NGC 1614

NGC 1614, Irmak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 210,37 MIy (64,5 Mpc) uzaklıkta bulunan bir çubuklu sarmal gökadadır. Lewis A. Swift tarafından 29 Aralık 1885 tarihinde keşfedildi.[3] Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 186 olarak "Dar iplikçiklere sahip gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.[4]

NGC 1614

HUT tarafından elde edilen NGC 1614 fotoğrafı.
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Irmak
Bahar açısı (α) 04s 33d 59,8sn[1]
Dik açıklık (δ) -08s 34d 44sn[1]
Galaksi sınıfı SB(s)c pec;HII:Sy2[1]
Açısal boyut  (V) 1,3′ × 1,1′ [1]
Görünür parlaklık  (V) 12,9[2]
Görünür parlaklık  (B) 13,6[2]
Yüzey parlaklığı  (SB) 12,9[2]
Fiziksel özellikler
Kırmızıya kayma 0,015938 ± 0,000033[1]
Dikey hız (4778 ± 10) km/sn[1]
Uzaklık 210,37 MIy (64,5 Mpc) [1]
Tarihçe
Kâşif  Lewis A. Swift
Keşif yılı 29 Aralık 1885
Katalog başlıkları
NGC 1614 • PGC 15538 • MCG -01-12-032 • IRAS 04315-0840 • 2MASX J04340002-0834445 • Arp 186 • Mrk 617 • II Zw 15
Ayrıca bakınız:

Toplam kızılötesi parlaklığı 1011.60L olan parlak bir kızılötesi kaynağıdır[5] ve 75 Mpc'de en parlak ikinci gökadadır.[6] NGC 1614, çekirdeğin güneybatısındaki gelgit kuyruğunda bulunan, gaz bakımından zengin ve düşük kütleli bir gökadayla küçük bir birleşme olayından geçiyor. İki gökada arasındaki etkileşim görünüşte aktif bir galaktik çekirdeğe sahip olmasa da[7], NGC 1614'te bir yıldız oluşumu patlamasını tetiklemektedir.[5] "Yakınlardaki en şiddetli yıldız patlamalarından biri" olarak tanımlanıyor.[6]

İç bölgede, birleşme olayının neden olduğu bir gaz akışıyla son 5-10 milyon yıl içinde çekirdeğin etrafında oluşan 230 pc yarıçaplı bir halkaya sahiptir ve bu halka, yıldız patlaması bölgesi olarak da bilinen yoğun yıldız oluşumu aktivitesinin olduğu bir bölgedir.[8] Bu aktivite, çekirdekten gelen zayıf nükleer salımlarını maskeleyecek kadar parlaktır.[6] Çekirdeğin kendisi, daha eski bir yıldız patlaması olayının kanıtlarını gösterir.[8] Yıldız patlaması aktivitesinin, Güneş kütlesinin yaklaşık 32 milyon katı bir bileşik kütleye sahip olan gözlemlenmiş bir soğuk moleküler gaz çıkışını harekete geçirdiği tahmin edilmektedir.[7]

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. "NASA/IPAC Extragalactic Database". NED results for object NGC 1614. 7 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2019.
  2. "SEDS". Revised NGC Data for NGC 1614 (İngilizce). 21 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  3. Seligman, Courtney. "NGC 1614 (= PGC 15538 = Arp 186)". 17 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2019.
  4. Arp, Halton (1966). "Atlas of Peculiar Galaxies". Figure 2. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2019.
  5. König, S.; Aalto, S.; Muller, S.; Beswick, R. J.; Gallagher, J. S. (Mayıs 2013). "The NGC 1614 interacting galaxy. Molecular gas feeding a "ring of fire"". Astronomy & Astrophysics. Cilt 553. s. 11. arXiv:1303.1012$2. Bibcode:2013A&A...553A..72K. doi:10.1051/0004-6361/201220453. A72.
  6. Pereira-Santaella, M.; Colina, L.; Alonso-Herrero, A.; Usero, A.; Díaz-Santos, T.; García-Burillo, S.; Alberdi, A.; Gonzalez-Martin, O.; Herrero-Illana, R.; Imanishi, M.; Levenson, N. A.; Pérez-Torres, M. A.; Ramos Almeida, C. (Aralık 2015). "Sub-arcsec mid-IR observations of NGC 1614: Nuclear star formation or an intrinsically X-ray weak AGN?". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 454 (4). ss. 3679-3687. arXiv:1509.07765$2. Bibcode:2015MNRAS.454.3679P. doi:10.1093/mnras/stv2242.
  7. García-Burillo, S.; Combes, F.; Usero, A.; Aalto, S.; Colina, L.; Alonso-Herrero, A.; Hunt, L. K.; Arribas, S.; Costagliola, F.; Labiano, A.; Neri, R.; Pereira-Santaella, M.; Tacconi, L. J.; van der Werf, P. P. (Ağustos 2015). "High-resolution imaging of the molecular outflows in two mergers: IRAS 17208-0014 and NGC 1614". Astronomy & Astrophysics. Cilt 580. s. 21. arXiv:1505.04705$2. Bibcode:2015A&A...580A..35G. doi:10.1051/0004-6361/201526133. A35.
  8. Sliwa, Kazimierz; Wilson, Christine D.; Iono, Daisuke; Peck, Alison; Matsushita, Satoki (Kasım 2014). "Around the Ring We Go: The Cold, Dense Ring of Molecular Gas in NGC 1614". The Astrophysical Journal Letters. 796 (1). s. 7. arXiv:1410.6982$2. Bibcode:2014ApJ...796L..15S. doi:10.1088/2041-8205/796/1/L15. L15.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.