Uluslararası Sosyalist Kadın Konferansı

Birinci Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı için itici güç, 1906'da Alman kadın Kongresi'nden geldi; bu, sonraki yıllarda Stuttgart'taki Uluslararası Sosyalist Kongre ile birlikte bir Sosyalist kadın konferansının yapılması gerektiğini ileri sürdü. 17 Ağustos 1907'de 15 ülkeden 58 delege Stuttgart'taki Leiderhalle'de bir araya geldi.[1] Temsilciler, Almanya Sosyal Demokrat Kadınları, Avusturya İmparatorluğu Kadınları İcra Komitesi, Belçika Ulusal Kadın Sosyalistleri Federasyonu, Hollanda Sosyal Demokrat Kadın Kulüpleri, Hollanda Dikiş Kadınları Birliği, İsviçre Federasyonu'ndan İş Kadınları Toplumları, Paris'in Sosyalist Kadın Komitesi, İngiltere'nin Bağımsız Çalışma Partisi, İngiltere'nin Kadın İşçi Birliği, Sosyal Demokrat Federasyonun Kadın Komitesi, Birleşik Devletler Ulusal Kadın Ilerici Birliği, Finlandiya Sosyal Demokrat Partisi, Federasyon İsveçli Kadın İşçilerin, Amerika Birleşik Devletleri'nden Sosyalist Kadın'ın ve İngiltere'den Ulusal Kadın İşçilerin Federasyonu'nun vardır.[2] Konferans, Stuttgart'ta bulunacak bir sekreterya kurdu ve Klara Zetkins gazetesi Die Gleichheit gazetesi ortakların ortak yayın organı olarak kabul edildi. Zetkin daimi örgüt sekreteri olarak atandı.[3]

İkinci Uluslararası Sosyalist Kadın Konferansı, 26-27 Ağustos 1910'da Kopenhag'da, 1910 Sosyalist Kopenhag Dünya Kongresi ile birlikte yapıldı.[4] On yedi ülkeden yüz delege katıldı. Temsil edilen gruplar arasında Almanya Sosyal Demokrat kadınları, Kadın İşçi Birliği, Hollanda'dan Sosyalist Kadın Kulüpleri Federasyonu ve diğerleri vardı.[5] Konferans, sosyal mevzuat, eğitim, halk sağlığı ve Çarların Finlandiya'da egemenliğini yıpratmaya çalışması gibi bir dizi konuyu ele alsa da, en canlandırmalı tartışması kadınlara oy hakkıyla ilgiliydi. "Burjuvazi" feminizmlerle çalışmaktan hoşlanan İngiliz delegeler arasında franchise'ın parçalanmasını genişletmek için Almanlar ile proleter kadın hareketini daha büyük bir işçi sınıfı mücadelesinde birleştirmenin en iyisi olduğunu düşünen "sollar" arasında genel oy hakkı kazanmak için bir tartışma çıktı. Son görüş baskındı. Bu konferans ayrıca, yıllık Mayıs Günü kutlamaları modelinde, kadın oy hakkını protesto etmek için uluslararası bir uyumlu eylem günü fikrini desteklediğini de hatırlatıyor. Bu nihayetinde Dünya Kadınlar Günü olarak kurumsallaştırıldı.[6]

Üçüncü konferansın yapıldığı Volkhaus Berne

Üçüncü Uluslararası Sosyalist Kadın Konferansı, Ağustos 1914'te Viyana Uluslararası Sosyalist Kongresi ile aynı anda Viyana'da gerçekleştirildi. Savaşın başlamasından sonra her iki olay da iptal edildi.[7] 1914 Kasım'ında Bolşevik kadın gazetesi Rabotnitsa'nın editörleri, Stuttgart'taki Uluslararası Sekreterya ile irtibata geçerek resmî olmayan bir sol sosyalist kadın konferansı önerdi. Sosyalist hareketin kadınlarının daha fazla çaba göstermesi, 26-28 Mart 1915 tarihlerinde Bern’de Üçüncü Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı’nın toplanmasına yol açtı.

Savaş koşulları İsviçre'ye gidebilecek kadınların sayısını sınırladı. Sonunda sadece otuz kadar delege konferansa katılabildi. SPD liderlerinin gitmelerini yasaklamış olmasına rağmen, Alman kadınlar, Uluslararası Sosyalist Kadınlar Bürosu Sekreteri Clara Zetkin ve Toni Sender'ın da bulunduğu yedi üyeli bir heyet tarafından temsil edildi. Fransız Sosyalist liderliği de konferansı kınadı, ancak bir Fransız delege olan Louise Saumoneau yine de katılmayı başardı. Birleşik Krallıktan Bağımsız İşçi Partisi ve Kadın Uluslararası Sosyalist ve Çalışma Örgütleri Konseyi'ni (İngiliz Bölümü) temsil eden dört delege vardı - Marion Phillips, Mary Longman, Margaret Bondfield ve Ada Salter.[8] Tarafsız ülkelerden üçü Hollanda'dan, ikisi İsviçre'den ve biri İtalya'dan geldi. Polonya, Polonya ve Litvanya Bölgesel Sosyal Demokrasisinden bir delege ile temsil edilirken, SDKPL Ana Başkanlığı ve Polonya Sosyalist Partisi - Sol selamlarını gönderdi. Rusya'nın iki delegasyonu vardı: ikisi Menşeviklerden - Angelica Balabanoff ve Irina Izolskaia; ve dört Bolşevik - Inessa Armand, Nadejda Krupskaya, Elena Rozmirovich ve Zlata Lilina. Avusturya'dan Therese Schlesinger, Norveç'ten Aleksandra Kollontay ve katılmaları önlenen iki Belçika delegesinden iletişim alındı.[9]

