" (PDF). Institute of Southeast Asian Studies. s. 7. ISSN 2335-6677. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2014.
  7. Anak Agung Banyu Perwita (2007). Indonesia and the Muslim World: Islam and Secularism in the Foreign Policy of Soeharto and Beyond. NIAS Press. ss. 116-117. ISBN 978-87-91114-92-2. 7 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015.
  8. Ivan Molloy. "Revolution in the Philippines – The Question of an Alliance Between Islam and Communism". University of California. 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2012.
  9. AYROSO, DEE (25 Haziran 2015). "Revolutionary Moro group calls for intensified armed struggle". Bulatlat.com#sthash.OtUynEX8.dpuf. 27 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2015.
  10. Karlos Manlupig. "Mamasapano: Sleepy town roused by SAF-MILF clash". Rappler. 1 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2015.
  11. "Khadafy admits aiding Muslim seccesionists". Philippine Daily Inquirer. 5 Ağustos 1986. s. 2.
  12. Paul J. Smith (21 Eylül 2004). Terrorism and Violence in Southeast Asia: Transnational Challenges to States and Regional Stability. M.E. Sharpe. ss. 194-. ISBN 978-0-7656-3626-3. 24 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015.
  13. William Larousse (1 Ocak 2001). A Local Church Living for Dialogue: Muslim-Christian Relations in Mindanao-Sulu, Philippines : 1965-2000. Gregorian Biblical BookShop. ss. 151 & 162. ISBN 978-88-7652-879-8. 15 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015.
  14. Michelle Ann Miller (2012). Autonomy and Armed Separatism in South and Southeast Asia. Institute of Southeast Asian Studies. ss. 291-. ISBN 978-981-4379-97-7. 16 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015.
  15. Tan, Andrew T/H. (2009). A Handbook of Terrorism and Insurgency in Southeast Asia. Cheltenham, UK: Edward Elgar Publishing. ss. 230, 238. ISBN 1847207189. 25 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015.
  16. Isak Svensson (27 Kasım 2014). International Mediation Bias and Peacemaking: Taking Sides in Civil Wars. Routledge. ss. 69-. ISBN 978-1-135-10544-0. 15 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2015.
  17. Kristine Angeli Sabillo. "New al-Qaeda-inspired group eyed in Mindanao blasts—terror expert". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2015.
  18. "MILF says MNLF joins fray on side of BIFM". InterAksyon.com. 15 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2015.
  19. "Abu Sayyaf Group (Philippines, Islamist separatists)". Council on Foreign Relations. 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2015.
  20. "Note : August 10, 2000, Philippine Daily Inquirer, Source says some groups took cuts on P9-M payoff, by Donna S. Cueto,". 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2015.
  21. Miani 2011 9 Ekim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., p. 74.
  22. Peter Bergen, CNN National Security Analyst (8 Mart 2015). "ISIS goes global". CNN. 16 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.