RR Lyrae değişeni

RR Lyrae yıldızları, dönemleri 0.2-1.0 gün arasında değişen, özel, bünyesel değişen bir yıldız türüdür. Bunlar RR Lyrae diye adlandırılır. Çünkü bu türden keşfedilen ilk yıldız RR Lyrae idi. En çok rastlanan değişen yıldızlardır. Tayf türleri A0-F0 aralığındadır.

Küme değişenleri olarak bilinen RR Lyrae'lerin mutlak parlaklıkları 0m bölgesindedir. Kataloglarda 4000'den fazla RR Lyrae türü değişen yıldız vardır. Ancak UX Nor, bilinen en uzun dönemli RR Lyrae yıldızıdır. Bu yıldızın dönemi 2.4 gün bölgesindedir.

Pek çok RR Lyrae yıldızı, muhtemelen Güneş'ten daha yaşlı ve Güneş'ten çok daha sıcaktır. Bu yıldızlar yaşamlarının öyle bir aşamasındadırlar ki; Hidrojen merkezden dışa doğru genişlemiş ve merkezde Helyum Karbon'a dönüşecek şekilde, nükleer füzyon süreçleri olmaktadır. Güneş, Hidrojen'i yakarak, kendi içinde Helyum'a enerji üretmek üzere dönüştürür. Güneş'in aksine, RR Lyrae yıldızları genişleyip büzülerek zonklarlar (pulsasyon). Yüzeyleri, radyal doğrultuda ve düzenli bir şekilde, bir balonun düzenli aralıklarla şişip inmesi gibi hareket eder. RR Lyrae yıldızları Hertzsprung-Russell diyagramında, küresel küme diyagramının karakteristiği olan yatay kol üzerinde bulunurlar.

VVV ESO genel araştırmasından galaktik merkeze yakın RR Lyrae tipi değişen yıldızlar

Gökbilimci Harlow Shapley, küresel kümelerin dağılımını inceleyerek Gökada eşleği'nin bu kümeler için bir simetri düzlemi olduğunu gördü. Fakat bunların hepsi aynı doğrultuda görünmüyor, büyük çoğunluğu Yay takımyıldızı doğrultusunda görünüyor. Bilinen bu kümelerin 1/3'ü bu doğrultuda toplanmıştır. Halbuki bu alan, bütün gökyüzünün % 2 sidir. Dolayısıyla Gökada'nın gravitasyonel çekimine maruz kalırlar ve Gökada merkezi etrafında dönerler.

H. Shapley'in değerlendirmesine göre; Küresel kümelerin büyük çoğunluğu Yay doğrultusunda toplandığına göre, gökada merkezi bu doğrultuda olmalıdır.

H. Shapley, Yay doğrultusundaki RR Lyrae türü değişen yıldızların fotoğraflarını çekerek, görünür parlaklıklarına göre sınıflara ayırmış ve her parlaklıkta kaç yıldız olduğunu saymıştır. Yatay eksene görünür parlaklık, düşey eksene de yıldız sayısını yerleştirerek bulgularını grafiğe taşımış ve 17^m-18^m görünür parlaklığında, yıldız sayısının maksimum olduğunu saptayarak şu önemli sonuca varmış: Bu görünür parlaklıktaki RR Lyrae'ler gökada merkezinde bulunmaktadır.

Yay doğrultusunda, yıldızlar arası madde tarafından soğurma 3^m olarak değerlendirilirse, gökada merkezi doğrultusundaki RR Lyrae türü değişen yıldızların görünür parlaklıkları,

17^m.5-3^m=14^m.5 olarak bulunur.

Sonuç olarak Pogson Formülü yardımıyla

M-m=5+5${\displaystyle log}$π′

O^m-14^m.5=5+5${\displaystyle log}$π′

hesabı yapılırsa, gökada merkezi uzaklığı için 26.000 ıy. Değeri bulunur.

Sağdaki çizelgede RR Lyrae yıldızlarının döneme bağlı, gökada ve kümelerdeki dağılımları verilmektedir.[1]. Bu çizelgede A ve B sırasıyla, ortalama ve düşük metal bolluğuna sahip yıldızlar içeren kümeleri göstermektedir.

