SN 1604

Süpernova 1604 (ayrıca Kepler'in Süpernovası, Kepler'in Novası veya Kepler'in Yıldızı olarak da bilinir), gökyüzünde Yılancı takımyıldızı yönünde Samanyolu'nda ortaya çıkan bir süpernova. Eylül 2011 itibarıyla galaksimizde gözlenmiş son süpernovadır ve Dünya'dan yaklaşık olarak 20.000 ışık yılı uzaklıktadır. -2,5 kadir görünen parlaklığıyla gece gökyüzünde tüm yıldızlardan ve Venüs hariç tüm gezegenlerden daha parlak olarak çıplak gözle gözlemlenebilmiştir. Süpernova 1604, üç hafta boyunca gündüzleri de görülebiliyordu.

Johannes Kepler'in süpernovanın yerini gösteren orijinal çiziminde SN 1604 N olarak işaretlenmiş (Aşağıya doğru 8. ızgara soldan 4. kare).

Süpernova SN 1604

SN 1604 süpernova kalıntısı bileşik fotoğrafı.
Kaynak: HST/NASA/ESA
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Yılancı
Bahar açısı (α) 17s 30d 35.9sn[1]
Yükselim (δ) −21° 28′ 56.23″[1]
Süpernova tipi Tip Ia[2]
Kalıntı tipi Kabuk
Ana gökada Samanyolu
Galaktik koordinat G4.5+6.8
Keşif tarihi 9 Ekim 1604
Görünür parlaklık  (V) −2.25 - −2.5
Uzaklık 20000 ışık yılı
Fiziksel özellikler
Renk (B-V) ??
Dikkate değer özellikler
Samanyolu'nda gözlenen son süpernova.
Ayrıca bakınız:
süpernova
Süpernovalar dizini

Tarihçe

Süpernova ilk olarak 9 Ekim 1604 tarihinde kuzey İtalya'da gözlenmiştir.[3] Johannes Kepler, 17 Ekim'de gözlemlemeye başladı.[4] SN 1604 üzerinde yaptığı sistemli araştırmalar nedeniyle Kepler'in yıldızı olarak anılmıştır. Kepler bu çalışmalarını Latince: De Stella nova in pede Serpentarii adlı kitabında toplamıştır. Bu kitapta Kepler, SN 1604'ten şöyle bahseder:

« Bu ne Satürn'ün, ne Jüpiter'in, ne Mars'ın ve ne de başka bir gezegenin yörüngesinde değildir. Daha da ötesi açıktır ki onu ilk gördüğüm günden beridir aylar süren dönem boyunca yerinden bir tek dakika bile hareket etmemiştir. Eğer gezegen olsaydı hareket ediyor olurdu. Hatta yeni yıldız, ne Ay'ın üzerinde, ne de yedi hareketli yıldızın yörüngesindedir. Fakat diğer sabit yıldızlar gibi 8. kürededir. »

Kalıntı

1941 yılında astronomlar, 100 inç (2.500 mm)lik bir teleskop kullanarak süpernovadan arta kalan gaz kalıntısını tespit ettiler. Bu süpernovadan kaynaklanan kalıntı, türünün "prototip" nesnelerinden biri olarak kabul edilir ve hâlen astronomlarca üzerinde pek çok çalışmalar yapılmaktadır.

Kaynakça
  1. "SIMBAD basic query result". NAME Kepler's SN -- SuperNova Remnant. SIMBAD. 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2011.
  2. "Chandra X-Ray Observatory". Kepler's Supernova Remnant: A Star's Death Comes to Life. 7 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2006.
  3. L. Colombe, Discorso, Nel quale si dimostra, che la nuova Stella apparita l'Octobre passato 1604 nel Sagittario... (Florence, n.d.).
  4. Bill Blair's Kepler's Supernova Remnant Page, 16 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Ekim 2009.

Ayrıca bakınız

Ayrıca okuyunuz
  • Blair, William P.; Long, Knox S.; Vancura, Olaf (1991), "A detailed optical study of Kepler's supernova remnant", Astrophysical Journal, cilt 366, ss. 484-494, doi:10.1086/169583.

Dış bağlantılar
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.