Miklós Horthy

14 yaşında Avusturya-Macaristan Donanma Akademisi'ne girdi.

Türkiye ve diğer ülkelerde Avusturya-Macaristan İmparatorluğu için bir diplomat olarak görev yaptı. 1908-1914 yılları arasında kendisine büyük bir saygı vardı. Avusturya-Macaristan İmparatoru Franz Joseph'in emir subayı oldu.

I. Dünya Savaşı sırasında, yüzbaşılığa terfi ederek daha sonra Avusturya-Macaristan donanmasında amiral oldu. 1917'de Otranto Boğazı seferi'nde görev yaptı. Savaş sırasında İtalyan Donanması'nı birkaç kez mağlup ederek Otranto Boğazı Savaşı'nda yaralandı. 1918 yılında Avusturya-Macaristan Donanması Başkomutanı oldu.

Macar sosyalistler ve komünistler Béla Kun altında 1919 yılında Macaristan'da karşı devrimci hükûmeti kurdu ve Macaristan Sovyet Cumhuriyeti ilan edildi. Béla Kun, Horthy'den kendisine bağlı kuvvetlere komuta etmesini istedi. Müttefik güçlerin izni ile Fransız destekli Romanya kuvvetleri Macaristan'ı işgal ederek Kun hükûmetini devirdi. 1919 yılında Budapeşte tahliye olduğunda, Ulusal Ordu'nun başına geçti. Macar Komünist Partisi yasaklandı.

Nisan 1941 yılında, Almanya'nın müttefiki olarak II. Dünya Savaşı'na girdi. Ekim 1944 yılında savaşın artık Almanya'nın aleyhine gitmesiyle, Macaristan'ı müttefiklere teslim edeceğini duyurdu. Aralık 1944'te Budapeşte Sovyet güçleri tarafından kuşatma altına alındı. Almanlar tarafından hemen tutuklanarak istifa etmek zorunda bırakıldı ve Bavyera'ya götürüldü.

Avrupa'da savaşın son anına kadar Bavyera'da ev hapsinde kaldı. 1 Mayıs 1945 tarihinde ABD 7. Ordusu'nun askerleri tarafından kurtarıldı ve sonra gözaltına alındı. 17 Aralık 1945 tarihinde, Nürnberg hapishanesinden serbest bırakıldı ve Bavyera'da, Weilheim kasabasında ailesine kavuşmasına izin verildi. Papa XII. Pius tarafından maddi olarak desteklenerek dört yıl orada yaşadı.

1948 yılında Nürnberg savaş suçları mahkemelerinde tanık olarak görüldükten sonra 1950'de Horthy ailesi, Miklós Jr.'ın İsviçre'deki Portekizli diplomatlarla olan bağlantıları sayesinde Portekiz'de bir ev bulmayı başardı. Horthy ve ailesinin üyeleri, Rua Dom Afonso Henriques, 1937 2765.573 Estoril adresindeki sahil kasabası Estoril'e taşındı. Amerikalı destekçisi John Montgomery, sürgündeki bakımları için para toplamak için küçük bir grup varlıklı Macar'ı işe aldı. Portekiz'e yerleşti ve yaşamının kalan yıllarında orada yaşadı. Anıları yazdığı kitabı Ein Leben für Ungarn 1953 yılında Almanca olarak yayınlandı. İngilizce çevirisi üç yıl sonra yapıldı. Anılarında kendisini tanıdığı çoğu zaman Hitler'e güvenmediğini ve en iyi eylemleri yapmaya ve ülkesindeki en iyi yetkilileri atamaya çalıştığını iddia etti. Ayrıca, Macaristan'ın I. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden bu yana birçok başka ülke tarafından kötü muamelesine dikkat çekti. Horthy, savaştan sağ çıkabilen ve böylece savaş sonrası anıları yazan birkaç Mihver devlet başkanından biriydi.

Horthy, komünizme yönelik derin küçümsemesini hiçbir zaman kaybetmedi ve anılarında Macaristan'ın Mihver ile ittifakını Sovyetler Birliği'nin "Asyalı barbarlarının" oluşturduğu tehditten sorumlu tuttu. Müttefiklerin zaferinin Stalin'in totaliter devletine verdiği etkiye karşı çıktı.

Anılarında yer alan dipnotlara göre Horthy, 1956 Macar Devrimi'nin başarısızlığından çok rahatsızdı. Horthy vasiyetinde, cesedinin "son Rus askeri gidene kadar" Macaristan'a iade edilmemesini istedi. Mirasçıları isteği onurlandırdı. 1993 yılında, Sovyet birliklerinin Macaristan'dan ayrılmasından iki yıl sonra, Horthy'nin cesedi Macaristan'a iade edildi ve memleketi Kenderes'e gömüldü. Macaristan'daki yeniden yapılanma solun bir kısmında bazı tartışmalara konu oldu.[1]

9 Şubat 1957 tarihinde öldü.