Nebula hipotezi

Kozmogonide nebula hipotezi Güneş Sistemi'nin oluşumu ve evrimini açıkladığı kabul gören varsayımdır. İlk olarak 1734 yılında Emanuel Swedenborg tarafından öne sürülmüştür.[1]. Swedenborg'un çalışmalarını bilen Immanuel Kant 1755 yılında bu teoriyi daha da geliştirmiştir. Bulutsuların yavaşça döndüğünü, kütleçekim nedeniyle aşama aşama düzleşip, içeri çöktüğünü ve sonuçta da gezegen oluşumu denen bir süreçten geçerek yıldız ve gezegenlerin oluştuğunu öne sürmüştür. Benzer bir model de 1796 yılında Pierre-Simon Laplace tarafından şekillendirilmiştir. Bunlar evrenbilimin ilk teorilerinden sayılır.

Sanatçı gözüyle, bir gezegen yakında bulunan yıldızın tozlu, gezegen diskinde kendi etrafında dönerken.

Önceleri bu teori Güneş Sistemi için geçerli olarak görülse de teorisyenler bu gezegen sistemleri oluşumu sürecinin evrenin tamamında oluştuğuna inanmaktadırlar. Samanyolu Galaksisi'nde yaklaşık 250 gezegenin varlığı tespit edilmiştir.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Swedenborg, Emanuel. 1734, (Principia) Latin: Opera Philosophica et Mineralia (English: Philosophical and Mineralogical Works), (Principia, Volume I)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.