İbn Hibbân

İbni Hibban (Ebu Hatim Muhammed ibn Hibban el-Tamimi el-Darimi el-Busti) (ö. M 965/H 345), Müslüman alim, muhaddis, tarihçi, birçok meşhur eserin yazarı ve "Horasan Şeyhi"dir.

İbn Hibban Semerkand'ın Kadı vekilliğini yapmış, Fıkıh, Hadis-i şerif, Astronomi, Tıb, vs. disiplinlerde tecrübe sahibiydi. İslami ilimleri zamanın ünlü ilim adamları ile okumuştur. Bunların bazıları el-Nesai, el-Hasan ibn Sufyan, Ebu el-Ya'la el-Mosuli, El-Huseyin ibn İdris el-Haravi, Ebu el-Halife el-Camhi, İmran ibn Musa ibn Medzaşi, Ahmed ibn el-Hasan el-Sufi, Cafer ibn Ahmed el-Dimaşki, ve Ebu Bekir ibn Huzeyme'dir. İbn Hibban'ın öğrencileri arasında Muhammed ibni Manda, Ebu Abdullah el-Hakim, vs. olmuştur.

İbn Hibbân, Sîstan’da bulunduğu sırada Müşebbihe taraftarlarınca da "kelâm ve felsefeyle" meşgul olduğu ileri sürülerek zındıklıkla itham edilmiş, katli için halifeden emir istendiği söylenmiştir. Bunun üzerine Sîstan’ı terkeden İbn Hibbân Semerkant’a sığınmış, aynı çevreler tarafından orada da rahatsız edilince Semerkant’tan ayrılmak zorunda kalmıştır. Sübkî’ye göre ise Sîstan’dan sürüldüğü belirtilen İbn Hibbân değil Mücessime’den olduğu söylenen Hâce Abdullah-ı Herevî’dir.

Şevval ayının bitmesine sekiz gün kala, H 345'te Büst şehrinde bir Cuma akşamı ölmüştür.