Manzanar Toplama Kampı

Manzanar Toplama Kampı (Resmî adı: Manzanar War Relocation Center, dönemin Japonca adı: Manzana Senji Tenjūsho, Kanji: 満砂那戦時轉住所, manzanar kelimesi İspanyolcada "elma bahçesi" demektir. Japoncadaki Kanji uyarlaması olan manzananın anlamı ise "kumla dolu"dur), II. Dünya Savaşı sırasında Amerika Birleşik Devletleri'nde Japon göçmenler ve Japon asıllıları hapsetmek için kurulan toplama kamplarından biri.

Mananar'daki barakalar (Dorthea Lange, 3 Temmuz 1942)
Tarlada tarımla uğraşan tutuklular, arkasında Williamson Dağı görünmektedir (Ansel Adams, 1943)
Jimnastik yapan tutuklu kız çocukları (Ansel Adams, 1943)

Tarihçe

7 Aralık 1941 tarihli Pearl Harbor Saldırısı'ndan sonra Amerika Birleşik Devletleri hükûmeti Batı Sahili'ndeki Japon Sorunu çözmek için hızla harekete geçti.[1] Aynı günün akşam saatinde Federal Bureau of Investigation (FBI) 2.192 Japon asıllı Amerikalılar dahil olmak üzere seçilmiş “düşman” yabancıları tutukladı.[2] Kaliforniya Eyaleti hükûmeti ise Japon asıllı Amerikalılar tarafından yapılabilecek potansyel hareketleri hakkında uyardı.

19 Şubat 1942'de Devlet Başkanı Franklin D. Roosevelt askerî bölgesini belirterek o bölgelerden herhangi kişiyi dışlayabilmesi için askerî komutanları tayin etme yetkisini Savunma Bakanlığı'na veren 9066 no'lu Executive Order (Devlet Başkanı Emri)'i imzaladı. Emir aynı zamanda, daha sonra War Relocation Authority (WRA) tarafından “relocation centers (yeniden yerleştirme merkezler)” olarak adlandırılacak olan yerlere dışlanan kişileri toplayabilme yetkisini verdi.[3] Bu emrin sonucu 120.000'den fazla Japon asıllı Amerikalılar zorla yerleştirildi. Bunların üçte biri ABD doğumlu idi ve geri kalan ise federal kanundan dolayı vatandaşlığa geçmesini yasaklanmış olanlar idi.[4][5] 110,000'den fazlası sahillerden uzak, iç bölgelerde olan 10 tane toplama kamplarında mahkûm edildi.[2]

Manzanar Toplama Kampı, 10 tane toplama kampının ilki olarak kuruldu.[6] Başlangıçta, 21 Mart 1942 - 31 Mart 1942. tarihleri arasında Owens Valley Reception Center adıyla bilinen geçici “reception center” idi.[6] O dönemde ABD Kara Kuvvetleri'ne bağlı Wartime Civilian Control Administration (WCCA, Savaş zamanı Sivil Yönetimi İdaresi) tarafından işlenmekteydi.[7] Haziran 1942'de Owens Valley Reception Center, WRA'nin kontrolüne geçti ve resmen "Manzanar War Relocation Center" oldu. Manzanar'a ilk gelen Japon asıllı Amerikalılar, kampın kurulmasına yardım eden gönüllülerdendi. Nisan ayın ortasında günde 1.000 kadar Japon asıllı Amerikalılar ulaştı ve Temmuz ayına kadar kampın nüfusu 10.000'e yaklaştı.[8] Tutukluların yüzde dokusanı Los Angeles bölgesinden ve geri kalanlar ise Stockton ve Bainbridge Adası, Washington'dan gelenlerden oluşuyordu.[8] Bunların çoğu çiftçi ve balıkçı idi. Manzanar'da en kalabalık zamanda 10.046 kişi ve toplam 11.070 kişi hapsedildi.[9]

21 Kasım 1945'te WRA Manzanar Kampı kapattı. Tutkulular Manzanar'a Amerika Birleşik Devletleri hükûmeti tarafından getirildiği halde serbest bırakıldıktan sonra kendi imkânlarıyla kamptan ayrılıp istikametlerine gitmek zorunda kaldılar.[10][11] WRA tek gidiş tren veya otobüs parası olarak kişi başına $ 25 dolar verdi.[11] Çoğunluğu kapmtan isteyerek ayrıldı, ancak önemli sayıda tutuklular gidecek yerin olmamasından dolayı ayrılmasını reddettiler. Reddenler, bazen şiddete başvurularak barakalardan çıkarıldılar.[11]

Mananar'da 146 tutuklu öldü.[12]

15 tutuklu kampta gömüldü ve bunlardan sadece 5 mezar kaldı, çoğu daha sonra aileleri tarafından yeniden gömüldü.[13]

Kaynakça
  1. Manzanar Committee. Reflections: Three Self-Guided Tours Of Manzanar. s. 2.
  2. "Densho: Causes of the Incarceration". Densho. 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: Nisan 17. Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  3. Manzanar Committee. Reflections: Three Self-Guided Tours Of Manzanar. s. 3.
  4. Nakanishi, Don T. (2003). Asian American Politics. Rowman & Littlefield. ss. 35, 41. ISBN 0-742518-50-7.
  5. Center for the Study of the Pacific Northwest (Temmuz 1998). "History of Washington State & The Pacific Northwest: Lesson 22: Asian Americans and the Modern Pacific Northwest". University of Washington. 25 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2007.
  6. Manzanar Committee. Reflections: Three Self-Guided Tours Of Manzanar. s. 15.
  7. Burton, Jeffery F., Farrell, Mary M., Lord, Florence B., Lord, Richard W. (1999). Confinement and Ethnicity: An Overview of World War II Japanese American Relocation Sites. Western Archaeological and Conservation Center, National Park Service, US Department of the Interior. s. 162. Publications in Anthropology 74.
  8. Burton, Farrell, Florence B., Lord, Richard W. Confinement and Ethnicity: An Overview of World War II Japanese American Relocation Sites. ss. 162-163.
  9. "Manzanar National Historic Site: History & Culture (U.S. National Park Service)". National Park Service, United States Department of the Interior. 12 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: Nisan 12. Tarih değerini gözden geçirin: |erişimtarihi= (yardım)
  10. Burton, Farrell, Lord, Florence B., Lord, Richard W. Confinement and Ethnicity: An Overview of World War II Japanese American Relocation Sites. s. 172.
  11. Manzanar Committee. Reflections: Three Self-Guided Tours Of Manzanar. s. 11.
  12. Burton, Jeffery F., Haines, Jeremy D., Farrell, Mary M. (2001). I Rei To: Archaeological Investigations at the Manzanar Relocation Center Cemetery, Manzanar National Historic Site, California. Western Archeological and Conservation Center, National Park Service, US Department of the Interior. s. 5. Publications in Anthropology 79.
  13. Burton, Haines, Farrell. I Rei To: Archeological Investigations at the Manzanar Relocation Center Cemetery, Manzanar National Historic Site, California. s. 18.

Dış bağlantılar

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.