Yüksek metal bolluğuna sahip kümelerde, RR Lyrae türü değişen yıldızlara rastlanmamaktadır. Çizelgeden görüldüğü gibi, gökada ve farklı metal bolluğuna sahip kümelerdeki dönem dağılımı belirgin farklar göstermektedir. Bu da bize, RR Lyrae yıldızlarının tamamıyla homojen bir grup meydana getirmediğini gösterir. Ayrıca bu yıldızlar, başlangıçta çok farklı süreçler sonucu oluşmaktadır. Metalce fakir olan kümelerde, 0.3 - 0.4 gün dönem aralığında çok sayıda yıldıza rastlanmaktadır.

RR Lyrae yıldızları, ışık eğrilerinin özelliklerine göre sınıflara ayrılabilirler. Bu alt sınıflar a, b ve c olarak sınıflandırılmıştır. Bu sınıflar kısaca RRa, RRb ve RRc olarak gösterilmektedir. Bu alt sınıfların dönemleri de farklıdır. a türünden RR Lyrae'lerin dönemi 0.48 gün, b türündekilerin de 0.32 gün mertebesinde olmaktadır. a türlerinin sayısı, diğer türlerin sayısının yaklaşık 4 katıdır. Gökadamızdaki RR Lyrae yıldızlarının % 10'dan az bir bölümü RRc türündendir.

RR Lyrae yıldızları üzerine Lub (1977) tarafından yapılan bir araştırmada, 90 tane yıldız için 6 renkte ışık eğrileri elde edilmiştir. Değişen yıldızların genel kataloğunda yer alan çok sayıda RR Lyrae yıldızının % 50 kadarı RRab, % 6 kadarı da RRc türündendir.

Bu alt sınıflamayı Bailey yaptığı için a, b, c türlerine aynı zamanda Bailey türü de denir. a ve b türleri yalnız genlik bakımından farklıdır. c türü yıldızlar ise hemen hemen sinüs biçiminde ışık değişimi gösterirler. b türü yıldızların daha küçük genlik ve biraz daha uzun dönemleri dışında temel bir ayrım yoktur.

RRab türü yıldızlar, tüm türden değişen yıldızlar arasında en homojen tür olarak görülüyordu. O nedenle bu yıldızların öbek II bölgelerinin iyi birer belirteci olabilecekleri ve gökadanın yapısının anlaşılmasında iyi bir rol oynayabilecekleri düşünülmekteydi. Ancak son zamanlarda RR Lyrae yıldızları arasında, fiziksel olarak farklı grupların olabileceği konusunda bulgular elde edilmeye başlanmıştır. Bunun da ötesinde, bu yıldızların salt parlaklıklarının da değişmez oldukları varsayımı geçerliliğini yitirmeye başlamıştır. Bu yıldızların salt parlaklıkları,

M_v=μ 0.6 μ 0.3, M_b=+1.0

bölgesinde olup döneme zayıf bir biçimde bağlıdır. RRa türü yıldızların birçoğunda, Hidrojen soğurma çizgilerinden elde edilen tayf türü maksimum parlaklıkta A7, minimum parlaklıkta F5 bölgesindedir. Öte yandan CaII nin K çizgisinden elde edilen tayf türü, yıldızdan yıldıza (özellikle minimum yöresinde) önemli değişiklikler göstermektedir.

Metal ölçeği için, Preston (1959) tarafından minimum evresi için verilen;

ΔS=10[sp(H)-sp(CaII)] ifadesi kullanılmaktadır. Burada;

ΔS=0 durumu, CaII çizgilerinin kuvvetli ve metal bolluğunun göreli olarak fazla olması anlamına gelmekte iken, ΔS=10 durumu ise bu çizgilerin zayıf ve metal bolluklarının az olması anlamına gelmektedir.

Kukarkin, göreli olarak metalce zengin olan yıldızların gökada diskinde yer aldıklarını, fakir olanların ise halo yıldızları olduklarını belirtmiştir. RRc yıldızları ise, minimumda daha ön tayf türünde görünmektedirler.

