Ruh Üşümesi

Ruh Üşümesi, yazar Adalet Ağaoğlu tarafından kaleme alınan, 1991 yılında yayımlanan ve erotizm ile toplumsal-siyasi gerçekliği bir arada aktaran bir romandır.

Yıldız Ecevit, Ruh Üşümesi romanını, Türk edebiyatının ilk erotik romanı olarak tanımlamıştır.

12 Mart 1971 muhtırasından sonraki tutuklamalarda derin acılar ve hayal kırıklıkları yaşayan bir kadın ve bir erkeğin, bir lokantada karşılıklı masalarda birbirleriyle ilgili hayal kurmaları fakat olumsuz tecrübeleri yüzünden bu hayalden vazgeçmeleri, romanın konusunu oluşturur. Yalnızca yemek yenilen vakti kapsayan zaman aralığında, birbirlerini, karı – koca, iki genç ‘âşık, nişanlı çift gibi yakıştırmalar yaparak hayal kuran çiftin birbiriyle hiç konuşmadan lokantadan ayrılışları ile roman biter. Karakterlerin isimleri eser boyunca verilmez; onlardan "Kadın" ve "Adam" şeklinde bahsedilir.[1] Romanda herhangi bir tarih verilmemesine rağmen verilen ipuçları 1980’lerin ortalarına işaret etmektedir. 12 Eylül sonrasında değişen ve daha çok kendi içine çekilen toplumdaki dönüşüm romanda ortaya konulur.[2]

Romanda anlatım tekniği olarak iç konuşma ve bilinç akışı kullanılmıştır. Geliştirilmiş iç konuşma tekniği, romanın öne çıkan özelliğidir.

Yazar, romanı bir "oda romanı" olarak adlandırmıştır ve Oda romanı kavramını, romanın cinsellik üzerine kurulu olması ve bunun çağrışımları ile ilişkilendirmiştir.[2]