Muhammed Osman Sirâceddîn

Orada ilim ve medrese ehli kişilerce takdir edilen ve saygı gösterilen Osman Sirâceddîn babasının kurduğu Durûd Tekkesi’ni yeniden faal hale getirdi. İran’ın farklı bölgelerine yaptığı seyahatler sonucu İran’ın kuzeybatısına düşen Sünnî bölgelerde ve Taliş mıntıkasındaki Hâlidî mensupları arasında güçlü bir bağ kurdu. İslam bilimleri alanında eğitim verilen 450 talebelik bir okul inşa ettirdi. Aynı zamanda, bölgede onun öncülüğünde 100'den fazla okul inşa edilmiştir. (Onun İran’da bulunduğu yaklaşık yirmi yıllık dönemde Nakşibendi mensuplarının sayısı ve etkinliklerinde artış olmuştur.)[4]

1979 İran İslâm devriminden sonra İran’dan ayrılıp Biyara'ya geri döndü fakat o dönemde Irak ve İran arasındaki savaştan dolayı Bağdat'a geçti. Faaliyetlerini önce Irak’ta, sonra Fransa’da ve Türkiye’de sürdürmek mecburiyetinde kaldı.[5]

1990 yılında Türkiye'de yerleşen ve Hadımköy'deki misafirhanesinde yurt içi ve yurt dışından gelen ziyaretçileriyle dinî sohbetlerde bulunan Osman Sirâceddîn, yanına gelen insanların maddî ve manevî rahatsızlıklarına çareler arardı. Yüzündeki tatlı tebessüm hiçbir zaman eksilmezdi. İnsanlar arasında kardeşlik, dostluk, anlaşma kokusunu yayardı. Fakir ve mutaçlara yardım eder kendisini de fakir bir kul olarak görürdü. İnsanlardan helal yemeleri için alın teri ile çalışmalarını isteyen ve onları bu yolda cesaretlendiren Osman Sirâceddîn, gençlere faydalı ilimler öğrenmeyi tavsiye ederdi.