Sairme

Sairme (Gürcüce: საირმე; okunuşu: “sairme”), Gürcistan’ın Samtshe-Cavaheti bölgesinde, Adigeni Belediyesi’nde bir köydür. Kvabliani Çayı’nın sağ yakasında yer alır. Çeçla temine bağlıdır.[1] Adigeni kasabasına yaklaşık 10 km uzaklıktadır.

Tarihçe

Sairme, Gürcüce “iremi” (ირემი: geyik) kelimesinden türemiş bir yer adıdır ve “geyik yeri” anlamına gelir. Gürcistan’da Sairme adı taşıyan başka yerler de vardır.

Sairme, erken ve geç orta çağda Gürcü krallıkları yönetimi bölgesinde bulunuyordu. Gürcü prensliği Samtshe-Saatabago'nun sınırları içindeyken, 1578‘de Osmanlıların eline geçti. Osmanlı idaresinin 1595 tarihli mufassal defterde Sairmiya (ساایرمیا) olarak kaydettiği köy, Ahısha livasının Ude nahiyesine bağlıydı. Köyün nüfusu 10 haneden (yaklaşık 50 kişi) oluşuyordu. İspenç vergisi vermekle yükümlü bu 10 hanenin aile reisleri Mamuka, Natena, Markoz, Vardzel, Abiatar, Abison, Abesalom gibi adlar taşıyordu. Köyde buğday, keten tohumu, bakla, mercimek tarımı ve arıcılık yapılıyor, koyun ve domuz besleniyordu.[2]

Yaklaşık 250 yıl Osmanlı egemenliğinde kalan Sairme’nin halkı bu süre içinde Müslümanlaştı. 1828-1829 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında Çarlık Rusyası’nın eline geçen köy, böylece bu imparatorluğun bir parçası olan Gürcistan’a yeniden katıldı. 1870 yılında Sairme'nin nüfusu 8 haneden oluşuyordu.[3]

Sairme’de orta çağdan kalma kilisenin yıkıntıları bulunmaktadır.

Nüfus

2014 yılı verilerine göre köyde 81 kişi yaşıyordu. Nüfusun çoğunluğu Gürcülerden oluşuyordu.[1]

Sayım tarihiNüfusErkekKadın
2002804535
2014814536

Kaynakça
  1. Samshe-Cavaheti (Gürcüce), Yazarlar (Dali Nikolaişvili, Davit Sartania, Avtandil Ucmacuridze, Lamzira Lağidze, Vaja Trapaidze, Tinatin Nanobaşvili), Tiflis, 2016, s. 196 ISBN 978-9941-0-8626-7
  2. Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan (Osmanlıca ve Gürcüce), (Yayımlayan) Sergi Cikia, Tiflis, 1941-1958, 3 cilt; I. cilt (1947), s. 68, II. cilt (1941), s. 71.
  3. Defter-i Mufassal-i Vilayet-i Gürcistan (Osmanlıca ve Gürcüce), (Yayımlayan) Sergi Cikia, Tiflis, 1941-1958, 3 cilt; III. cilt (1958), s. 97.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.