Daimler AG

Daimler AG Alman otomobil endüstrisinde ileri gelen şirketlerden birisidir. Merkezi Almanya'nın Stuttgart kentindedir. 1998 yılında Amerikan araba sanayinin önemli şirketlerinden biri olan Chrysler Corporation ile Alman yasaları prosedürüne uygun olarak birleşerek DaimlerChrysler AG adıyla kuruldu. 2007 yılında ayrılarak hisse senetlerinin % 80.1 oranını yatırımcı şirket Cerberus'a sattı ve adını Daimler AG olarak değiştirdi. 2007 yılında 272.382 çalışanı ile 99,399 milyar Euro ciro yaptı. Daimler AG Almanya'nın en önemli 30 şirketinin bulunduğu DAX borsasının endeksinde kayıtlıdır.[2]

Daimler AG
Endüstri Otomotiv endüstrisi
Öncül Daimler-Chrysler
Genel merkezi Stuttgart, Almanya
Hizmet verilen alan(lar) Dünya çapında
Kilit kişiler Dieter Zetsche (CEO), Manfred Bischoff
Ürün Otomobiller
Kamyonlar
Otobüsler
Gelir 180, milyar (2020)[1]
Net gelir 4,498 milyar (2010)[1]
Toplam varlık 135,83 milyar (end 2010)[1]
Öz kaynak 37,95 milyar (end 2010)[1]
Çalışan sayısı 260.100 (end 2010)[1]
Website daimler.com
Daimler AG'nin Untertürkheim, Stuttgart'taki yönetim binası

Firmanın geçmişi

Benz & Company, 1883–1926
Daimler Motoren Gesellschaft AG, 1890–1926
Daimler-Benz AG, 1926–1998
Daimler-Chrysler, 1998–2007
Daimler AG, 2007– ...

DaimlerChrysler AG Stuttgart, 1999-2007

Almanya'nın en önemli otomotiv sanayisi olarak Mercedes-Benz motorlu araç serisini üreten firma olarak tanınır. 1879 yılında Mannheim'da kurulan Benz & Cie. isimli motor fabrikası sahibi Karl Benz ile arkadaşı Gottlieb Daimler'in 1926 yılında birlikte kurdukları Mercedes-Benz firmasının bir devamıdır. Şirket gelişme süreci içinde rakip şirketleri satın alma şeklinde daha da büyümüştür.[3]

Satın alınan şirketler

1958 yılından bu yana Mercedes-Benz, Daimler-Benz ve DaimlerChrysler grubunun satın aldıkları şirketler şu şekilde:

  • 1958: Auto Union (1964 yılında tekrar satıldı)
  • 1960: Horex
  • 1960: Maybach-Motorenbau GmbH
  • 1965: Maschinenfabrik Esslingen
  • 1968: Krupp'un kamyon ve otobüs üreten bölümü,
  • 1969/1970: Hanomag-Henschel
  • 1980: Franz Brozincevic & Cie
  • 1981: Freightliner
  • 1982: Adolph Saurer AG
  • 1985: AEG
  • 1985: Dornier-Werke
  • 1985: MTU
  • 1989: Messerschmitt-Boelkow-Blohm (MBB)
  • 1992: Fokker (1996 yılında şirketin iflası nedeniyle iş anlaşması feshedildi)
  • 1995: American LaFrance (2005 yılında tekrar satıldı),
  • 1995: Mercedes-Benz minibüs firması ve Kässbohrer Setra Araba firması (Ulm) EvoBus GmbH
  • 1997: Ford Trucks: 1997 yılında Ford'un ABD'de ağır vasıta üreten bölümü Daimler AG'ye satıldı ve Sterling Trucks olarak isim değiştirdi. 2009 yılında iflas etti.
  • 1998: Chrysler 2007 yılında büyük bir bölümü satıldı
  • 2000: Western Star
  • 2001: Mitsubishi Motors Corporation 2004 yılında tekrar ayrıldılar.
  • 2003: Mitsubishi Fuso Truck and Bus Corporation
  • 2005: AMG (1992 yılına kadar Mercedes-AMG GmbH olarak biliniyordu.[4]

Yan kuruluşları

Alman literatüründe Daimler AG

  • Peter Grohmann, Horst Sackstetter: Plakat: 10 Jahre Betriebsarbeit bei Daimler-Benz. Rotbuch-Verlag, Hamburg 1982, ISBN 3-88022-213-4
  • Max Kruk, Gerold Lingnau: Hundert Jahre Daimler Benz. v. Hase und Koehler, Mainz 1986, ISBN 3-7758-1117-6
  • Angelina Sörgel: Daimler-Benz – der Multi im Musterländle. PIW, Bremen 1986, ISBN 3-925139-06-0
  • Klaus Heidel: Kein guter Stern für die Schwarzen: die Geschäfte von Daimler-Benz im Land der Apartheid. Christen für Arbeit u. Gerechtigkeit Weltweit, Heidelberg 1987, ISBN 3-925910-01-8
  • Karl Heinz Roth: Die Daimler-Benz-AG 1916–1948: Schlüsseldokumente zur Konzerngeschichte. Greno, Nördlingen 1987, ISBN 3-89190-955-1
  • Sebastian Bamberg: „... und morgen die ganze Welt“: Daimler-Benz – ein Rüstungskonzern auf dem Weg ins 21. Jahrhundert. Pax Christi, Bad Vilbel 1990, ISBN 3-928082-11-6
  • Jürgen Grässlin: Jürgen E. Schrempp. Der Herr der Sterne. Droemer, München 1998, ISBN 3-426-27075-7
  • Jürgen Grässlin: Daimler-Benz. Der Konzern und seine Republik. Droemer Knaur, München 2002, ISBN 3-426-80064-0
  • Gaby Weber: Daimler-Benz und die Argentinien-Connection: von Rattenlinien und Nazigeldern. Assoz. A, Berlin 2004, ISBN 3-935936-33-8
  • Jürgen Grässlin: Das Daimler-Desaster: vom Vorzeigekonzern zum Sanierungsfall?. Droemer, München 2005, ISBN 3-426-27267-9
  • Jürgen Grässlin: Abgewirtschaftet?! Das Daimler-Desaster geht weiter. Knaur, München 2007, ISBN 978-3-426-77977-4

Kaynakça

  1. "Annual Report 2010" (PDF). Daimler. 12 Eylül 2012 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2011.
  2. Wikipedia'nın Almanca versiyonundan özet çeviridir
  3. Şirketin geçmişiyle ilgili bu bilgiler Almanca Vikipedi'den özet çeviridir.
  4. Devralınan bu şirketler 2008 yılı itibarı ile Wikipedia'nın Almanca versiyonundan özet olarak çevrilmiştir. Sonraki yıllarda şirketin bünyesinde bulunan firmalarda değişmeler olabilir.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.