Asya Otoyolu Projesi

Asya Ana Karayollar Projesi (İngilizce: Asian Highway Project-AH), Asya'daki ana karayollar sistemini geliştirmek hedefli olarak Asya ve Avrupa'da bulunan 32 ülke ile Birleşmiş Milletler Asya ve Pasifik Ekonomik ve Sosyal Komisyonu (ESCAP) arasında yapılmış olan bir kooperatif projedir. Bu proje Komisyonu'nun 48. Toplantısında 1992'de kabul edilmiş olan Asya Kara Ulaşımı Altyapı Geliştirmesi (ALTID) ana projesinin üç genel kısmından biridir. Bu kısımlar şunlardır:

  1. Asya Ana Karayollar Projesi (AH projesi):
  2. Trans-Asya Demiryolu (TAR);
  3. Asya karadan taşımacılık projeleri için teşvik.
Asya Ana Karayollar haritası
Ratchaburi, Tayland'ta Asya Otoyolu AH2 levhası

Asya Ana Karayollar Projesi Asya kıtasında uluslararası karayolu ile taşımanin geliştilmesini teşvik etmek hedefiyle 1959'da başlatılmıştı. Projenin 1960-1970 arasındaki birinci aşamasında önemli gelişmeler başarılmıştır; ama 1975'te finansal destek kesildikten sonra gelişmeler çok yavaşlamıştır. Ancak 1992'de yeni (ALTID) projesi kabul edildikten sonra BM Asya ve Pasifik Ekonomik ve Sosyal Komisyonu Asya Anayollar Projesine katılan üyelerle aşama aşama işbirliği yapmayı öngören birkaç proje çalışmasına girişmiştir.

'Asya Ana Karayollar Ağı üzerinde Hükümetlerarası Anlaşma (IGA)' 13 Kasım 2003'teki Hükümetlerarası Toplantı'da kabul edilmiştir. Bu anlaşmadaki Ek I, 32 üye ülkede toplam olarak yaklaşık 140.000 km (87.500 mil) uzunlukta bir Asya Ana Karayollarını tanımlamaktadır. Ek II ise 'Sınıflandırma ve Tasarım Standardları'nı tespit etmektedir. Bu IGA Anlaşması Nisan 2004'te 23 ülke tarafından imzalanıp kabul edilmiş ve 2007'de ise bu sayı 28 ülkeye çıkmıştır.

Kabul edilen 'Asya Ana Karayolları'nin başında AH1-yolu gelmektedir. Bu yol Tokyo'dan başlayıp her iki Kore'den, Çin'den, Orta Asya, Guneydoğu Asya ve Güney Asya ülkelerinden geçip İstanbul'un batısındaki Edirne'ye kadar uzanmaktadır. Bu yol koridoru Çin, Rusya ve Hindistan gibi büyük arazili ve büyük nüfuslu Asya ülkeleri arasındaki ticaret bağlantılarını çok geliştireceği ön görülmektedir. Bu yolu tamamlamak için halihazırda mevcut yollar yenilenecek ve ağı daha yoğunlaştırmak için yeni yollar inşa edilecektir. Bu hedefle 26.000 km uzunlugundaki karayolunu yenilemek veya geliştirmek için 2007'ye kadar bu yol için 25 milyar ABD doları harcanmış veya harcama bütçelerine konulmuştur ve 18 milyar ABD doları daha harcama yapma planı bulunmaktatır.[1]

Asya AH-yolları

Tek basamaklı AH-yolları

Tek basamaklı numaralar tüm Asya kıtasının bir ucundan diğer ucuna giden yolları gösterir:

Güney-Doğu Asya içindeki yollar

Güney-Doğu Asya içindeki yollar için 10-29 ile 100-299 numaraları kullanılmıştır :

Doğu Asya ve Kuzey-Doğu Asya içindeki yollar

Doğu Asya ve Kuzey-Doğu Asya içindeki yollar için 30-39 ile 300-399 numaraları kullanılmıştır :

Güney Asya içindeki yollar

Güney Asya içindeki yollar için 40-59 ile 400-599 numaraları kullanılmıştır :

Kuzey Asya, Orta Asya ve Güney-Batı Asya içindeki yollar

Kuzey Asya, Orta Asya ve Güney-Batı Asya içindeki yollar 60-89 ve 600-899 numaraları kullanılmıştır:

Ülkelere göre AH-karayol uzunluğu

Asya Ana Karayol Ağı toplam olarak 140.479 km (87.799 mil) uzunlukta olacağı öngörülmüştür. Bu ağın ülkelere göre dağılımı şöyledir:

Dipnotları

  1. 20 Temmuz 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. "Priority Investment Needs for the Development for the Asian Highway Network", (Görülme tarihi: 14.7.2007)

İçsel kaynaklar

Dış bağlantılar

  • 3 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: AsianHighway: The project homepage (İngilizce) (Görülme tarihi:1.12.2008)
  • 5 Ocak 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: Asya 'Yeni İpek Yolu' projesi için imza atıyor. BBC News report (26 Nisan, 2004) (İngilizce)(Görülme tarihi:1.12.2008)
  • 15 Nisan 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: UNESCAP raporu (İngilizce)(Görülme tarihi:1.12.2008)
  • 14 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: 2003 Asian Highway kitabı (PDF)(İngilizce)(Görülme tarihi:1.12.2008)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.