Marlene Dietrich

Dietrich'in güçlü siyasi inançları ve bu inançları konusunda açık sözlükle ifade etmesiyle biliniyordu. 1930'ların sonlarında Dietrich, Yahudilerin ve muhaliflerin Almanya'dan kaçmasına yardımcı olmak için Billy Wilder ve diğer birkaç sürgün edilmiş kişi ile birlikte bir fon yarattı. 1937'de Knight Without Armour filmindeki kazancını (450.000 dolar) mültecilere yardım etmek için emanet etti. 1939'da Amerikan vatandaşı oldu ve Alman vatandaşlığından vazgeçti.[2] Aralık 1941'de ABD II. Dünya Savaşı'na girdi ve Dietrich Ocak 1942'den Eylül 1943'e kadar ABD'yi gezdi. Dietrich Almanlara karşı Amerikalıları desteklediği için pek çok Alman tarafından hain ilan edilmektedir. Zira 1960'larda Almanya'da verdiği konserlerde yuhalanıp ıslıklanmıştır. Düseldorf'ta bir otelde iken 18 yaşındaki bir kız yanına yaklaşıp yüzüne tükürmüş ve "Hain, senden nefret ediyorum!" demiştir.[3] Bunun üzerine Dietrich Almanya'yı terk etmiş ve bir daha Almanya'ya dönmemiştir[4]

Marlene Dietrich Almanya'nın Bremen,Duisburg ve Leipzig şehirlerini bombalayan Amerikan 401.Bombardıman Filosu Pilotları ile birlikte 29 Ekim 1944

Marlene Dietrich, Avustralya'da, Sidney'de bir performans sırasında sahneden düşerek kalçası kırdı ve kariyeri büyük ölçüde, 29 Eylül 1975 tarihinde sona erdi. Ertesi yıl, kocası, Rudolf Sieber, 24 Haziran 1976 tarihinde kanserden öldü. Dietrich, 7 Mayıs 1992 tarihinde, Paris'teki dairesinde 90 yaşında böbrek yetmezliğinden öldü. Cenaze töreni, 14 Mayıs 1992 tarihinde, Paris'teki La Madeleine'de yürütülmüştür. Dietrich'in cenaze hizmetine kilisenin içinde ve dışında Almanya, Rusya, ABD, İngiltere ve diğer ülkelerden birkaç büyükelçi de dahil olmak üzere yaklaşık 1000 kişi dışarıda bekledi. Fransız bayrağına örtülü kapalı tabutu sunağın altına oturtuldu ve Fransa Cumhurbaşkanı François Mitterrand tarafından beyaz kır çiçekleri ve gül buketi ile süslendi. Fransa'nın Onur Lejyonu ve ABD Özgürlük Madalyası dahil olmak üzere üç madalya, tabutun dibinde, askeri tarzda, Dietrich'in bir aktris olarak kariyerinde, nazilere karşı kişisel mücadelesinde somutlaşmış görev duygusunu simgeleyen bir törende sergilendi. Cenazesindeki Rahip şunları söyledi: "Herkes hayatını bir film ve şarkı sanatçısı olarak biliyordu ve herkes onun sert duruşlarını biliyordu ... Bir asker gibi yaşıyordu ve bir asker gibi gömülmek istiyor".[5][6] Tesadüf eseri, fotoğrafı o yıl Paris'in her tarafına yapıştırılan Cannes Film Festivali afişinde kullanılmıştır.[7]

Dietrich kendi isteğiyle, doğum yeri Berlin'de, ailesinin yanında gömülme arzusunu dile getirmiştir. Berlin Duvarı'nın yıkılmasının ardından, cenazesi 16 Mayıs'ta isteğini yerine getirmek için Berlin'e uçtu.[8] Tabutu, Amerikan statüsüne uygun bir Amerikan bayrağı ile kaplandı. Tabutu Berlin'den geçerken, tabutuna çiçekler atılmıştır, çünkü Dietrich çiçekleri severdi ve hatta sonraki şovlarında kullanmak üzere performanslarının sonunda ona atılan çiçekleri saklardı. Dietrich, Schöneberg'deki Städtischer Friedhof III'te, annesi Josefine von Losch'in mezarının yanında ve doğduğu evin yakınında defnedildi.[5] Onu hain olarak gören pek çok Alman onun Berline gömülmesini istememiştir.[9]

• IMDb'de Marlene Dietrich