Robert Fripp

Fripp’in müzik kariyeri Peter ve Michael Giles kardeşlerin şarkı söyleyebilen bir organist aranıyor ilanına cevap vermesiyle başlar. Üçlü iki single ve bir albüm çıkarır (The Cheerful Insanity of Giles Giles and Fripp) ancak başarılı olamaz.

GGF’nin dağılmasından sonra fripp davulcu Michael Giles ile yeni bir grup kurma planları yapmaya başlar. 1968 yılında Greg Lake, Peter Sinfield ve Ian McDonald ile beraber King Crimson’ı kurarlar. 1969 da ilk albüm In the Court of the Crimson King çıkar. Ancak Giles ve Mcdonald ile yaşadığı müzikal görüş ayrılıkları ikilinin grubu bırakmasıyla sonuçlanır. İlk önce Fripp grubu terk etmeyi teklif eder ancak Giles ve Mcdonald grubun Fripp’e ait olduğuna kanaat verip gruptan ayrılırlar. Bu tarihten günümüze dek de Fripp grubun tek değişmeyen elemanı olarak kalmıştır.

King Crimson’ın aktif olmadığı dönemlerde Fripp birçok yan projeye imza attı. Keith Tippett ile beraber çalışan Fripp; 1971'de “Septober Energy” ve 1973'te “Ovary Lodge” albümlerine prodüktörlük yaptı. Ayrıca bu zaman diliminde Van Der Graaf Genarator ile de çalışan Fripp; grubun 1970 çıkışlı “H to He, Who Am the Only One” ve 1971 çıkışlı “Pawn Hearts” albümünlerinde gitar çaldı. Brian Eno ile beraber 1972 de “No Pussyfooting” ve 1974 te “Evening Star” albümlerini çıkardı. Bu albümler oldukça “garip” müzikal deneyler içeriyordu. Fripp’in iki adet makarayı Revox teyp çalarına bağlayarak elde ettiği “tape delay” sistemi Fripp’in ilerki dönem çalışmalarında da önemli bir rol oynayacaktı. Bu sistem ayrıca “Frippertronics” adıyla da bilinmektedir.

1970 lerin ikinci yarısında Fripp kendisini müzik endüstrisinden uzaklaştırarak John G. Bennett aracılığıyla Gurdjieff öğretilerini inceleme fırsatı bulmuştur. Fripp ilerde Guitar Craft’ı kurarken bu dönemde öğrendiklerini de kullanacaktır.

1976’da Peter Gabriel’in kendi adını taşıyan ilk stüdyo albümünde gitar çalarak tekrar müziğe dönen Fripp; yılın geri kalanında Gabriel ile beraber turneye çıkmasına karşın kendi ismi yerine “Dusty Rhodes” adını kullandı.

1977’de Brain Eno’nun davetiyle David Bowie’nin Heroes albümünde gitar çalması Fripp’in diğer müzisyenlerle iletişime geçmesine yardımcı oldu. Peter Gabriel’in ikinci albümünde ve Darry Hall’in “Sacred Songs” albümünde gitar çaldı.

Bu dönemde söz yazarı Joanna Walton ve Brain Eno, Peter Gabriel, Darry Hall, Peter Hammill, Jerry Marotta, Phil Collins, Tony Levin ve Terre Roche gibi isimlerle kendi albümü üstünde çalışan Fripp; 1979 da “Exposure” u çıkardı. Albümü yıl içinde bir “Frippertronics” turnesi izledi.

New York'ta yaşadığı bu dönemde Blondie ve Talking Heads’in albümlerinde çalıp onlarla bazı konserlerlere çıktı. Ayrıca The Roches’ ın ilk albümne prodüktörlük yaptı. 1980 de David Bowie’yle girdiştiği yaratıcı deneyler Scary Monsters (and Super Creeps) albümünde ayırt edilebilir gitar partisyonları olarak ortaya çıktı.

Fripp’in bas gitarist Buster Jones, vokalist David Byrne(albümde adı Absalm el Habib olarak geçti) ve davulcu Paul Duskin ile birlikte yaptığı çalışmalar sonucu God Save the Queen/Under Heavy Manners albümü ortaya çıktı. Eşzamanlı olarak “ ikinci sınıfta seyahat eden yeni çağ enstrümantal dans grubu” olarak bahsettiği The League of Gentelman’ı kurdu. Grupta bas gitarda Sara Lee, klavyede Barry Andrews ve davulda da Johny Toobad vardı.(daha sonra yerine Kevin Wilkinson geçti). Grup 1980 boyunca turlamaya devam etti.

Robert Fripp 1985'te insanlara keşfettiği yeni akordu ve kendi tekniğini anlatmak için Guitar Craft’ı kurdu. Sonrasında da öğrencileriyle “The League of Crafty Guitarists” adı altında konserler ve albümler çıkardı. “California Guitar Trio” bu grubun üyelerindendi.

1994’te Fripp solo çalışmalarına geri döndü. Artık Frippertronicste “looplar” yaratmak için teyp yerine dijital teknolojiyi kullanmaya başladı. “Soundscape” adını verdiği bazı kayıtları yayınladı. Let the power fall, The gates of paradise, Radiophonics, A Blessing of Tears, That Which Passes, November Suit albümleri Fripp’in soundscape çalışmalarından oluşmaktadır.

Fripp’in David Sylvianla beraber yaptığı çalışmalar; kendisinin özgün tarzını yansıtan ezgiler taşıyordu. Sylvian’ın The Alchemy ve Gone to Earth albümlerinde gitar çalan Fripp; 1991 de Sylvian’a King Crimson’ın vokalistliğini teklif etti. Sylvian bu teklifi reddeti ancak ikili Fripp’in Guitar Craft öğrencisi Trey Gunn ve baterist Jeryy Marotta ile beraber The First Day albümünü çıkardı.

Robert Fripp 2004 yılında Joe Satriani ve Steve Vai ile birlikte G3 turnesine çıktı.

Windows Vista’nın ses ve ambiyansları üstünde çalıştı.

2005 te gitarist Peter Buck, basist Fred Chalenor, davulcu Matt Chamberlain ve elektroniklerde Hector Zazou ile beraber Bill Rieflin’in Slow Music Project’ine katıldı.

Yine 2005 yılında son solo albümü "Love Cannot Bear" piyasaya çıktı.

Standart gitar akordu olan "EADGBE"'yi 1985 yılında terk eden Fripp; kendi keşfettiği "CGDAEG" akorduna geçmiştir. Guitar Craft, öğrencilere bu akord sistemini baz alarak eğitim vermektedir.