Geyik penisi

Geleneksel Çin tıbbında, geyik penisinin (Vietnamca: Lộc pín; Çince: 鹿鞭; pinyin: lù biān) önemli terapötik özelliklere sahip olduğu söylenir.

Yokohama, Japonya'daki Çin eczanesinde bulunan ¥100,000 değerindeki geyik penisi

Özellikleri

Geyik penisi çoğu hayvanın penisine kıyasla çok büyüktür ve birkaç görüş, geyik penisinin özelliklerini koruması için geyik canlıyken vücuttan çıkarılması gerektiğini iddia eder.[1] Geyik penisi, genellikle kadınlar tarafından küçük parçalar halinde dilimlenir ve daha sonra güneşte kavrulur ve kurutulur.[1][2] Angang, Tayvan'da, kadınların hamilelik dönemlerinde, anne ve çocuğu daha güçlü hale getirdiği iddia edildiğinden geyik penisi tükettikleri bilinmektedir.[1]

Mayaların da geyik penisini kızartıp yedikleri bilinir.[3] Hipokrat, cinsel zorlukların giderilmesi için geyik penisi tüketilmesini tavsiye etmiştir.[4]

2008 Yaz Olimpiyatları sırasında, sporcuların geyik penisi, kaplumbağa kanı ve melek kökü içeceği tüketmeleri yasaklanmıştır.[5] Bunun sebebi, Çin tıbbına göre alkole batırılmış geyik penisinden elde edilen "geyik penisi şarabı"nın sporcuların yaralarını çok etkili bir şekilde iyileştirmesidir.

Kaynakça

Charles Stafford (1 Haziran 2006). The Roads of Chinese Childhood: Learning and Identification in Angang. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-02656-7. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.
Richards, John F (2006). The Unending Frontier: An Environmental History of the Early Modern World. Volume 1 of California World History Library. University of California Press. s. 99. ISBN 0-520-24678-0. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.
Robert M. Laughlin; Carol Karasik (1988). The People of the Bat: Mayan Tales and Dreams from Zinacantán. Smithsonian Institution Press. ISBN 978-0-87474-590-0.
Bonnard (1999), p. 24
"Deer Penis Loses Favor as China's Olympians Fear Drug Testers". Bloomberg. 23 Mart 2008. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Stafford2006-1] Charles Stafford (1 Haziran 2006). The Roads of Chinese Childhood: Learning and Identification in Angang. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-02656-7. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.

[2] Richards, John F (2006). The Unending Frontier: An Environmental History of the Early Modern World. Volume 1 of California World History Library. University of California Press. s. 99. ISBN 0-520-24678-0. 10 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2018.

[3] Robert M. Laughlin; Carol Karasik (1988). The People of the Bat: Mayan Tales and Dreams from Zinacantán. Smithsonian Institution Press. ISBN 978-0-87474-590-0.

[4] Bonnard (1999), p. 24

[5] "Deer Penis Loses Favor as China's Olympians Fear Drug Testers". Bloomberg. 23 Mart 2008. 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2010.