İkinci Fitne

Birinci Emevi Halifesi olan I. Muaviye 680 yılında öldüğünde yerine I. Yezid geçti. Haricilerce öldürülen Ali’nin oğlu, Muhammed'in torunu ve I. Muaviye ile anlaşma yapan Hasan bin Ali'nin kardeşi olan Hüseyin bin Ali ve taraftarları I. Yezid'in tahta çıkıp kendisini halife ilan etmesine ilk ve en güçlü tepkiyi gösterenler oldu.

I. Yezid de tahta çıkar çıkmaz, Medine valisi Velid bin Utbe'ye, babası döneminde alınan biatlarda kendisine biat etmeyen dört meşhur şahsiyetten (Hüseyin bin Ali, Abdullah bin Abbas, Abdullah bin Ömer, Abdullah bin Zübeyr) kendisi için biat alınmasını, biat vermedikleri takdirde bu şahsiyetlere sert davranılması ve ruhsat verilmemesini bildiren bir mektup yazdı.

Hüseyin biat etmedi ve Mekke'ye gitti, oradan da Kufe'ye gitmeye karar verdiyse de, I. Yezid’in emri altında ve Ömer bin Sa'd komutasındaki bir Emevi ordusu Kerbela denilen yerde Hüseyin ve ailesinin önünü kesti. Burada yapılan savaşta Hüseyin ve taraftarları öldürüldü, ailesi esir alındı. Bu olay Sünni ve Şiî ayrışmasının en keskin noktası olarak görülmektedir. Şiâ bu günü Aşure Günü adıyla yüzlerce yıldır anmakta ve o günü yas günü saymaktadırlar.

683 yılında Emevî kuvvetleri ile Medineliler arasında meydana gelen savaştır. Emevilerin zaferi ile sonuçlanmıştır.

Kerbela Savaşı'nın ardından ikinci büyük isyan, Cemel Savaşı'nda Ali bin Ebu Talib’e karşı savaşmış olan Zübeyr bin Avvam’ın oğlu, Abdullah bin Zübeyr’in isyanıdır. Hüseyin bin Ali'nin Yezid'ce öldürüldüğü haberini alınca, hilafetini ilan etti ve Mekke, Medine ve Hicaz halkı ona biat etti.

Abdullah bin Zübeyr; I. Yezid ve II. Muaviye'nin ani ölümleriyle, hilafet alanını genişletti. Ancak 684'te Hariciler, Orta Arabistan'da bağımsızlıklarını ilan edince, Hicaz bölgesine sıkıştı ve izole edildi.

II. Muâviye'nin ölümünden sonra İbni Zübeyr'in yaklaşık etki alanı

İsyanın coğrafyası

Muhammed'in yaşadığı yer ve Müslümanların ilk kıblesi 1970'li yıllardan bu yana sarsıcı tartışmaların konusudur. Arkeolojik araştırmalarda Mekke'nin rivayetlerin aksine İslam'ın kuruluş yıllarına göre yeni bir yerleşim olarak ortaya çıkışı, bilinen tarih kaynaklarında ve haritalarda adının 8. yüzyıl öncesi geçmemesi,[1] ticaret yolları üzerinde olmaması yanında arazisinin tarım açısından da uygunsuz oluşu,[2] erken dönem hakkında ipuçları veren Kur'an ve hadis rivayetlerinde geçen bazı yer isimleri ve özellikleri ile Mekke coğrafi yapısının uyuşmaması gibi nedenlerle bazı araştırmacılar Muhammed'in gerçek olmayan kurgusal bir kişilik olduğuna inandılar.

