Fransız Batı Afrikası

Fransız Batı Afrikası (Fransızca: Afrique-Occidentale française, AOF), Afrika kıtasının batısında 1895-1958 yılları arasında Fransa'nın bu bölgede sahip olduğu koloni bölgelerini bir federasyon çatısı altında topladığı bölgenin tümüne verilen isim.

Fransız Batı Afrikası
Fransızca: Afrique-Occidentale française
Fransız Batı Afrikası
1895-1958
Bayrak
Afrika kıtası içerisinde Fransız Batı Afrikası'nın yeri (mavi bölge)
Başkent Saint-Louis (1895–1902)
Dakar (1902–1960)
Yaygın diller Fransızca, diğer yerel Afrika dilleri
Hükûmet Federasyon
Tarihçe  
 Kuruluşu
1895
 Dağılışı
1958
Öncüller
Ardıllar
Senegambiya ve Nijer
Fransız Sudanı
Fransız Ginesi
Fransız Yukarı Voltası
Fransız Dahomeyi
Fransız Uluslar Topluluğu
Dahomey
Gine
Fildişi Sahili
Mali Federasyonu

Bu koloni bölgelerinde yaşayan Afrika kökenli kişilerin II. Dünya Savaşı sonrasına kadar herhangi bir hakkı bulunmamaktaydı ve Fransa tarafından alt kesim olarak görülmekteydi. Bu sürece kadar hiçbir Afrikalı Fransız vatandaşı yapılmamış ve bu kişiler mülk edinme, seyahat hakkı, seçme ve seçilme gibi haklardan yararlandırılmamıştı.

Fransa'nın 1910 yılında kurduğu Fransız Ekvatoral Afrikası yapı olarak Fransız Batı Afrikası ile benzerlik göstermekteydi.

Günümüzde Fransız Batı Afrikası'nın olduğu bölgelerde Benin, Burkina Faso, Fildişi Sahili, Gine, Mali, Moritanya, Nijer, Senegal ve Togo devletleri hüküm sürmektedir.

Fransız Batı Afrikası Genel Valileri

  • Jean Baptiste Chaudier (1895–1900)
  • Noel Ballay (1900–1902)
  • Ernest Roume (1902–1907)
  • William Merlaud-Ponty (1908–1915)
  • François Joseph Clozel (1916)
  • Joost van Vollenhoven (1917–1918)
  • Martial Merlin (1918–1923)
  • Jules Carde (1923–1930)
  • Jules Brévié (1930–1936)
  • Marcel de Coppet (1936–1938)
  • Léon Cayla (1939–1940)
  • Pierre Boisson (1940–1943)
  • Pierre Cournarie (1943–1946)
  • René Barthès (1946–1948)
  • Paul Béchard (1948–1951)
  • Bernard Cornut-Gentille (1952–1956)
  • Gaston Custin (1956–1957)

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.