Karaoğlan Höyüğü

Höyük ilk olarak A. İnan tarafından 1937 yılında saptanmış ve yüzeyde MÖ 2. binyıla ait çanak çömlek parçaları toplanmıştır. Bu nedenle aynı yıl içinde kazılara başlanmıştır. Kazılar, Türk Tarih Kurumu tarafından[3] 1942 yılına kadar Remzi Oğuz Arık başkanlığında kazılmıştır.[2]

Höyüğün batı yamacında açılan açmalarla beş tabaka saptanmıştır.

• I. tabaka Klasik Dönem,
• II. tabaka Demir Çağı,
• III. tabaka Hitit,
• IV. tabaka MÖ 3. binyıldan 2. binyıla geçiş,
• V. tabaka

• Va, Vb Erken Tunç Çağı II. evre,
• Vc Kalkolitik Çağ

olarak gösterilmektedir.[2]

Tabakalanma konusunda farklı yaklaşımlar da vardır. J. Yakar, Vc katını Erken Tunç Çağı II'ye, Va ve Vb katlarını da Erken Tunç Çağı III evrede görmektedir.[2] Kazılarda ele geçen içi ve dışı farklı renk astarlı çanak çömleklerin de Erken Tunç Çağı III. evreye tarihlendiği kabul edilmektedir.[4]

Kalkolitik Çağ yerleşmesine dayanan mimari buluntu bulunmamıştır. Erken Tunç Çağı II. evre mimarisi küçük fakat çok odalı kerpiç duvarlı yapılardan oluşmaktadır. V. tabakanın üstünde yangın izlerine rastlanmıştır. Bu tabakalara ait çanak çömlek buluntuları, kaba görünümlü, kaba cidarlı, el yapımı, kum, çakıl ve saman katkılı hamurdan, dış yüzey rengi kırmızı ya da devetüyü, iç yüzey rengi çoğunlukla siyah ve çok parlak açkılı olmayan mallardır. Ayrıca kilden yapılma İç Anadolu Bölgesi tipinde stilize idoller ele geçmiştir. Bu tabakalarda evlerin taban altına ya da ev aralarına gömü yapıldığı anlaşılmaktadır. Ayrıca küp mezarlara da rastlanmıştır. Bunların, daha çok "geleneklere bağlı olmayan aileler"e ait ve "ekonomik olanaklarla bağlantılı olduğu" ileri sürülmektedir.[2]

Karaoğlan Höyüğün Erken Tunç Çağı'nda yoğun bir yerleşim gördüğü anlaşılmaktadır. Önemli bir Erken Tunç Çağı yerleşimi olmakla birlikte, Anadolu'daki diğer aynı dönem yerleşmelerinde olduğu gibi bir surla çevrili değildir. Oysaki gelişkin, işbölümünün, sosyal hiyerarşinin ve özel mülkiyetin şekillendiği bir toplum olarak görülmektedir.[5]

• Yakın plan kroki
• Fotoğraflar