Antalya Ovası
Antalya Ovası, Akdeniz bölgesi, Antalya bölümünde batıda Beydağları, kuzeyde Toros Dağları ve doğuda yine Toros Dağları ile Antalya Körfezi arasında kalan ovalara Antalya Ovası denir. Bunlar üzerinde bulunan ilçelerin adlarına göre; Serik, Manavgat, Alanya Ovaları isimlerini alırlar.
Antalya ovası, başta Aksu Çayı'nın Antalya Körfezi'ni doldurmasıyla oluşmuştur. Delta ovası değil, kıyı ovasıdır[1]. Antalya ovalarının en belli başlı özellikleri ise, Toros Dağları’ndan gelen Aksu, Köprü Çayı, Manavgat Irmağı, Alara Çayı, Karpuz Çayı ve Dim Çayı gibi çayların sulamaları ile bol ürün almalarıdır.
Antalya ovası, Bey Dağları dibinden, doğuda Armutlu Koyu'na kadar yaklaşık 100 km uzunluğundadır. Genişliği Antalya merkezde 30 km iken doğuya doğru daralır, Serik'te 15 km, Manavgat'ta 10 km'dir. Toplam alanı 1500 k2'dir. Karpuz Çayı'na varmadan ova biter. Ovanın kuzey sınırında ova ile dağ arasında girinti çıkıntı olsa bile sınırları belirgindir, dağ ovadan sonra birden yükselir. Antalya Ovası, en geniş yeri Bey Dağları dibi olmak üzere, doğuya doğru daralan bir yarım aya benzer[2].
Antalya Ovası oluşum bakımından iki farklı tabakadan oluşur. Birinci bölüm, denizden itibaren 25–40 m kadar birden yükselen kalker traverten tabakasıdır. Bu bölüm Bey Dağları'ndan Lara, Aksu merkezine ve kuzeyine kadar devam eder. Kıyıdan 10–15 km içeriye uzanan bu ova üzerinde fazla akarsu yoktur. Ovadaki küçüklü-büyüklü sayısız çöküntü alanı yağış sularını yeraltına indirir, tüm akış yeraltından ilerler. Denizden belli alanlarda çıkan güçlü kaynaklar bunun delilidir. Bu birinci sekinin üzerinde belirgin ikinci bir seki daha başlar. Dik bir falez ile birbirlerinden ayrılırlar. Bu falezli alanın üzerinde denizden 250 m, alt ovadan 200 m yüksekliğe sahip Döşemealtı ve Yenice Boğazı taraflarında ikinci kademe uzanır. Daha düz olan bu alan tarımsal açıdan önemlidir. Batı tarafına Düzlerçamı adı verilir. Ovanın kuzey ve batısı, dağlardan gelen akarsuların taşıdığı alüvyonlar ile doldurulmuştur[2].
Bu ovalarda elde edilen başlıca ürünler ise yurdumuza milyonlarca dolar döviz sağlayan pamuk, pirinç, susam, buğday, arpa, zeytin, narenciye ürünlerinden muz, portakal, limon gibi ürünlerdir.
Notlar
- "Arşivlenmiş kopya". 12 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011.
- SARAÇOĞLU, Hüseyin (1989). Akdeniz bölgesi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. s. 496,505. ISBN 9751103649.