Bu Dünyada

Cemal (Jamal Udin Torabi) ve Enayatullah (Nabil Elouahabi) Pakistan Peşaver'deki Afgan mülteci kampından Londra'ya gitmek için yola çıkarlar. Cemal çat-pat İngilizce konuşabilmektedir. Enayat ise Cemal'in bakmakla yükümlü olduğu ve onun kadar yol yordam bilmeyen bir mültecidir. İki genç, Pakistan, İran, Türkiye ve Batı Avrupa hattında, Tarlabaşı'nın ara sokaklarında her an ölebilecekleri tehlikeli bir yolculuğa çıkarlar.[1] Enayat'ın da içinde olduğu pek çok mülteci havalandırması olmayan bir konteynırın içinde havasızlıktan boğularak ölür. Cemal yasamayı başarır, İtalya'ya ulaşır ve bir süre burada yaşar. Bir gün, bir kadının çantasını çalarak Paris'e gidecek bilet almayı başarır. Paris'te bir iltica kampında tanıştığı bir arkadaşı sayesinde Manş denizini de bir kamyonun arkasında geçer. Nihayet Londra'ya ulaştığında amcasına buraya kadar gelmeyi başardığını ancak Enayat'ın Bu Dünyada olmadığını söyler. Film Peşaver mültecilerinin resimleriyle sona erer.

Pakistan'da Afganistan'dan gelmis 3.5 milyon mülteci yaşıyor. Peşaver ise nüfusunun yarısının Afganistan'dan gelmiş göçmenlerden oluşan bir şehir. Peşaver'de 1 milyon Pakistan'lıya karşılık 1 milyon Afgan göçmen yaşıyor.[3] Peşaver'in çevresi binlerce mültecinin yaşadığı mülteci kamplarıyla dolu. Bu kamplardam birini gezen NTV muhabiri Bikem Ekberzade izlenimlerini şöyle aktarıyor: "Şamşatu’da yaşayan ailelerin büyük bir çoğunluğu Pakistan’a Afghanistan’da son yıllarda yaşanan kuraklık yüzünden göçmüş. En eskisi sadece altı aydır burada.Ufak çocuklar bir sure önce yaşadıkları açlığın anılarıyla bir tane mercimeği bile kaybetmemek için ellerine aldıkları ufak plastik torbalara yerlere dökülen tozla karışmış taneleri topluyorlar. 1 kap mercimek sadece bir ay için. Her evde en azından 4 kişinin bulunduğu düşünüldüğünde oldukça dramatik bir miktar. "[4]

2008 yılında 11. Uluslararası Sinema-Tarih Buluşması Film Festivalin'in konusu olarak mültecilik seçildi ve bu çerçevede Mecid Mecidi'nin "Serçelerin Şarkısı" ve batıdaki mültecilerin gözünden Filistin coğrafyasının işlendiği Annemarie Jacir'in "Bu Denizin Tuzu", Rashid Masharawi'nin "Leyla'nın Doğum Günü" ve Omar Shargawi'nin "Huzur İçinde Git Cemil" gibi filmleri gösterildi.[5] Ancak "In This World" gösterilmedi.

Filmin çekimi de ilginç olaylara sahne olmuş. Filmde oynayan Afgan oyuncuların vize işlerini kolaylaştıran yardımcılar, filmde de mültecilerin ülkelere kaçak girişlerini sağlayan aracıları oynamışlar. En ilgini ise, 16 yaşındaki başrol oyuncusu Jamal Udin Torabi'nin film bittikten sonra Britanya vatandaşlığı için başvurması ama sadece 18'ine kadar ülkede kalma izni alabilmiş.[1]

Die Welt dergisinden Peter Zander filmin bir dokümanter film ile kurgu film arasında gerekli olan dengeyi kuramadığını şu cümleyle ifade etti: 'Film bir dokümanter filmin gerçekçiliğini taşımadığı gibi, bir kurgu filmin canlılığını da taşımıyor."[6] Filmspiegel.de ise Winterbottom'ın sadece bir durumu dokümante ettiğini, mülteciliğin nedenlerini ve arkaplanını karanlıkta bıraktıgını, hiçbir çözüm önermediğini yazdı.[7]

• Internet Movie Database'de Bu Dünyada 13 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• Rotten Tomatoes'ta Bu Dünyada