May Sabai Phyu

May Sabai Phyu veya May Sabe Phyu[1] Myanmarlı aktivist.[2] İnsan hakları, ifade özgürlüğü, barış, Myanmar’ın etnik azınlıkları, kadına yönelik şiddet ve cinsiyet eşitsizliğinin giderilmesi konularında faaliyetlerde bulunmuştur.[3][4]

May Sabai Phyu
May Sabe Phyu 2015 Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü Ödül Töreninde
Tanınma nedeni Çeşitli konulardaki aktivizmi

Kariyeri

2008 yılındaki Nargis Siklonu esnasında kurumlar arasında Kadınlar Koruma Teknik Çalışma Grubu’nun kurulmasında etkin rol oynadı.[5] Grup fırtınanın getirdiği zorluklarla mücadele etmek ve hafifletmek amacıyla kurulmuştur. Fırtına ülkede o kadar etkili olmuştur ki halkın cinsiyet dağılımını etkilenmiştir. Çoğu dul kadınların hane reisliği yaptığı her 100 haneden 14’ü evlerini terk etmek zorunda kalmıştır. Buna ek olarak para, yemek veya iyilik karşılığında cinsel tercih yapan kadınların sayısında da ciddi bir artış yaşanmıştır. Bu ortamda kurulan grup, hem yoksulluk çeken hem güvenlik ihtiyacı bulunan ülke halkını; konutlandırma, cinsel ve mesleki eğitim verme ve finansal destek sağlama konularına odaklanmıştır. Afetin geçmesinden on sekiz ay sonra grubun çalışmaları sayesinde savunmasız kadınların hayat koşulları normale dönmüştür.[6] Felaket sonrası durumda istikrar sağlanınca, May Sabai Phyu kıdemli koordinatör olarak çalışma grubunu Cinsiyet Eşitsizliği Ağına (İng:Gender Equality Network) dönüştürdü. 2012'de bu grup, Kadının İlerlemesi Ulusal Stratejik Planının hazırlanmasında hükümete yardımcı oldu. Örgüt, toplumsal cinsiyet eşitliği, kadına yönelik şiddetin önlenmesi ve bunun için stratejilerin geliştirilmesi için aktif bir şekilde çalışmaktadır.[5] Aynı zamanda Kachin Barış Ağı koordinatörlüğünü yürüten Phyu[7] Myanmar hükümetine bağlı birlikler ve Kachin Bağımsızlık Ordusu arasında süren iç savaşı protesto ettiğinden ötürü para cezasına çarptırılmıştır.[8] Phyu Myanmar’daki Engelli ve İnsan Hakları Konferensında açıklamalarda bulunarak, insan ve engellilerin haklarını savunmuş, hakların korunmasını istemiştir.[9][10] 2015 yılında ABD Dışişleri Bakanlığı tarafından Uluslararası Cesur Kadınlar Ödülü ile onurlandırılmıştır.[11][12] Phyu Zin Mar Aung’tan sonra bu ödülü kazanan ikinci Myanmarlıdır.

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. A day in photos "6 Ethnic Kachin activist Patrick Kum Ja Lee (left) smiles after posing for a picture with his wife and prominent human rights activist May Sabe Phyu outside Insein prison in Yangon."
  2. "Burmese". http://burmese.voanews.com/. VOA. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2015. |website= dış bağlantı (yardım)
  3. "Let the flowers bloom, not bullets". http://www.afsc.org/. American Friends Service Committee. 20 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015. |website= dış bağlantı (yardım)
  4. Nyein Nyein Pyi. "Burmese2". 7daydaily.com (Birmanca). 7 DAY DAILY. 27 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015.
  5. "Gender Equality Network (GEN – formerly the Women's Protection Technical Working Group)". Local Resource Centre Myanmar. 14 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015.
  6. UN Population Fund (31 Mayıs 2010). "Women's Protection Assessments: Post Cyclone Nargis, Myanmar". ReliefWeb. 28 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2015.
  7. "Most skirmishes with KIA occurs in Chinese investment areas - Kachin Peace Network says". Eleven Myanmar. 27 Ekim 2013. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mart 2015.
  8. Zarni Mann. "CSOs Urge Thein Sein to Open Up Political Space in Burma". http://www.irrawaddy.org/. The Irrawaddy. 23 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015. |website= dış bağlantı (yardım)
  9. "Myanmar National Disability Conference" (PDF). Myanmar National Disability Conference’s Steering Committee. 10-12 Haziran 2014. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015.
  10. "Capacity Building for the Officers of the Myanmar National Human Rights Commission (MNHRC)" (PDF). Institute of Human Rights and Peace Studies. 13 – 17 Ocak 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2015. Tarih değerini gözden geçirin: |tarih= (yardım)
  11. "State Department Honors International Women of Courage". http://www.usnews.com/news/. U.S. News. 9 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2015. |website= dış bağlantı (yardım)
  12. "Biographies of 2015 Award Winners". http://www.state.gov/s/gwi/programs/iwoc/2015/bio/index.htm. U.S. Department of State. 6 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2015. |website= dış bağlantı (yardım)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.