Anthony Perkins

Anthony Perkins (d. 4 Nisan 1932, Manhattan - ö. 12 Eylül 1992, Los Angeles), Amerikalı oyuncu, film yönetmeni ve şarkıcı. Oynadığı ikinci film olan Friendly Persuasion ile 1956 yılında En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu dalında Akademi Ödülüne aday gösterilmiştir; fakat en çok Alfred Hitchcock'un Psycho ve üç devam filminde canlandırdığı Norman Bates karakteriyle tanınmaktadır.[1]

Anthony Perkins
Perkins, 1975'te
Doğum 4 Nisan 1932(1932-04-04)
Manhattan, ABD
Ölüm 12 Eylül 1992 (60 yaşında)
Los Angeles, ABD
Mezun olduğu okul(lar) Columbia Üniversitesi
Meslek Oyuncu, film yönetmeni, şarkıcı
Etkin yıllar 1953-1992
Evlilik Berry Berenson (1973-1992)
Çocuk(lar) Oz Perkins
Elvis Perkins
Ebeveyn(ler) Janet Esselstyn Rane
Osgood Perkins
Akraba(lar) Andrew Varick Stout Anthony (büyük dede)

1992 yılında AIDS nedeni ile 60 yaşında yaşama veda etti. Cenazesi yakılmıştır. 1973'te Berry Berenson ile evlilik yapmıştır ve bu evlilikten iki oğlu olmuştur. Anthony Perkins'in karısı 2001'de 11 Eylül saldırısının kurbanlarından biridir. Anthony Perkins sinema tarihinde yaşamış en ünlü biseksüel oyunculardan birisi idi.

15 yaşında iken amatör tiyatrolarda sahneye çıktı. İlk filmi The Actress'den 3 yıl sonra ikinci filmi Friendly Persuasion ile Hollywood'da büyük yetenek olarak karşılandı. 1960'larda göç ettiği Avrupa'da ününü sürdüremedi. 1970'lerde ülkesine geri döndü fakat ününü sürdüremedi. 1961 Cannes film şenliğinde Amiez-Vous Brahms? filmindeki rolüyle en iyi erkek oyuncu ödülünü kazandı.

Başlıca filmleri

  • Fear-strikes out (Korku patlak verdi) 1957
  • Desire Under the Elms (Karaağaçlar altında arzu) 1958
  • The Matchmaker (Çöpçatan) 1958
  • La Diga sul Pasifico (Pasifik'te karşı duvar) 1958
  • Green Mansions (Yeşil Konaklar) 1959
  • On the Beach (Kumsalda) 1959
  • Sapık (1960 film) 1960
  • Goodbye Again (Brahms'ı Sever misiniz?), (Aimez-vous Brahms?) 1961
  • Le Proces (Dava) 1962
  • Le Scandale (Skandal) 1967
  • Catch 22 (Madde 22) 1970
  • Murder in Orient Express (Şark Ekspresi'nde cinayet) 1974
  • Les Miserables (Sefiller) 1979
  • Sins of Dorian Gray (Dorian Gray'ın günahları) 1980
  • Sapık 2
  • Crimes of Passion (Tutku suçları) 1984

Kaynakça

  1. "Perkins' screen image was never the same after Norman Bates" (İngilizce). Baltimore Sun. 14 Eylül 1992. 15 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2020.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.