Bağpınar, Erbaa

Eski adı Emeri yeni adı Bağpınar. Hititler ve Frigler Yeşil Irmak Havzası boyunca M.Ö. 2000 ve 600 yılalrı arasında irili ufaklı yerleşim alanları kurmuşlar, uzun süre bu bölgeye hakim olmuşlardır. Daha sonraları bölge Pansus’ların hakimiyetine geçmiş buralarda yerleşim yerleri genişletilerek büyük merkezler oluşturulmuştur. Helenistik çağda kurulan Pontus Krallığı döneminde yerleşim yeri olarak kullanılan Emeri, o zamanki adı ile Emeria’nın Romalılar döneminde yıldızı parlamıştır. Romalı Kumandanlardan Pompey, bölgeyi Pontuslar’dan alınca merkez olarak Ameria’yı seçmiş ve buraya çok önem vermiştir. Ameria, Niksar'ın merkez oluşuna kadar seksen yıl merkezlik yapmış, tarihi önemi korunmuştur. Erbaa’nın en eski yerleşim yerlerinden biri olan Emeri çevresinde birçok tarihi eser taşımaktadır. Bunlarında başında üzerinde birçok kral mezarlığının bulunduğu kuzeyindeki Kale. Köyün doğrusundaki Tortepesi höyüğü. Önceki devirlerden hamam olarak kullanılan Kız kayası. Men Tapınaklarının bulunduğu büyük rahiplerin yetiştirildiği mabet. Baldırca Kayası, Elik Kayası, Niyes Pınar, Kasım Pınar, Osman Dede Tepesi, en önemlilerindendir.

Bağpınar Köyü, Canik dağının Kelkit Çayı’na bakan güney eteğinde yer alır. Kuzeyi tamamen dağlık ve kayalık güneyi ise geniş bir ova konumundadır. Doğuda Yoldere, batıda Üzümlü Kasabası, kuzeyde Güveçli, güneyinde ise Tepekışla köyleri ile komşu olan Bağpınar, ilçe merkezine 17 km. mesafede olup, rakımı 400 metredir. Tokat il merkezine olan uzaklığı ise 72 km'dir.

Köyde 213'ü erkek 201'i kadın olmak üzere toplam 414 kişi yaşamaktadır.[1]

• köy Web Sitesi
• Yerelnet