Messier 49

Messier 49 (ayrıca M 49 veya NGC 4472 olarak da bilinir) Başak takımyıldızı bölgesinde yaklaşık olarak 58,7 MIy (18 Mpc) uzaklıkta bulunan bir eliptik gökadadır. Charles Messier tarafından 19 Şubat 1771 tarihinde keşfedildi.[3][4] Halton Arp tarafından görüntülenmiş ve Arp 134 olarak "Yakınlarında parçalar olan gökadalar" kategorisi altında Tuhaf Gökadalar Atlası'na dahil edilmiştir.[5] Haziran 1969'da[6] gökada içerisinde bugüne kadar teyit edilmiş tek süpernova SN 1969Q gözlenmiştir.[7] Gökadanın çekirdeği, kütlesi 5,65 × 108 M olan bir süper kütleli kara delik bulunduğunu gösteren X-ışınları yayar.[8]

Messier 49

HUT tarafından elde edilen Messier 49 fotoğrafı.
Gözlem verisi
Dönem J2000
Takımyıldız Başak
Bahar açısı (α) 12s 29d 46.7sn[1]
Dik açıklık (δ) +08° 00 02[1]
Galaksi sınıfı E2/S0;Sy2 LINER[1]
Açısal boyut  (V) 10,2′ × 8,3′ [1]
Görünür parlaklık  (V) 8,3[2]
Görünür parlaklık  (B) 9,3[2]
Yüzey parlaklığı  (SB) 13,2[2]
Fiziksel özellikler
Bağlı birlik Başak kümesi[1]
M49 Grubu[1]
Kırmızıya kayma 0,003272 ± 0,000017[1]
Dikey hız (981 ± 5) km/sn[1]
Uzaklık 58,7 MIy (18 Mpc) [1]
Tarihçe
Kâşif  Charles Messier
Keşif yılı 19 Şubat 1771
Katalog başlıkları
M 49 • NGC 4472 • UGC 7629 • PGC 41220 • CGCG 42-134 • MCG +01-32-083 • 2MASX J12294679+0800014 • VCC 1226 • Arp 134 • GC 3021 • H I 7 • h 1294
Ayrıca bakınız:

Başak kümesi üyeliği

Messier 49, başak kümesi'nin en parlak üyeleri arasında olmasının yanı sıra[9] keşfedilen ilk üyesidir.[10] Gökada, Başak kümesi içerisindeki M49 Grubu altkümesinin merkezinde bulunur.[9] Cüce düzensiz gökada UGC 7636 ile kütle çekimsel olarak etkileşim halindedir.[11] Bu cüce düzensiz gökada 6 x 30 kpc fiziksel boyuta karşılık gelen yaklaşık 1 x 5 yay-dakikalık alana yayılmış bir kalıntı izi gösterir.[12]

Küresel kümedeki kara delik

Gökbilimciler ilk kez bir küresel yıldız kümesi içinde aktif bir karadeliğin tartışılmaz kanıtını belirlediler. Karadelik, NGC 4472'nin çevresinde belirlenen 300 X-ışını kaynağından birisi. İngiltere'nin Southampton Üniversitesi'nden gökbilimciler, daha önce Chandra X-ışını Gözlemevi teleskobu tarafından belirlenen bu kaynaklardan birisinin, bilinen bir küresel kümenin optik olarak belirlenen koordinatlarıyla örtüştüğünü gözlemlediler ve x-ışını kaynağının, bir karadeliğin varlığından başka hiçbir biçimde açıklanamayacak kadar parlak ve değişken olduğunu belirtmişlerdir.[13] 2011 yılında ikinci bir aday açıklandı.[14]

Kaynakça

  1. "NASA/IPAC Extragalactic Database". NED results for object NGC 4472. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.
  2. "SEDS". Revised NGC Data for NGC 4472. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.
  3. K. G. Jones (1991). Messier's Nebulae and Star Clusters (2. bas.). Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-37079-5.
  4. Seligman, Courtney. "NGC 4472 (= PGC 41220 = M49 = Arp 134)". 28 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.
  5. Arp, Halton (1966). "Atlas of Peculiar Galaxies". Figure 3. 25 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2019.
  6. R. Barbon, E. Cappellaro, F. Ciatti, M. Turatto, C. T. Kowal (1984). "A revised supernova catalogue". Astronomy & Astrophysics Supplement Series. Cilt 58. ss. 735-750.
  7. "NASA/IPAC Extragalactic Database". Results for supernova search near name "NGC 4472". 14 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2007.
  8. Loewenstein, Michael; Mushotzky, Richard F.; Angelini, Lorella; Arnaud, Keith A.; Quataert, Eliot (Temmuz 2001), "Chandra Limits on X-Ray Emission Associated with the Supermassive Black Holes in Three Giant Elliptical Galaxies" (PDF), The Astrophysical Journal, 555 (1), ss. L21-L24, arXiv:astro-ph/0106326$2, Bibcode:2001ApJ...555L..21L, doi:10.1086/323157.
  9. A. Sandage, J. Bedke (1994). Carnegie Atlas of Galaxies. Washington, D.C.: Carnegie Institution of Washington. ISBN 0-87279-667-1.
  10. Thompson, Robert Bruce; Thompson, Barbara Fritchman (2007), Illustrated guide to astronomical wonders, DIY science, O'Reilly Media, Inc., s. 492, ISBN 978-0-596-52685-6.
  11. Irwin, Jimmy A.; Sarazin, Craig L. (Kasım 1996), "X-Ray Evidence for the Interaction of the Giant Elliptical Galaxy NGC 4472 with Its Virgo Cluster Environment", The Astrophysical Journal, 471 (2), s. 683, Bibcode:1996ApJ...471..683I, doi:10.1086/177998.
  12. McNamara, Brian R.; Sancisi, Renzo; Henning, Patricia A.; Junor, William (Eylül 1994), "A violent interaction between the dwarf galaxy UGC 7636 and the giant elliptical galaxy NGC 4472", The Astronomical Journal, 108 (3), ss. 844-850, Bibcode:1994AJ....108..844M, doi:10.1086/117116.
  13. SKY - Bilim ve Teknik dergisi 2007
  14. Maccarone, Thomas J.; Kundu, Arunav; Zepf, Stephen E.; Rhode, Katherine L. (Ocak 2011), "A new globular cluster black hole in NGC 4472", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 410 (3), ss. 1655-1659, arXiv:1008.2896$2, Bibcode:2011MNRAS.410.1655M, doi:10.1111/j.1365-2966.2010.17547.x.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.