Zanaat
Zanaat, sermayeden çok nitelikli emeğe dayalı; öğrenimin yanı sıra el becerisi ve ustalık gerektiren meslek.[1] Bu tür mesleklerin erbâbına zanaatkar denir.
Marangozluk, ayakkabıcılık, kuyumculuk (takı üreten), kumaş boyama, çömlekçilik, berberlik, bakırcılık gibi mesleklerin hepsi birer zanaattir. Bir kimsenin zanaatkâr olması için el becerisi gerektiren bir malı veya hizmeti sadece satması değil, bilfiil üretmesi gerekir.
Tarihçe
Zanaatkarlar, el becerileri nedeniyle tarih boyunca pek çok toplumda saygın bir yere sahip olmuşlardır. Sanayi devrimi ile birlikte birçok zanaat yok olmuş, yerini endüstriyel üretime bırakmıştır; diğerleri ise şekil değiştirerek değişen koşullara ayak uydurmuştur.
Geçmişten günümüze çeşitli zanaatler
- Marangoz, 1425
- Terzi, 1425
- Zırhçı, 1425
- Kumaş boyayıcı, 1433
- Eyerci, 1470
- Derici, 1473
- Örmeci, 1524
- Çivici, 1529
- Şapkacı, 1533
- Ayakkabıcı, 1535
- Kürkçü, 1543
- Kuyumcu, 1543
- Tekerlekçi, 1545
- Taş ustası, 1550
- Kılıç ustası, 1564
- Kilitçi, 1600
- Çömlekçi, 1605
- Demirci, 1606
- Bakırcı, 1608
- Silahçı, 1613
- İplikçi, 1616
Kaynakça
- "zanaat." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 7 Ocak 2012.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.