François Joseph Westermann

François Joseph Westermann
Doğum	5 Eylül 1751 Molsheim , Fransa
Ölüm	5 Nisan 1794 (42 yaşında) Paris , Fransa
Bağlılığı	Fransa krallığı Birinci Fransız Cumhuriyeti
Hizmet yılları	1792-1794
Rütbesi	Tuğgeneral
Savaşları/Çatışmaları	Vendée Savaşı; Birinci Châtillon Savaşı (1793); İkinci Châtillon Savaşı (1793); Cholet Savaşı (1793); Entrames Savaşı (1793); Dol Muharebesi (1793); Le Mans Savaşı (1793); Savenay Savaşı (1793);

Fransız Devrimci ve Komutan. Molsheim'da (bugün Bas-Rhin bölümü olan Alsace) doğan François Joseph Westermann, erken yaşta bir süvari alayına girdi ancak kısa süre sonra hizmetten ayrıldı ve Paris'e gitti. Devrimin hevesli bir destekçisiydi ve 1790'da Haguenau belediyesinde çalışılırken Haguenau'daki isyanları kışkırtmakla suçlandı ve hapse atıldı kısa bir mahkumiyetten sonra Georges Danton'a katıldığı Paris'e döndü ve 10 Ağustos 1792'de Tuileries'e yapılan saldırıda önemli bir rol oynadı.[1]

Kuzey Ordusu ile yürüttüğü savaş sırasında Charles François Dumouriez'e eşlik etti ve generalin kaçmasından sonra suç ortağı olarak tutuklanarak Habsburgs ile yaptığı görüşmelerde ona yardım ettiği iddia edildi. Jean-Paul Marat tarafından Ulusal Konvansiyon'da kınanan Westermann, masumiyetini kanıtlamayı başardı ve Vendée'deki isyanı bastırmak için Tuğgeneral rütbesi ile bölgeye gönderildi.[1]

Vendée isyanı

Westermann, olağanüstü cesareti, cesur manevraları ve isyancılara karşı şiddetli muamelesi ile kendini gösterdi. Ordusu ilk önce Châtillon savaşında yenildi ama Aralık 1793'te Le Mans ve Savenay savaşlarında isyancıları yendi.[1]

Varlığı şaibeli olan bir mektupta Westermann Kamu Güvenliği Komitesine şunları yazdı:

"Cumhuriyetçi yurttaşlar, artık Vendée diye bir yer yok! Çocuklarıyla ve kadınlarıyla kılıçlarımız altında can verdiler. Vendée'yi, Savenay bataklıklarına ve ormanlarına gömdük. Bana verdiğiniz emir uyarınca, çocukları atlarımızın ayakları altında ezdik. Kadınları, yeni asiler doğurmamaları için katlettik. Yolları cesetlerle kapladık. Teslim olmak için gruplar halinde gelen köylüleri durmaksızın kurşuna dizdik. Onlara devrimin acımasız olduğunu göstermek için hiç tutsak kabul etmedik."

Bazı tarihçiler bu mektubun asla var olmadığına inanıyorlar.[2] Çünkü İsyan hala devam ediyordu ve sözde mektup yazıldığı zaman Westerman'ın kuvvetleri tarafından birkaç bin canlı Vendéan mahkumu tutuluyordu.[3] Sivillerin öldürülmesi, Sözleşme'nin Westermann'a yönelik emirlerinin de açıkça ihlali anlamına gelir.[4]

İsyanın bastırılmasından sonra Paris'e çağrıldı Georges Danton ve jirondenler'in devrilmesini müteakip tutuklandı ve giyotin ile idam edildi.[1]

Kaynakça

Bu maddenin bazı bölümleri, şu anda kamu malı olan "Encyclopædia Britannica'nın on birinci baskısından" çevrilmiştir.
Frédéric Augris, Henri Forestier, général à 18 ans, Éditions du Choletais, 1996
Jean-Clément Martin, Contre-Révolution, Révolution et Nation en France, 1789-1799, éditions du Seuil, collection Points, 1998, p. 219
Jean-Clément Martin, Guerre de Vendée, dans l'Encyclopédie Bordas, Histoire de la France et des Français, Paris, Éditions Bordas, 1999, p 2084, et Contre-Révolution, Révolution et Nation en France, 1789-1799, p.218.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[EB1911-1] Bu maddenin bazı bölümleri, şu anda kamu malı olan "Encyclopædia Britannica'nın on birinci baskısından" çevrilmiştir.

[2] Frédéric Augris, Henri Forestier, général à 18 ans, Éditions du Choletais, 1996

[3] Jean-Clément Martin, Contre-Révolution, Révolution et Nation en France, 1789-1799, éditions du Seuil, collection Points, 1998, p. 219

[4] Jean-Clément Martin, Guerre de Vendée, dans l'Encyclopédie Bordas, Histoire de la France et des Français, Paris, Éditions Bordas, 1999, p 2084, et Contre-Révolution, Révolution et Nation en France, 1789-1799, p.218.