Sovyetleştirme

Sovyetleştirme, sovyetleşme; Sovyet modeline (işçi konseyleri) dayanan bir siyasi sistemin benimsenmesi veya Sovyetler Birliği'nde var olan, yaşam biçimi ve siyasi zihniyetin benimsenmesi.

Dar bir anlamda, "Sovyetleşme" (ya da sovyetleştirme) terimi, sıklıkla, Sovyetler Birliği ve uydu devletlerindeki zihinsel ve toplumsal dönüştürme çalışmalarına verilen isimdir.[1] Bu projeye destek verenlere göre, prosesin bir amacı da yeni Sovyet insanı veya Homo Sovieticus yaratmaktı.[2]

Dikkat çekici büyüklükte sovyetleştirme dalgası, ilk olarak Moğolistan'da ve II. Dünya Savaşı sonrasında Orta Avrupa'da, Doğu Bloku ülkelerinde (Çekoslovakya, Doğu Almanya, Polonya, Macaristan, Bulgaristan vs) meydana geldi. Bu siyasi süreç geniş anlamda, hem ulusal düzeyde hem de daha küçük toplumsal alt gruplar seviyesinde, Sovyet benzeri kurumları, hukuki üst yapıyı, gelenekleri, Sovyet yaşam tarzını (çoğunlukla istem dışı) benimsemeyi içeriyordu. Sovyetleştirme işlemi, Sovyet nüfuz alanı içindeki tüm ülkelerde, ortak bir yaşam biçimini yaratmayı hedefleyen propaganda faaliyetleriyle hız kazandı.

Sovyetleştirme süreci uygulamaya sokulduğu yerlerde; toplumun bir kesiminin sınıf veya halk düşmanlığı ile suçlanması, Gulag ve çalışma kampı gibi uygulamaların yanı sıra, beraberinde sürgünleri (Kulaklar Osadnikler) de getirdi.[3]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Józef Tischner (2005). Etyka solidarności oraz Homo sovieticus (Lehçe). Kraków: Znak. s. 295. ISBN 83-240-0588-9.
  2. Aleksandr Zinovyev (1986). Homo sovieticus. Grove/Atlantic. ISBN 0-87113-080-7.
  3. various authors (2001). "Stalinist Forced Relocation Policies". Myron Weiner, Sharon Stanton Russell (Ed.). Demography and National Security. Berghahn Books. ss. 308-315. ISBN 1-57181-339-X.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.