Eugène Carrière
Eugène Anatole Carrière (16 Ocak 1849 – 27 Mart 1906), Fin de siècle döneminde eser vermiş Fransız sembolist ressam ve taşbaskı sanatçısı. Kahverengi tonlarda monokrom tablolarıyla bilinir. Heykeltıraş Auguste Rodin'in yakın arkadaşı olmuştur. Monokrom tarzıyla, Picasso'nun özellikle mavi dönemini etkilediği düşünülmektedir.[1][2]
Eugène Carrière | |
---|---|
Otoportre (yak. 1893) Metropolitan Museum of Art | |
Genel bilgiler | |
Doğum adı | Eugène Anatole Carrière |
Doğum |
16 Ocak 1849 Gournay-sur-Marne, Fransa |
Ölüm |
27 Mart 1906 (57 yaşında) Paris, Fransa |
Alanı | Resim, Taşbaskı |
Sanat eğitimi | École des Beaux-Arts |
Katıldığı akımlar | Sembolizm |
Etkiledikleri | Pablo Picasso |
Yaşamı
Eugène Carrière, Fransa'nın Seine-Saint-Denis ilindeki Gournay-sur-Marne'da doğdu. Paris'teki École des Beaux-Arts'da eğitim gördükten sonra Alexandre Cabanel'den eğitim aldı.[3] Fransa-Prusya Savaşı sırasında tutsak kaldığı Dresden'de Peter Paul Rubens'in eserlerini gördü ve bunlardan etkilenerek yaptığı erken dönem tablolarında parlayan renkler kullandı. 1877-78 yıllarında ticari ressamlık yapmak üzere Londra'ya gitti ancak burada sadece altı ay kalabildi. Londra'da geçirdiği günler ressamın kendine özgü tarzının ortaya çıkmasına yardımcı oldu. Goncourt'ta göre ressamın eserlerindeki figürler "Londra sisinde birkaç adım ileride duruyormuş gibi" betimlenmişti.[1] Ressam bu tarzın temellerini 1890 civarında, gri ve sisli tonlardaki renk paletini ve ışık ile gölge arasındaki kontrastı kullanmaya başlayarak .[4]
Ressam genelde kendi ev yaşamında seçtiği temalarda eserler yaptı. Sıklıkla analık temasını işledi ve bu tablolarındaki kadınları eşine benzeyecek şekilde çizdi.[3] Bu portrelerden ilki, bugün Musée des Beaux-Arts de Rouen'de bulunan 1879 tarihli Genç Anne eseriydi. Bunu Hasta Çocuk (Montargis) ve İlk Komünyon (Toulon) izledi. Bu eserlerinde gerçek ile ruhsal dünyayı bir arada ele alması ve yapıtlarındaki figürleri bir pus ardında betimlemesiyle sembolist estetiğe yaklaştı.[5] Ressamın, heykeltıraş Louis-Henri Devillez'in 1887 tarihli portresi ise döneminde övgüyle karşılandı.[6]
Carrière, Société Nationale des Beaux-Arts kurulmasıyla sonuçlanan sezesyon hareketinin önderlerinden biriydi. Société çalışmaları çerçevesinde Carrière diğer eserlerinin yanı sıra Uyku (1890), Annelik (1892), Çarmıhtaki İsa (1897), Madame Menard-Dorian (1906) tabloları ile Paul Verlaine'in çok övülen portresini (1891) vardı.[4] Académie de La Palette'te de ders veren Carrière ayrıca Verlaine için Rodin tarzında bir anıt da tasarladı. 1898'de Viyana Sezesyonu'nun ilk sergisine katılan[1] Carrière, aynı yıl kendi adıyla bir resim akademisi kurdu.[7] Henri Matisse, André Derain ve Jean Puy bu akademide tanıştılar ve Fovizm'in temellerini burada attılar.[7]
Ressamın eserlerinin büyük kısmı Paris'teki Musée d'Orsay'de ve Belgrad'daki Sırbistan Ulusal Müzesi'nde bulunmaktadır.
Bazı eserleri
Kaynakça
- Richard Hollis (26 Ağustos 2006). "Ghostly realist". The Guardian. 1 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2020.
- "The Contemplator". Cleveland Museum of Art. 10 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2020.
- "Carrière, Eugène". AnaBritannica. 5. İstanbul: Ana Yayıncılık. 1987. s. 364.
- Bantens, Robert (1989). Eugene Carriere: The Symbol of Creation. New York: Kent Fine Art.
- Rona, Zeynep (2008). "Simgecilik". Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi. 3. İstanbul: YEM Yayın. s. 1414. ISBN 978-9944-757-09-6.
- "Louis-Henri Devillez in his Studio, by Eugène Carrière, 1887, tumblr.com". 25 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2020.
- Rona, Zeynep (2008). "Akademi". Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi. 1. İstanbul: YEM Yayın. s. 52. ISBN 978-9944-757-09-6.
Ek okuma
- Séailles, Gabriel (1901). Eugéne Carrière, l'homme et l'artiste: Compositions et croquis de E. Carriére gravés par Mathie. Paris: Pelletan.
- Geffroy, Gustave (1901). L'oeuvre de E. Carrière (The Works of E. Carrière). Paris: H. Piazza.
- Morice, Charles (1906). Eugéne Carrière: L'homme et sa pensée; l'artiste et son œuvre; essai de nomenclature des oeuvres principales. Paris: Société du Mercure de France.
- Faure, Elie (1908). Eugéne Carrière, peintre et lithographe. Paris: H. Floury.
- Musée d'Orsay; Kokuritsu Seiyo Bijutsukan (National Museum of Western Art) (2006). Auguste Rodin; Eugène Carrière. Paris: Flammarion. ISBN 978-2-08-011626-0.
- Agnès, Lauvinerie; Eduardo Leal de la Gala (2006). Moi, Eugène Carrière. Paris.
Dış bağlantılar
Wikimedia Commons'ta Eugène Carrière ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |