II. Svend

Svend İngiltere'de Norveçli Ulf Jarl ve Estrid Svendsdatter'in[lower-alpha 2] oğlu olarak dünyaya gelmiştir. Annesi Estrid Danimarka kralı Sven Çatalsakal'ın kızı ve yine Danimarka kralı olan Knud'un kız kardeşidir. Svend askerî bir önder olarak yetiştirilmiş, bir süre İsveç kralı Anund Jacob Ordusunda görev yapmıştır. 1040 yılında Elbe-Weser bölgesini yağmalarken yakalansa da kısa bir süre sonra serbest bırakılmıştır.

Svend, İngiltere'de de hakim durumda olan Danimarka Hanedanından kral Harthacanute tarafından "jarl"[lower-alpha 3] yapılmıştır. Harthacanute ile birlikte Norveç kralı I. Magnus'a karşı savaşsa da başarısız olmuştur. 1042 yılında Harthacanute ölünce Magnus Danimarka tahtında hak iddia eder. Magnus'un ordusunda görev alan Svend savaş meydanında oldukça başarılı olacak, beraberindeki derebeyleriyle birlikte Magnus'a başkaldırınca İsveç'e kaçmak durumunda kalacaktır.

Magnus ile Svend arasındaki taht kavgası 1045 yılına kadar sürecektir. Bu tarihte Magnus'un amcası Harald Hardrada sürgünden Norveç'e döner. Harald ve Svend güçlerini birleştirince Magnus Norveç krallığını Harald ile bölüşmeyi kabul edeceğini açıklar. 1047 yılında Magnus ölünce Harald Norveç krallığını, Svend ise Danimarka krallığını alır.

Magnus'un vasiyeti gereğince Norveç ve Danimarka'yı paylaşan Harald ve Svend kısa süre sonra birbirlerine düşerler. Danimarka'yı Svend'e bırakmak istemeyen Harald uzun sürecek bir savaşı başlatmış olur. Uzun süren mücadelenin ardından iki kral yenişemeyecek ve birbirlerini tanımak zorunda kalacaktır. 1064 yılında Danimarka'daki hak iddialarından vazgeçen Harald, Svend tarafından Norveç kralı olarak tanınır. Harald ise İngiltere tahtında hak iddia etmek üzere sefer hazırlıklarına başlar.[lower-alpha 4]

II. Svend adına bastırılan sikke

Svend'in Danimarka Hanedanına annesi üzerinden bağlı olduğundan buna vurgu yapmak üzere Estridsson[lower-alpha 5] soyadını kullanacaktır. Svend iktidarını sağlamlaştırmak için Kilise ile ilişkilerini iyi tutmaya ve komşularıyla iyi ilişkiler içinde olmaya çalışır. Oğlu Knud Magnus'un Papalık tarafından kral olarak tanınmasını istese de oğlu Roma yolunda hayatını kaybedecektir. Aynı zamanda Danimarka'nın birliğini sağlamış olan I. Harald'ın azizlik mertebesine yükseltilmesine çalışsa da başarısız olur. Bu dönemde Kutsal Roma Cermen İmparatoru III. Heinrich ile Konstantinopolisli I. Baodouin'e karşı ittifak yapar.

Harald Hardrada'nın Stamford Bridge Muharebesinde yenilip öldürülmesinin ardından yapılan Hastings Muharebesi sonrasında Normanlar tarafından fethi üzerine İngiltere ile ilgilenmeye başlar. Henüz iktidarını sağlamlaştıramamış ve Kuzey Seferine çıkmak zorunda kalmış olan I. William'a karşı son Anglo-Sakson varis Edgar Atheling ile güçlerini birleştirir. 1069 yılında York'u ele geçirir. William tarafından kendisine verilen yüklü Danegeld fidyesi sonrası İngiltere'yi terk etmeye razı olur, yalnız bıraktığı Edgar ise İskoçya'ya kaçar. Svend 1074 yılında bir kez daha İngiltere'ye saldırsa da başarısız olacaktır.

Svend, görevde bulunan başpikopos Hamburglu Adalbert'in Danimarka'daki kilise kadrolarını Almanlarla doldurmasından çekindiği için Danimarka Kilisesinin bağımsızlığını sağlayabilmek için İngiltere'den Danimarka kökenli din adamları getirtir. 1060 yılında ülke sekiz piskoposluk bölgesine bölünür. Svend bu sayede başpiskopos Adalbert 1072 yılında ölünce doğrudan Papalık Devleti ile ilişki kurabilecek duruma gelir.

Svend, Danimarka'nın Avrupa'nın diğer bölgeleriyle rahat iletişim halinde olması için Latince bilenleri davet eder. Bu kapsamda halkı eğitmek için bölgeye gelenler arasında ünlü tarihçi Bremenli Adam[lower-alpha 6] da bulunmaktadır. Svend, tüm Danimarka çapında kilise yapımını teşvik etmiştir.