Muaviye'nin ölümü sonrasında çıkan iç karışıklıklarda Kabe Yezid'in askerlerince mancınıklar kullanılarak taşa tutulmuş, isabet alan karataş üç parçaya bölünmüş, Kabe yıkılmıştır.[3] Kanadalı arkeolog ve İslam tarihi araştırmacısı Dan Gibson'a göre bu yıkım bugünkü Mekke şehrinde değil, bundan yaklaşık 1200 kilometre kuzeyde, Petra'da gerçekleşmişti. Araştırmalarında, en eski camilerin kıble duvarları veya mihrap girintilerinin Petra'yı göstermeleri nedeniyle, bu bulgularla ayet, hadis ve siyer kaynaklarındaki ipuçlarını bir araya getiren Gibson Muhammed'in Petra'da yaşamış ve buradan Medine'ye göç etmiş olduğu sonucuna ulaşır. Ona göre Kur'an'da bahsedilen “bekke” veya “mekke” sözcükleri de Petra'yı ifade eden kelimelerdi. O'na göre Müslümanların ilk kıblesi de Kudüs'teki Mescid-i Aksa değil Petra'da Al-Lat tapınağı olarak kullanılan Kabe idi. Bu yapı Müslümanlar arasında "İkinci fitne" olarak nitelenen Abdullah bin Zübeyr ayaklanması sırasında mancınıklarla yıkılmış, İbni Zübeyr karataşı diğer kutsal eşyalarla birlikte alarak Emevi saldırılarından uzakta, bugünkü Mekke'nin bulunduğu yere taşımış yeni tapınağı burada inşa etmişti. Emevilere karşı Abbasilerin desteğini kazanan yeni mekan birkaç yüzyıllık bir geçiş dönemi sonunda tamamen benimsenmiş, yeni yapılan camilerin yönü yeni Mekke'ye dönük olarak inşa edilmeye başlanmıştır. Ancak Emevi etkisinde kalan Kuzey Afrika ve Endülüs camileri yönlerini bambaşka bir yöne, Güney Afrika'ya çevirerek yeni kıbleye karşı çıkmaya devam etmişlerdir.[4][5] Konu ile ilgili ortaya atılan bir diğer iddia ise “bekke”nin bekaa ile bağlantılı olarak ele alınan Kudüs kenti olduğu yönündedir.[6]

Harici video

The Sacred City (2016) (Kutsal Şehir), Türkçe

Dan Gibson çalışmalarında erken İslam tarihine ait birçok yerin bugün bilinen yerlerden farklı olduğunu değişik kanıtlarla ortaya koymaktadır. Bunlardan birisinde Taif'in yeri ve kelime anlamı üzerine yaptığı açıklamalarla bu yerin Petra yakınlarında bir yerleşim olduğunu ifade etmiştir.[7]

Hariciler Irak ve İran'da, Şiîler ise Hüseyin bin Ali’nin öldürülmesi sebebiyle Irak'ta bir takım isyanlar çıkardılarsa da bir sonuca varamadılar.

685 yılında tahta çıkıp halife olan Abdülmelik bin Mervan ordusunu güçlendirerek isyanları bastırmasını ve rakiplerini saf dışı bırakmasını bildi. Hicaz'a gönderdiği bir ordu ile Abdullah bin Zübeyr'i de 692 yılında Mekke'de öldürtmesiyle karışıklıklar son buldu.

• Muhammed bin Abdullah
• Emevîler
• Hasan bin Ali
• Hüseyin bin Ali
• Abdullah bin Zübeyr
• I. Muaviye
• I. Yezid
• İlk Fitne

• İngilizce Wikipedia, Second Fitna Maddesi, Erişim:29 Kasim 2014 (İngilizce)

• ... (1998) Kerbela ve İmam Hüseyin'in Kıyamı Üzerine, İstanbul: Tüba Yayin.
• Armstrong, Karen (2002) Islam: A Short History, New York, The Modern Library, ISBN 0-8129-6618-X (İngilizce)

1. Holland, Tom; In the Shadow of the Sword; Little, Brown; 2012; s. 303: ‘Otherwise, in all the vast corpus of ancient literature, there is not a single reference to Mecca – not one’
2. Crone, Patricia; Meccan Trade and the Rise of Islam, 1987, s. 7
3. Orhan Gökdemir, Din ve Devrim, İstanbul: Destek Yayınları. 2010. s. 64
4. Data on Gibson's biography taken from his Web pages, his book Qur'ānic Geography and the Amazon author information to this book: , 8 Nisan 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., , 31 Mayıs 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
5. Dan Gibson: Qur'ānic Geography (2011)
6. "Muhammed Nerdeydi", 19.org
7. https://nabataea.net/explore/founding_of_islam/taif-q-a04-1/