Tektonik göller
Tektonik göller, tektonizma sonucu oluşan çanaklarda suların birikmesi ile oluşan göllerdir. Orojenez (dağ oluşumu) sırasında, kırılarak, kıvrılarak bükülerek veya epirojenik çökmeler sonucunda çukur alanlar oluşur. Oluşan çanakların genel görünümü, çevresi yüksek alanlarla çevrili çökek veya çukurluk şeklinde yuvarlak (değirmi) olabilir. Ya da ince, uzun çöküntü hendeği şeklinde, veya geniş uzun bir yapıda olabilirler.[1]
Başlıca tektonik göller:
- Hazar Gölü
- Aral Gölü
- Baykal Gölü
- Lut Gölü
- Tuz Gölü
- Issık Gölü
- Sapanca Gölü
- İznik Gölü
- Uluabat Gölü
- Manyas Gölü
- Simav gölü
- Beyşehir Gölü
- Eğirdir Gölü
- Acıgöl
- Burdur Gölü
- Ilgın Gölü
- Akşehir Gölü
- Eber Gölü
- Suğla Gölü
- Kovada Gölü
- Seyfe Gölü
- Tuzla Gölü
- Hozapin (Aktaş) Gölü
Doğu Afrika'daki Çad Gölü, Victoria Gölü, Rudolf Gölü, Tanganika Gölü, Albert Gölü; Orta doğudaki Lut Gölü, Asya'daki Baykal Gölü tektonik göllerdendir.
Kaynakça
- İZBIRAK, Prof. Dr. Reşat (1989). Sular Coğrafyası. İstanbul: MEB. s. 203.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.