Chen Hanedanı

Chen Hanedanı (Çince: 陳朝; pinyin: Chén cháo), Çin'in Güney-Kuzey Hanedanları döneminde MS 557-589 yılları arasında var olan bir devletti.[1] Devlet, doğu ve güney Çin'de yer almakta olup güney hanedanlıklarının dördüncü ve sonuncusuydu.

Chen Hanedanı 陳朝
557-589
Kuzey ve Güney hanedanları
Başkent	Jiankang
Yaygın diller	Çince
Hükûmet	Monarşi
İmparator
• 557-559	Wu
• 559-566	Wen
• 566-568	Fei
• 569-582	Xuan
• 582-589	Shubao
Tarihî dönem	Güney-Kuzey Hanedanları
• Kuruluş	557
• Yıkılış	589
Öncüller Ardıllar Liang Hanedanı Sui Hanedanı

Chen'in Çin tarihinde iktidarın adını taşıyan tek hanedan olduğu söylenirken, bu aslında bir tesadüftür. Hanedanlığın kurucusu Chen Baxian'a "Chen Prensi" unvanı verilmişti ve tahta geçtikten sonra Çin'in eski prenslik unvanını yeni hanedanlığın adı olarak kullanma uygulamasını izledi.

Hanedan, İmparator Wu tarafından kurulduğunda, son derece zayıftı, bir zamanlar selefi Liang hanedanı tarafından tutulan bölgenin yalnızca küçük bir kısmına sahipti - ve bu kısım Liang'ı mahkum eden savaşlarla harap oldu. Bununla birlikte, İmparator Wu'nun halefleri İmparator Wen ve İmparator Xuan yetenekli hükümdarlardı ve devlet kademeli olarak sağlamlaştı ve güçlendi, Kuzey Zhou ve Kuzey Qi rakipleriyle kabaca eşit güç kazandı. Kuzey Zhou, 577'de Kuzey Qi'yi ele geçirip Kuzey'i yeniden birleştirdikten sonra Chen köşeye sıkıştırıldı. Daha da kötüsü, onun son imparatoru Chen Shubao beceriksiz ve hoşgörülü bir hükümdardı ve Chen sonunda Kuzey Zhou'nun halefi Sui Hanedanı tarafından yok edildi.[2]