Derince

1890 yılında liman kurulması için, İzmit Körfezi’nde derin bir kıyısı bulunan bir yer aranır, yetkililer en derin yer olarak bugünkü limanın bulunduğu yeri tespit ederler. Burası derinliğinden dolayı “Derince Liman” diye anılmaya başlar. Bu nedenle, Derince, adını limandan almıştır. Almanlar tarafından hemen inşaatına başlanan liman için çok sayıda insan liman inşaatı yapımında çalışmak için bölgeye gelir. 1904 yılında faaliyete geçen limanda, çalışanlar birer, ikişer evlerini kurmaya başlarlar. 1887 yılından itibaren Balkanlar’dan, Kafkaslar’dan ve Kırım’dan göçler alan Derince, artık genişlemeye ve gelişmeye başlamıştır. Bu gelişmelerden sonra Atatürk, 1936 yılında Romanya’dan Türkiye’ye göç edenlerle Derince’de otuz hanelik arazi verir. Göçmenlerin evlerini kurmaları üzerine Çınarlı köyü muhtarlığına bağlı olan Derince, 1952 yılında bağımsız muhtarlık olur. Derince’nin ilk muhtarı Ahmet Usta’dır.

Körfez kıyısında sanayinin kurulmasıyla gelişen ve nüfusu hızla artan Derince, 27 Mayıs 1960’ta dört mahalleye ayrılır. Birçok devlet adamının yanı sıra Atatürk, İsmet İnönü, Celal Bayar, Adnan Menderes, Turan Güneş, Turgut Özal, Süleyman Demirel ve Necmettin Erbakan gibi önemli şahsiyetler de Derince’yi ziyaret edenler arasındadır.

Derince’nin tanınmasına tarihi Çenesuyu da katkıda bulunmuştur. Çenesuyu bölgede bulunan şifalı sudur.

1863 yılında Sultan Abdülaziz tarafından İzmit’te yaptırılan Kasrı Hümayun’un en önemli bölümlerinden birisi de saat kulesi yanındaki taç kapısıdır. Bu kapının üzerinde bulunan kitabede İzmitli şair Savfet tarafından yazılmış 22 dizelik kaside bulunmaktadır. Çenesuyu bu kasidede yer almaktadır.

Derince, 7 Mart 1992 tarihinde, 6 mahallenin birleştirilmesiyle belediye statüsü aldı.[2]

İstanbul’a 90 km uzaklıktadır.

• Derince Belediyespor
• Derince G.B.
• Yavuzspor
• Çınarlıspor
• Çenedağspor

• 60 Evler Harikalar Sahili
• Çenesuyu
• Mersincik Mesire Alanı
• Taş Köprü
• Tahtalı Göleti
• Derince Limanı

• Derince Belediyesi