Nispetiye Caddesi

Nispetiye Caddesi veya Nisbetiye Caddesi, sırasıyla Levent, Nisbetiye, Akatlar[1], Kültür, Etiler ve Rumelihisarı mahallelerini birbirine bağlayan anayoldur.[2] Cadde, günümüzde birçok iş merkezi ve restoranla çevrelenmiştir. Sabah 8-10 ve akşam 18-20 saatleri arasında caddedeki trafik çok yoğundur.[3] Cadde, Nisbetiye mahallesine adını vermiştir.

Coğrafya

Büyükdere Caddesi'nden doğan cadde, Beşiktaş'a bağlı Levent ve Etiler semtlerinin içinden geçtikten sonra Sarıyer'e bağlı Rumelihisarı semtinin Yıldız Tesisleri sapağında son bulur. Etiler semti Nispetiye Caddesi'nin çevresine kurulmuştur. İlk başlarda müstakil evlerle çevrili olan caddenin etrafında günümüzde iş merkezleri, eğlence mekanları ve restoranlar bulunmaktadır. Caddenin Rumelihisarı'ndaki uzantısının güneyinde Boğaziçi Üniversitesi, kuzeyinde ise gecekondu yerleşimleri bulunmaktadır.[4]

Tarihi

Nispetiye Caddesi eskiden Levent'in güney sınırını oluşturan toprak bir kır yoluydu.[5] Ön Levent olarak bilinen ve caddenin güney tarafını oluşturan bölge ise yerleşimin olmadığı bir bölgeydi.[6] 1950'li yıllarda Etiler'de villalar yapılmaya başlamış, Nispetiye Levent ve Etiler'i birleştiren merkezi bir cadde olma sürecine girmişti.[7] Cadde, 1970'li yıllardan beri bölgenin ana arteri konumundadır.[8]

Ayrıca bakınız

Kaynakça
  1. Göncüoğlu, Süleyman Faruk (2016). Hisarlar ve Mahalleleri. Türkiye Turing ve Otomobil kurumu. s. 281. ISBN 9757641510. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
  2. Gülersoy, Çelik (1995). İstanbul maceramız. Remzi Kitabevi. s. 271. ISBN 9751405114. 17 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
  3. Kuran, Aptullah (2002). Bir kurucu rektörün anıları: Robert Kolej Yüksek Okulu'ndan Boğaziçi Üniversitesi'ne. Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi. s. 100. ISBN 9755181733. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
  4. İstanbul. Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı. 2001. s. 74. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
  5. Akbayar, Nuri (1998). Dünden bugüne Beşiktaş. Beşiktaş Belediye Başkanlığı. s. 49. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
  6. Vassaf, Gündüz (2009). Leventnâme. Heyamola Yayınları. s. 19. ISBN 9789756121986. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
  7. Ertuğ, Celal (2001). Yeşilden griye adım adım Türkiye. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. s. 75. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
  8. İstanbul ve göç: bir şehrin karakter değişimi. Boğaziçi Üniversitesi. 1995. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2020.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.