Konferanstaki tartışmalar, savaş karşıtı sosyalistler arasında bile ortaya çıkan bazı eğilimleri ortaya koydu. Rosa Lüksemburg ve Sosyal Demokrat Duma üyelerine uygulanan yüksek yaşam masrafları ve zulme karşı kararlar oybirliğiyle kabul edilirken, savaş ve milliyetçiliğe ilişkin kararlar daha tartışmalıydı. Lenin, Volkhaus'ta Bolşevik delegelerini manipüle ettiği özel bir oda aldı. Karl Radek yardımlarını yaptı, dileklerini konferans katılımcılarına iletti.[10] Bolşevikler, emperyalist savaşını bir iç savaşa dönüştürerek, "kitleler arasında devrimci faaliyet", Üçüncü Enternasyonalin tam bir kırılması ve gerçekleştirilmesini savunarak öne sürdüğü bir taslak karar verdiler. Bu, 21'ye 6 oyla mağlup oldu. Klara Zetkins aynı sayıyla alınan karar taslağı. Şovenizm ve milliyetçilikle mücadele tartışması eşit derecede ciddiydi. Bolşevikler, bütün ülkelerin çalışanları arasında ortak bir devrimci eylem önerdiler, İngilizler ise Lahey'deki Uluslararası Kadınlar Kongresi'ni onaylayan bir karar verdiler. Sonuncusu Bolşevikler ve Kutup hariç tüm delegelerin oylarıyla taşındı.[11]

Konferansın çıkardığı karar ve bildirge, çalışan kadınların savaş nedeniyle katlanmak zorunda oldukları zorlukları, savaşın ulusal savunmadan biri olduğu "yalanı", kapitalistler ve silahlanmaya karşı savaşı suçladığını ve sosyalist kadınların önerdiğini yineledi. Çeşitli ülkelerden biri uluslararası barış eylemi için birleşiyor, ancak resmî sosyalist partilere savaşın desteğini belirtmeyi ihmal etmedi ya da buna karşı koymak için somut yöntemler önermeyi ihmal etti.

Resmî olmayan ve gayriresmî bir konferans, 14-15 Eylül 1917 tarihlerinde Stockholm'de, Üçüncü Zimmerwald Konferansı'ndan kadın delegeler tarafından yapıldı. Konferans ilk olarak Bern konferansının etkinliğini gözden geçirdi ve daha sonra Zimmerwald'ın tezahürlerinin ve kararlarının, ilk önce sosyalist kadınlar tarafından çizilen “ilke çizgilerini vurguladığını ve vurguladığını” belirtti.[12] Toplantıda, Almanya Bağımsız Sosyal Demokrat Partisi'nin Tüm Alman Kadın Komitesinin kararları ve adsız Fransız kadın sosyalist ve emek liderlerinin savaşın kadınlar ve çocuklar üzerindeki etkileri konusundaki talepleri de onaylandı.[13]

Klara Zetkin için dayanışma mesajları alındı ​​ve Gleicheit'in baskılanması kınadı. Konferans ayrıca, özellikle İtalyanlardan yeni bir Gleicheit başlatmak için çeşitli ülkelerde fon toplandığını kaydetti. Fransa, İngiltere, ABD ve Finlandiya'dan yazılı rapor ve mektuplar alındı ​​ve Almanya, Avusturya, Bulgaristan, Finlandiya, Rusya, Romanya, İsveç ve İsviçre'deki Sosyalist kadınların durumu hakkında sözlü raporlar gönderildi. Konferans, sosyalist hareketin kadınlarının Bern ve Zimmerwald kararlarına dayanarak daha yakınlaşma vaadiyle sona erdi.[14]

Yazılı bir katılımcı listesi yayınlanmadı, ancak aşağıdaki kadın delegelerin Üçüncü Zimmerwald Konferansına katıldığı biliniyordu: Therese Schlesinger, Rosa Bloch, Kathe Dunker, Elisabeth Luzzatto, Angelica Balabanoff.

• Bu dönemin Sosyalist Kadın hareketine dair belgeler ve yorumlar.3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.