Bölgesel seçicilik

Kimyada, bölgesel seçicilik, kimyasal bağlanma ya da kırma sırasında bir yönün, diğer tüm yönlere tercih edilmesidir.[1][2] Hangi protonun hangi olası pozisyonlardan hangisini etkileyeceği, örneğin hangi protonun güçlü bir bazın bir organik molekülden soyutlanacağı veya ikame edilmiş bir benzen halkası üzerinde başka bir ikame edicinin ekleneceği gibi birden fazla pozisyonun etkileneceği durumlarda uygulanır.

Spesifik bir örnek, 2-propenilbenzen ile bir halohidrin oluşum reaksiyonudur:[3]

Bir ürünün bir başkasının üzerinde oluşumu tercih edildiğinden reaksiyon seçicidir. Bu reaksiyon bölge seçicidir çünkü seçici olarak diğerinden ziyade bir yapısal izomer oluşturur.

Çeşitli bölge seçilim örnekleri, belirli koşullar altında belirli bileşik sınıfları için kurallar olarak formüle edilmiştir. Kimya öğrencilerine tanıtılan ilkler arasında Markovnikov'un alkenlere protik asitlerin eklenmesi ve Fürst-Plattner , sikloheksen türevlerine, özellikle epoksit türevlerine nükleofillerin eklenmesi kuralı vardır.[4][5]

Halka kapanma reaksiyonlarında düzenlenme, Baldwin'in kurallarına tabidir. Bir reaksiyon sırasında üretilebilecek iki veya daha fazla yönelim varsa, bunlardan biri hakimdir (örneğin, ikili bağda Markovnikov / anti-Markovnikov ilavesi)

Bölgesel seçicilik, pi ligandlara eklenme gibi spesifik reaksiyonlara da uygulanabilir.

Seçicilik, aynı zamanda karben eklemelerde de meydana gelir, örneğin, Baeyer-Villiger reaksiyonu. Bu reaksiyonda, bir oksijen komşu bir karbonil grubunun yanına bölgesel seçici olarak eklenir. Ketonlarda, bu eklenme daha çok ikame edilmiş olan karbona (yani Markovnikov'un kuralına göre) yöneliktir. Örneğin, asetofenonları içeren bir çalışmada bu oksijen, metil benzoatlar yerine asetil aromatik esterler verecek şekilde karbonil ve aromatik halka arasına tercihen eklenmiştir.[6]