Tekeköy
Tekeköy Düz Yerleşmesi, Samsun il merkezinin yaklaşık 16 km. güneydoğusunda, Tekeköy yakınlarında yer alan bir düz yerleşmedir. Yerleşmeyle ilgili yayınlarda yeri tam olarak belirtilmekmektedir. Tekeköy günümüzde Samsun'un bir mahallesidir. Fındıkcak ve Çınarlık derelerinin suladığı vadide bulunan kaya sığınaklarından birinin önündeki terasta ya da yamaçlardan birinde olduğu anlaşılmaktadır. "A" kaya sığınağının yaklaşık 300 m uzağında; sığınakdan güneye doğru gittikçe daralan iki dar vadinin birleştiği ve genişlemeye başladığı yerde olduğu belirtilmektedir. Yerleşmenin kazı yapıldığı yıllarda 100 x 50 metre boyutlarında olduğu bilinmektedir.[1]
Düz yerleşme ve mezarlık alanı | |
Adı: | Tekeköy Düz Yerleşmesi |
il: | Samsun |
İlçe: | Merkez |
Köy: | Tekeköy |
Türü: | Düz yerleşme |
Tahribat: | |
Tescil durumu: | |
Tescil No ve derece: | |
Tescil tarihi: | |
Araştırma yöntemi: | Kazı |
Kazılar
Yerleşme 1940 yılında bölgede araştırma yapan İsmail Kılıç Kökten, Tahsin Özgüç ve Nimet Özgüç tarafından saptanmış ve 11 x 7 metrelik bir açmayla, küçük bir sondaj şeklinde kazı yapılmıştır. Yerleşmenin ilgi çeken yanı, Dündartepe buluntularına benzer çanak çömlek parçaları vermesidir. Bunun üzerine Samsun bölgesinin yerleşim dokusunu anlamak amacıyla kazı yapılmıştır.[1]
Tabakalanma
Sondajda, en üstte Hitit Dönemi çanak çömleği bulunan bir tabaka, onun altında Erken Tunç Çağı tabakası, daha altta üç evreli bir mezarlık tabakası ortaya çıkarılmıştır. Mezarlık tabakasında çelişkili bir durum, çanak çömlek parçalarının, ağırşakların, değirmentaşının, topuz, balta gibi yerleşime özgü buluntuların ortaya çıkmasıdır. Bu durum, mezarlıkla ilişkili yerleşmenin çok yakın konumda, hemen üstte yer almış olmasıyla açıklanmaktadır. Yine de mezarlığı ait olduğu yerleşme belirlenebilmiş değildir.[1]
Buluntular
Kazılarda ele geçen çanak çömlek buluntuları el yapımı, ot ve saman katkılı hamurlu, kahverengi, içi ve dışı siyah, kırmızı, ya da tersi parçalardır.[1]
Dış bağlantılar
Kaynakça
- "TAY –- Yerleşme Dönem Ayrıntıları". 31 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ekim 2012.