Marian Anderson

Marian Anderson (27 Şubat 1902, Philadelphia, Pensilvanya - 8 Nisan 1993, Portland, Oregon, ABD), 20. yüzyılın en iyi kontraltolarından biri olan şarkıcı.

Yoksul bir Siyah ailenin çocuğu olan Anderson, çok üstün bir sesi olduğu fark edilince, altı yaşında Union Baptist Kilisesi'nin korosuna alındı. Kilise, para toplayarak onun özel müzik dersleri almasını sağladı.

Anderson'un Lincoln Anıtı'nda 75 bin kişiye verdiği konser

Öğretmeni onu 1925'te New York'ta New York Flarmoni Orkestrası eşliğinde Lewisohn Stadium'da yapılan bir yarışmaya soktu. Anderson 300 yarışmacı arasında birinci oldu. O sıralarda gerek yoksulluğuna, gerek ırk ayrımının karşısına çıkardığı güçlüklere karşın birkaç konser turnesine çıkarak adını duyurmaya başlamıştı. 1925-1935 arasında Avrupa'ya yaptığı gezilerde başarısı gerçekten büyük oldu.1935'te New York'a döndüğünde daha da büyük bir başarıya ulaştı.

1939'da, Washington'daki Constitution Hall'da şarkı söylemesi Siyah olduğu gerekçesiyle yasaklandı. Olaya karşı çıkmak amacıyla, aralarında Eleanor Roosevelt'in de bulunduğu bir grup Amerikalı, Lincoln Anıtı'nda 75 bin dinleyicinin katıldığı bir konser düzenledi. Daha sonra Anderson'dan Beyaz Saray'da da konser vermesi istendi. 1955'te Verdi'nin Maskeli Balosu'ndaki Ulrica rolüyle New York'taki Metropolitan Operası'nda şarkı söyleyen ilk Siyah oldu.

Anderson sesi ve yorumlama gücü kadar, Siyahların yararına çalışmaları ve cana yakın kişiliğiyle de övgü topladı. Şarkıcı olarak önde gelen özellikleri zengin ve saf ses tonu ve birçok üsluba egemen olabilmesiydi. My Lord, What a Morning (1957; Tanrım, Ne Sabah) adıyla bir otobiyografi yazdı ve 1965'te emekli oldu. ABD başkanı Jimmy Carter 1978'de, üstünde Anderson'un profili bulunan Kongre altın madalyasını vererek onu ödüllendirdi.