Kutub Minar

Gittikçe daralan beş katlı bir gövdesi olan minare, müstakil bir yapıdır. İlk üç katı kırmızı kumtaşından, dördüncü ve beşinci katları daha çok mermerdendir; her katın arasında mukarnaslar ve yazı kuşaklarıyla bezenmiş dört şerefe bulunur.[1]

Taban çapı 14,42 m., yüksekliği mevcut haliyle 72,59 m. olan Kutub Minâr’ın en üst kısmındaki çapı 2 metredir.

Kutbiddin Aybek devrinde yapılan ilk katının üzeri Gurlu Muhammed’e methiyelerle doludur.

O sırada Gazne’de Gurlu Muhammed’in ordusunda komutan olan Kutbiddin Aybek tarafından 1193’te Delhi’yi fethettikten sonra Kutub Minare’nin yapımını başlatmıştır. İslâmiyet’in Hindistan’da kazandığı zaferin sembolü olarak düşünülen minare, Hindistan’ın ilk büyük İslam binası olarak inşa ettirilen Kuvvetü’l-İslâm (İslam’ın Gücü) Camii’nin 50 m. güneyine inşa edildi. Aybek’in sağlığında yalnız birinci katı bitirilebildi. Aybek’in damadı Sultan İltutmuş, üç kat daha ilave ettirerek yapıyı dört kat halinde tamamlatmıştır.[1]

Kutub Minare’nin dördüncü katı, Firuz Şah Tuğluk zamanında yıldırım düşmesi sonucu yandı. 1368’teki onarım sırasındadördüncü katla birlikte beşinci kat ilave edildi.[1]

Başlangıçta özel bir adı olmayan yapı 1235’te Kutbiddin-i Bahtiyar Kaki’nin, minarenin yakınına gömülmesinden sonra Kutub Minar olarak anılmaya başlamıştır.

Alaeddin Halaci, cami bünyesi içinde kalan ve ölçüleriyle Kutub Minâr’ı geçmesi amaçlanan ikinci bir minarenin yapımını başlatmış; fakat onun ölümü üzerine yarım kalmıştır.

Kutub Minar, 1993’te çevresindeki anıtlarla birlikte Dünya Miras Komitesi'nin 17. oturumunda Unesco Dünya Mirası lisesine girdi.[2]

Wikimedia Commons'ta Qutb Minar ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

• Cam Minaresi
• Kutub Minar ve Anıtları