Bono ve Stellingwerf (1994), RR Lyrae yıldızlarının ayrıntılı bir analizini yapmak için, sabit olmayan bir topoğrafya ve lineer olmayan zonklama modeli üzerinde geniş bir şekilde çalışmışlardır. Ayrıca, fotosferik alanda, konveksiyonun etkisi üzerinde de çalışılmıştır[2][3]. Ancak bütün bu çalışmalarda, atmosferin yapısı ayrıntılı bir şekilde düşünülmemiştir. Çünkü, fotosferin üzerindeki kütle katmanlarının sayısı, soğurma çizgisini hesaplayacak kadar yeterli değildir.

Lineer olmayan ve adyabatik olmayan zonklama modelleri, metalik soğurma profillerinin içerisindeki çok kısa aralıklar esnasında gözlenen çizgi çift oluşumunu açıklamışlardır[4].

Gözlenen profillerin modelini yapabilmek için, fotosfer üzerindeki 40-50 atmosferik kütle katmanının dikkate alınması gerekli olmuştu. Bu gözlemsel teste ek olarak, atmosfer modelleri, atmosferin yapısı hakkında ve özellikle de kuvvetli şok dalgalarının sayısı hakkında bilgi verir. Bu şok dalgaları da kütle katmanlarından geçer. En yüksek atmosferik bölge, bu modellerde düşük yoğunluklu olarak düşünülmüştür. (zonklama evresine bağlı olarak logρ=-13 ile -15 arasında) Bu da H_α gibi profillerin hesaplanabilir olması anlamına gelmektedir.[5]

Parlak RR Lyrae yıldızlarının ışınım dönemlerinin sabit olduğu 10 ya da 20 yıllık bir zaman aralığında, birkaç saniye dahilinde sabit olduğu bilinmesine rağmen, RR Lyrae'lerin % 30'unun ışınım gücü ve radyal hız eğrilerinin, yaklaşık 100 zonklama çevrimi gibi bir dönem içerisinde değişimi gözlenmektedir. Bu Blazhko Etkisi olarak bilinir.

Sonuç olarak atmosfer katmanlarının hareketinde, uzun dönemli bir değişiklik beklenebilir. Bu, RR Lyrae'in Blazhko dönemi boyunca Hidrojen salma çizgisinin şiddetinin değişimi ile uyuşmaktadır.[6] Çünkü bu etki, doğrudan doğruya şok dalgalarının şiddetiyle ilgilidir. Hill (1972) ve Fokin (1992)'in çalışmalarından ikincil şoku biliyoruz. Bu erken şok olarak adlandırılır. Bu ikincil şok, serbest düşen bir dış atmosferik katman ile, yukarı doğru hareket eden fotosfer katmanının çarpışmasına bağlıdır. Bu şok, metalik çizgilerin yarı genişliklerinin (FWHM) genişlemiş olması ve zayıf Hidrojen salmasının varlığı ile saptanmıştır[7].

• RR Lyrae
• W Virginis değişeni

• APOD24 Aralık 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. four-frame animation of RR Lyrae variables in globular cluster M3
• Animation of RR Lyrae-Variables in globular cluster M156 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
• 28 Eylül 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. animation RR Lyrae in the central part of the globular cluster M15
• RR Lyrae stars9 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

• Lub, J. (1977), "An atlas of light and colour curves of field RR Lyrae stars", Astronomy and Astrophysics Supplement Series, cilt 29, s. 345, Bibcode:1977A&AS...29..345L
• Preston, G.W (1959), "A Spectroscopic Study of the RR Lyrae Stars", Astrophysical Journal, cilt 130, s. 507, Bibcode:1959ApJ...130..507P, doi:10.1086/146743
• Ledoux, P; Walraven, Th. (1958), Handbook of Physics, 51, Berlin: Springer Verlag, s. 353
• Chadid, M. (2000), "Irregularities in atmospheric pulsations of RR Lyrae stars", Astronomy and Astrophysics, cilt 359, ss. 991-997, Bibcode:2000A&A...359..991C