Yıldızlararası bulut

Yıldızlararası bulut, diğer galaksilerimizdeki gaz, plazma ve toz birikimine verilen genel addır. Aksine, yıldızlararası bir bulut, yıldızlararası ortamın ortalamasından daha yoğun olan bir bölgedir. Belirli bir bulutun yoğunluğuna, boyutuna ve sıcaklığına bağlı olarak içindeki hidrojen nötr (H I bölgeleri), iyonize (H II bölgeleri) (yani bir plazma) veya moleküler (moleküler bulutlar) olabilir. Nötr ve iyonize bulutlara bazen dağınık bulutlar denirken moleküler bulutlar bazen yoğun bulutlar olarak da adlandırılır.

Salma bulutsusu NGC 6357'nin küçük bir kısmı. Bir H II bölgesinin karakteristik kırmızı ile parlıyor.[1]

Kimyasal bileşimler

Yıldızlararası bulutların bileşiminin incelenmesi onlardan aldığımız elektromanyetik radyasyonun incelenmesiyle elde edilir. Büyük radyo teleskopları, bazı moleküllerin spektrumlarının karakteristik olan belirli elektromanyetik radyasyon frekanslarının gökyüzündeki yoğunluğunu tarar. Yıldızlararası bulutlar soğuktur ve büyük dalga boylarının EM radrasyon dalga boyu verme eğilimindedir. Bu moleküllerin bolluğuna dair bir harita yapılabilir, böylece bulutların değişen bileşimi anlaşılabilir. Sıcak bulutlarda, çoğu zaman, görünür ve mor ötesi ışıkta spektrumları görülebilen çok sayıda elementten iyonlar bulunur.

Radyo teleskopları, haritadaki bir noktadan frekansları tarayarak her bir molekül türünün yoğunluğunu kaydedebilir. Frekansların tepeleri, bulutta bu molekülün veya atomun bolluğunun varlığı anlamına gelir. Pik yüksekliği, oluşturduğu göreceli yüzde ile orantılıdır.[2]

Yıldızlararası bulutlarda beklenmedik kimyasallar tespit edildi

Kısa süre öncesine kadar, yıldızlararası bulutlardaki reaksiyonların hızlarının çok düşük olması, bulutların düşük sıcaklık ve yoğunluğundan dolayı minimum ürün üretilmesi bekleniyordu. Bununla birlikte, formaldehit, metanol ve vinil alkol gibi bilim adamlarının bu şartlar altında bulması beklenmeyecek spektrumlarda organik moleküller gözlemlendi. Bu tür maddelerin yaratılması için gereken reaksiyonlar, bilim insanlarına yalnızca yeryüzüne ve yeryüzüne dayalı laboratuvarların çok daha yüksek sıcaklığa ve basıncına aşinadır. Bulundukları gerçeği, yıldızlararası bulutlardaki bu kimyasal tepkimelerin şüphelenenden daha hızlı gerçekleştiğini, muhtemelen yeryüzünde gözlemlenen organik kimyaya benzeyen gaz-faz reaksiyonlarında olduğunu gösterir. Bu reaksiyonlar CRESU deneyinde incelenmiştir.[3]

Yıldızlararası bulutlar da uzaydaki metallerin varlığını ve oranlarını incelemek için bir ortam sağlar. Bu elementlerin varlığı ve oranları, özellikle bunların oranları füzyon sonucu yıldızlardan ortaya çıkması ve kozmik ışın parçalanması gibi alternatif vasıtalar önermeleri ile çelişkili olduğu durumlarda, üretim araçları üzerine teorilerin gelişmesine yardımcı olabilir.[4]

Kaynakça
  1. "Arşivlenmiş kopya". 2 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017.
  2. "Arşivlenmiş kopya". 9 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017.
  3. "Arşivlenmiş kopya". 12 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017.
  4. "Arşivlenmiş kopya". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2017.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.