Necmeddin Eyyub

Necmeddin Eyyub (Arapça: الملك ألأفضل نجم الدين أيوب بن شاﺬي بن مروان, - "el-Melik el-Efdal Necmeddin Eyyub bin Şadi bin Mervan; (d.? – ö. 9 Ağustos 1173) Eyyubi hanedanının atasıdır.

Necmüddin Eyyüb, oğlu Selahaddin Eyyübi ile birlikte

Yaşamı

Selahaddin Eyyubi'nin babası olan Necmeddin'in ataları Yemenli Arap[1][2] Ezd kabilesine mensuptur ve sonradan Kürtleşmişlerdir.[3] Babası Şadi, Bağdat şehrinin valisi olan Bihruz'un yakın arkadaşı idi.[4] Bihruz nüfuzunu kullanarak Necmeddin Eyyub'un Tikrit'in kumandanlığına atanmasını sağlamıştır.[5][6] Böylece Büyük Selçuklu sultanı Muhammed Tapar Şadi'yi ailesiyle birlikte Tikrit civarına yerleştirdi. İmadeddin Zengi'nin ordusu 1131'de Karaca el-Saki tarafından mağlup edildi ve Zengi, Tikrit'e sığındı. Selahaddin'in babası Necmeddin Eyyub ve amcası Esedüddin Şirkuh (أسد الدين شيركوه بن شاذي; Şirkuh: Farsça'da Dağ Aslanı anlamındadır), Zengi'ye yardım etmiş ve Tikrit'te hapsedilen Azideddin el-Mustevfi'nin kaçmasını sağlamışlardır. Bunun üzerine Bihruz ile araları açılmış, buna mukabil Musul ve Halep Atabeyi Zengilere yaklaşmışlardır. Şirkuh'un bir Selçuklu yüksek memuru öldürme olayından sonra iki kardeş Zengi'ye başvurmuş ve 1138'de görevinden alınan Necmeddin Eyyub ve ailesi İmadeddin Zengi'nin hizmetine girmiştir.[7]

31 Temmuz 1173'te attan düşerek yaralandı. Yaralarının enfekte olması sonucu ve 9 Ağustos'ta öldü.

Çocukları

Necmeddin Eyyub'un 6 oğlu ve 2 kızı olmuştur.

  • Melik Nasır Yusuf Selahaddin Eyyubi
  • Melik I. Adil Seyfeddin Ebubekir Ahmed bin Eyyub
  • Melik Muazzam Şemsüddevle Fahreddin Turanşah bin Eyyub
  • Melik Aziz Zahireddin Seyfülislam Tuğtekin bin Eyyub
  • Nureddin Şahenşah bin Eyyub
  • Tacülmülk Ebu Said Böri bin Eyyub
  • Rabia Hatun
  • Zümrüt Hatun [8]

Kaynakça
  1. "The Encyclopaedia of Islam: MAH-MID". 23 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2020.
  2. CENGİZ TOMAR, "REVVÂDÎLER", TDV İslâm Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/revvadiler 25 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (25.03.2020).
  3. "Ayyūb governor of Damascus". Ayyūb, in full Najm al-Dīn Ayyūb ibn Shādhī, (died 1173), father of Saladin, and a member of a family of Kurdish soldiers of fortune who in the 12th century took service under the Seljuq Turkish rulers in Iraq and Syria. Britannica. 6 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2020.
  4. Mehmet Kemal Işık, Ünlü Kürt Bilgin ve Birinci Kuşak Aydınlar, Sorun Yayınları, Kasım 2000, ISBN 975-431-111-0, s.23.
  5. R. Stephen Humphreys, "From Saladin to the Mongols: The Ayyubds of Damascus, 1193–1260″, State University of New York Presss Albany, 1977.
  6. Vladimir Minorsky, The Prehistory of Saladin, Studies in Caucasian History, Cambridge University Press, 1957, pp. 124-132
  7. Geoffrey Hindley, "Saladin", Harper and Row Publishers, 1976.
  8. İbn'ul Kesir Ebu’l-Fida İsmail b. Ömer, (çev. Mehmet Keskin) (Hicri 1292) el-Bidâye ve’n-Nihâye - Büyük İslam Tarihi, İstanbul:Çağrı Yayınları, 12 Cilt
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.