Pratt & Whitney T34
Pratt & Whitney T34 (şirket adı PT2 Turbo-Wasp[2]), Pratt & Whitney tarafından tasarlanan ve üretilen bir Amerikan eksenel akışlı[2] turboprop motordu. Tek büyük uygulaması Douglas C-133 Cargomaster'daydı.
| T34 Turbo-Wasp | |
|---|---|
 | |
| A B-17 Flying Fortress, T-34 turboprop motor için test edildi. Bu uçak daha sonra hava gösterisi devrelerinde "Liberty Belle" olarak uçtu.[1] | |
| Tür | Turboprop |
| Ulusal köken | Amerika Birleşik Devletleri |
| Üretici | Pratt & Whitney |
| İlk çalıştırma | ca. 1950 |
| Ana kullanıcılar | Douglas C-133 Cargomaster |
Tasarım ve gelişim
1945'te Amerika Birleşik Devletler Donanması bir turboprop motorun geliştirilmesini finanse etti. T34, 1951'den 1960'a kadar üretildi, ancak hiçbir zaman ABD Donanması uçak üretiminde kullanılmadı.
Üç geniş kanatlı pervaneli YT34 motoru, test için iki Navy Lockheed R7V-2 Constellation (C-121s) varyantı için yapılmıştır. Uçuş testleri 1 Eylül 1954'te yapıldı.[3]
Eylül 1950'de bir test yatağı Boeing B-17 Uçan Kale, bombardıman uçağının burnuna monte edilmiş bir T34 turboprop ile uçtu. T34 için ilk uygulama, daha sonra Aero Spacelines Super Guppy olan Boeing YC-97J Stratofreighter oldu. Motor için bir sonraki uygulama, Douglas C-133 Cargomaster'dı.
Varyantlar
- T34-P-1
- 5.700 shp (4.300 kW) eşdeğer
- T34-P-2
- -1'e benzer.
- T34-P-3
- 6.000 shp (4.500 kW) eşdeğer
- YT34-P-5
- 5.229 shp (3.899 kW) eşdeğer[4]
- T34-P-6
- 5.531 shp (4.124 kW) eşdeğer[5]
- T34-P-7
- T34-P-7W
- 7.100 shp (5.300 kW) eşdeğeri, su enjeksiyonlu
- T34-P-9W
- 7.500 shp (5.600 kW) eşdeğeri, su enjeksiyonlu
- T34-P-12
- YT34-P-12A
- 5.500 shp (4.100 kW) eşdeğer[6]
- PT2F-1
- 5.500 shp (4.100 kW) eşdeğeri, inşa edilmemiş sivil versiyon Lockheed L-1249B'ye güç sağlaması planlandı.[7]
- PT2G-3
- 5.600 shp (4.200 kW) eşdeğeri, inşa edilmemiş sivil versiyon Lockheed L-1449'a ve muhtemelen L-1549'a güç sağlamak için planlandı.
Uygulamalar
- Aero Spacelines Süper Guppy
- Boeing YC-97J Stratofreighter (YT34-P-5)[4]
- Douglas YC-124B Globemaster II[8]
- Douglas C-133 Cargomaster
- Lockheed R7V-2 Takımyıldızı (YT34-P-12A)[9]
- Lockheed YC-121F Takımyıldızı (T34-P-6)[5]
Ekrandaki motorlar
- T34-P-3: Washington, DC'deki Ulusal Hava ve Uzay Müzesi [10] (NASM)
- T34-P-6: Fairfield, California'daki Travis Hava Kuvvetleri Üssü Miras Merkezi
- T34-P-7W: NASM
- T34-P-7WA: Santa Rosa, California'daki Pasifik Kıyısı Hava Müzesi (PCAM)
Özellikler (T34-P-3)
Jane's All The World Aircraft 1961–62'den veriler.[11]
Genel özellikleri
- Tür: Turboprop
- Uzunluk: 156,8 inç (3,983 mm)
- Çap: 857 mm (33,75 inç)
- Kuru ağırlık: 2.590 lb (1.175 kg)
Bileşenler
- Kompresör: 13 aşamalı eksenel kompresör
- Yakıcılar: sekiz alev borulu halka şeklindeki yanma odası
- Türbin: üç aşamalı eksenel akış
- Yakıt tipi: JP-4
- Yağ sistemi: kapalı devre
Performans
- Maksimum güç çıkışı: 5.500 shp (4.103 kW) artı 1.252 lbf (5.57 kN) itme, 6.000 ehp (4.476 kW) (kalkış gücü)
- Genel basınç oranı: 6.7: 1
- Güç-ağırlık oranı: 2,32 ehp / lb
Kaynakça
- warbird registry.org - B-17G/44-85734; Retrieved 6/21/11
- "1952 | 0326 | Flight Archive". web.archive.org. 5 Mart 2016. Erişim tarihi: 11 Kasım 2020.
- Google Books: Lockheed secret projects: Inside the Skunk Works By Dennis R. Jenkins; p.28-29
- alternatewars.com - YC-97 Characteristics Summary; Retrieved 10/12/11
- alternatewars.com - YC-121F Charactaristics Summary; Retrieved 11/6/11
- Breffort, Dominique. Lockheed Constellation: from Excalibur to Starliner Civilian and Military Variants. Paris: Histoire and Collecions, 2006. p. 134
- Breffort, Dominique. Lockheed Constellation: from Excalibur to Starliner Civilian and Military Variants. Histoire and Collecions, 2006. p. 113
- US War Plane: Post WWII Aircraft Engine Guide
- Breffort, Dominique. Lockheed Constellation: from Excalibur to Starliner Civilian and Military Variants. Paris: Histoire and Collecions, 2006. Print. 2-915239-62-2
- Engine History: NASM Storage
- Hill, J (Kasım 1961). "Conditioning in Arabidopsis thaliana". Heredity. 16 (4): 513-515. doi:10.1038/hdy.1961.57. ISSN 0018-067X.