Barahir
Barahir, J. R. R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde bir karakterdir. Silmarillion'da bahsi geçmektedir.
| Barahir | |
|---|---|
|
J. R. R. Tolkien'in kurgusal Orta Dünya evreninde karakter | |
| Unvanı/Diğer adı | Ladros Efendisi, Cesur |
| İsminin anlamı | "savaş efendisi" |
| Irkı | İnsan |
| Doğum tarihi | G.Y. 400 |
| Ölüm tarihi | G.Y. 460 |
| Bahsedildiği kitap(lar) |
Silmarillion , Beleriand Şarkıları (Leithian Şarkısı) |
Barahir, Ladroslu bir insandır. Birinci Çağ'da yaşadı ve Bëor Hanedanı'nın varisidir. Babası Bregor, annesi Emeldir, oğlu Beren Erchamion'dur. Oğlu Beren daha sonra Lúthien Tinúviel ile evlenerek elflerle insanların ilk evliliğini gerçekleştirmiştir.
Hayatı
Barahir, Dagor Bragollach savaşında bulunmuştur. Bu savaşta düşman Morgoth orduları Beleriand'ın kuzeyindeki elfleri ve insanları yenerek -Barahir'in yurdu Ladros'u da içeren- kuzeydeki bütün elf ve insan krallıklarını yıktılar. Barahir'in abisi ve hanedanlığın lideri Bregolas müttefik orduların büyük bir kısmıyla beraber bu savaşta katledildi fakat Barahir savaşı bırakmadı ve Sirion Geçidi'nin batısında mücadeleyi sürdürdü. Neticede Barahir, elf liderlerinden Felagund Finrod'un hayatını -emrindeki birçok savaşçıya mal olmak üzere- kurtardı. Bunun üzerine Finrod, Barahir ve akrabalarıyla dostluk yemini etti ve bu yeminin nişanesi olarak Barahir'e bir yüzük hediye etti. Bu yüzük nesilden nesile taşınacak ve daha sonraları Barahir'in Yüzüğü olarak bilinecekti.
Savaşın getirdiği yıkımın ardından Barahir'in yurdundaki insanların birçoğu buradan göçtüler fakat o burada kalıp vatanını savunmaya devam etti. Çok az kimse hayatta kalana kadar Morgoth göçmenleri takip etti ve Dorthonion ormanı tam bir dehşet ve gölge labirentine döndü ve ormana Morgoth'un getirdiği bu yıkımdan sonra bölge yeni bir isimle anılır oldu, Taur-nu-Fuin. Daha sonra, Barahir'in karısı Emeldir geriye kalan kadın ve çocukları toplayarak Brethil'e göç etti.
| “ | Ülkeyi terkedenler, geride bıraktıkları kişileri bir daha hiç göremedi, zira Barahir'in yanında hayatta kalabilen on ikisi dışında hepsi teker teker katledildiler:Oğlu Beren, yeğenleri Baragund ve Belegund, Bregolas'ın oğulları ve isimleri Noldor'un şarkılarında çok uzun süre anılacak olan dokuz hizmetkâr: Dairuin, Radhruin, Dagnir, Ragnor, Gildor, kederli Gorlim, Arthad, Urthel ve genç Hathaldir. Çaresiz kanun kaçağı oldu hepsi, asla kurtulamayacak ve hiç kazanamayacak olan ümitsiz bir grup...Barahir ve adamları vahşî hayvanlar gibi takip edildiler ve sonunda ormanın yüksek bir yerindeki boş bir araziye çekildiler ve burada Morgoth'un büyülerinden ve casuslarından olabildiğince uzakta dağ gölleri ve dolambaçlı kırlarda dolaşıp durdular. Yatakları fundalıklar, örtüleri bulutlu gökyüzüydü.(Silmarillion, s. 165) | „ |
Dorthonion'un güneydoğusunda Tarn Aeluin adını verdikleri bir barınak yaptılar. Eşini çok uzun zamandır görmeyen ve çok özleyen Gorlim, Sauron'un yalanlarına inandı ve arkadaşlarını ele verdi. Gizli barınaklarını öğrenen düşman Barahir'in adamlarını katletti. İçlerinden sadece -saldırı anında yalnız başına avlanıyor olan- Beren kurtuldu. Beren babasının kemikleri üzerine bir höyük yaptı ve peşinden orkların kampına sızarak liderlerini öldürdü. Barahir'in kesilmiş elini ve yüzüğünü orklardan geri aldı.