Vakum kutuplaşması

Vakum kutuplaşması ya da vakum polarizasyonu, arka plandaki bir elektromanyetik alanın, özgün elektromanyetik alanı oluşturan yük ve akımların dağılımlarını değiştiren sanal elektron-pozitron çiftleri üretmesidir. Zaman zaman ayar bozonunun öz enerjisi olarak da tanımlanmaktadır.

II. Dünya Savaşı sırasında radarların geliştirilmesiyle birlikte hidrojen atomunun enerji seviyelerinin ölçümünde daha hassas sonuçlar elde edilmeye başlandı. Isidor Isaac Rabi, elektronun Lamb kayması ve anormal manyetik dipol momenti değerlerinin ölçümlerini gerçekleştirdi. Bu etkiler, spektroskopik elektron g faktörü değerlerinden ikisi kadar Dirac denkleminin öngörülen değerinden sapmaya yol açtı. İlerleyen zamanlarda Hans Bethe, vakum kutuplaşması nedeniyle hidrojenin enerji seviyelerinde gerçekleşen bu kaymaları teorik olarak hesapladı.[1]